احکام و استفتائات حضرت آیت الله العظمی فیاض (مد ظله)

محرميت بين مرد و زن به يكى از دو طريق زير ثابت مى‌شود: 1- نسب. 2- سبب. محارم نسبى عبارتند از: مادر، مادرِ مادر و

اولياى عقد عبارتند از: پدر وجدّ پدرى يعنى پدرِ پدر و بالاتر از او و وصى يكى از آن دو با نبودن ديگرى و حاكم

(مسأله 2520) حضور شهود در صحت نكاح شرط نيست و به ادعاى زوجيّت بدون بيّنه با قسم خوردن منكر، اعتنا نمى‌شود. مثلًا اگر زيد مدعى

نكاح بر سه قسم است: 1- دائم‌ 2- موقت‌ 3- ملك يمين (كنيز). قسم اول آن به عقد نياز دارد كه ايجاب و قبول مى‌باشد

روايات در تشويق وترغيب صدقه دادن در حدّ تواترند، از جمله اين كه: صدقه دواى بيمارى است و با آن بلا دفع مى‌شود، و كسى

(مسأله 2498) جايز است مالك، ملك خود را در هر جهتى كه وقف صحيح است، حبس‌ كند و با اين عمل، مال از ملك او

(مسأله 2469) هرگاه وقف محقق شود، براى واقف وغير او، تبديل وتغيير در موقوف عليه، به اين‌كه وقف را به غير آنها منتقل كند، يا

(مسأله 2444) اگرمسلمانى براى فقرا يا فقراى شهر وقف كند، مقصود فقراى مسلمان است و اگر واقف شيعه باشد، منظور وى فقراى شيعه و اگر

(مسأله 2438) در موقوف عليه چند چيز شرط است: اوّل: معيّن باشد، بنابراين وقف بر مردّد بين دو چيز يا چند چيز در خارج صحيح

(مسأله 2431) شرط است كه عين موقوفه موجود باشد، پس وقف دين و وقف كلّى و وقف‌ منفعت، صحيح نيست. بنابراين اگر بگويد: آنچه در