احکام و استفتائات حضرت آیت الله العظمی محقق کابلی(رحمة الله علیه)

(مسأله 2470): اگر انسان مال خود را به کسى بدهد و بگوید نزد تو امانت باشد و او هم قبول کند، یا بدون اینکه حرفى

(مسأله 2465): کفالت آن است که انسان متعهد شود که هر وقت طلبکار بدهکار را خواست به دست او بدهد و به کسى که اینطور

مسأله 2453): اگر انسان بخواهد ضامن شود که بدهى کسى را بدهد ضامن شدن او در صورتى صحیح است که به هر لفظى اگر چه

(مسأله 2443): رهن آنست که بدهکار مقدارى از مال خود را نزد طلبکار بگذارد که اگر طلب او را ندهد طلبش را از آن مال

(مسأله 2432): اگر انسان طلبکار خود را حواله بدهد که طلب خود را از دیگرى بگیرد و طلبکار قبول نماید، بعد از آنکه حواله با

قرض دادن از کارهاى مستحبى است که در آیات قرآن و اخبار، راجع به آن زیاد سفارش شده است، از پیغمبر اکرم ((صلى الله علیه

وکالت آن است که انسان کارى را که مى تواند در آن دخالت کند، به دیگرى واگذار نماید، تا از طرف او انجام دهد، مثلاً

(مسأله 2394): بچه اى که بالغ نشده شرعاً نمى تواند در مال خود تصرف کند و نشانه بالغ شدن یکى از سه چیز است: “اول”

(مسأله 2380): اگر انسان با کسى به این قسم معامله کند که درختهاى میوه اى را که میوه آن مال خود او است، یا اختیار

(مسأله 2370): مزارعه آنست که مالک با زارع به این قسم معامله کند که زمین را در اختیار او بگذارد، تا زراعت کند و مقدارى