احکام و استفتائات حضرت آیت الله العظمی فیاض (مد ظله)
به حساب آن چه فقهاى اسلام گفته‌اند دولت اسلامى دولتى است كه همه حقوق انسان را رعايت مى‌كند و آزادى‌هاى مسئولانه‌ى او را تضمين مى‌نمايد،
از اصول و ارزش‌هاى مكتب سياسى اسلام، «حاكميت امت» در حكومت اسلامى است. درباره‌ى اين قسمت از سوال بايد گفت: اين فرض در سوال مبنى
خداوند در قرآن كريم مى‌فرمايد: «الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّكاةَ وَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ[1]»، همانان كه اگر
مسئوليت حكومت در دولت اسلامى، مسئوليت «تنفيذى» يا اجراى دستورات الهى است؛ زيرا دولت اسلامى مبتنى بر اصل «حاكميت مطلق و بلامنازع خداوند» است و
آقاى من! حضرت مرجع عاليقدر! از آنجا كه من در صدد نوشتن رساله دكتراى خود درباره موضع علماى مذهب شيعه درباره اين نوع پژوهشها و
مباحث سلولهاى بنيادى امروزه يك انقلاب مهم در مطالعات پزشكى در كشورهاى توسعه يافته، شمرده مى شود. متخصصان در درمان بسيارى از بيماريهاى مزمن و
اگر مريض يا هر شخص ديگرى از دانشجوى طب نصيحت و سفارش طبى بخواهد، آيا جايز است به او توصيه هاى طبى بدهد؟ اگر آن
برخى از اشخاص به طور روزانه به شفاخانه ها رفت و آمد مى كنند تا به قيمت اندك دوا بگيرند (خريدن دوا از طريق كارتها
شخصى از يكى از شفاخانه ها برخى از لوازم طبى را برداشته در حالى كه نمى دانسته گرفتن آنها حرام است و زمانى متوجه گرديده
آيا اجزاى تشكيل دهنده خون مثل تنها گلبولهاى سفيد خون يا تنها گلبولهاى سرخ خون يا پلاسما نجس هستند يا پاك؟ آيا عمليات تجزيه خون
(مسأله 3227) هركس از روى علم و عمد مرتكب حرامى شود يا واجب الهى را ترك كند، بر حاكم شرع است كه او را به
مرتدّ كسى است كه از دين اسلام خارج شده است وآن دو قسم است: 1- فطرى: و آن كسى است كه از پدر و مادر
(مسأله 3205) هر كس براى ترساندن مردم سلاح بكشد، از شهر و ديارش تبعيد مى‌شود و هر كس سلاح بكشد و كسى را مجروح كند،
(مسأله 3204) اگركسى انسان آزادى را بفروشد، كوچك باشد يا بزرگ، مرد باشد يا زن، بريدن دست او از اشكال خالى نيست ولى بعيد نيست
در مورد حدّ دزد چند چيز معتبر است: اوّل: بلوغ. بنابراين چنان‌چه كودك سرقت كند حدّ بر او جارى نمى‌شود بلكه در بار اوّل ودوّم
(مسأله 3162) اگر كسى كه بالغ و عاقل است به اختيار خود مست كننده (مُسكر) يا فقاع، كم يا زياد، بخورد در حالى كه عالم
(مسأله 3161) اگر كسى مسلمانان را سحر كند كشته مى‌شود، ولى چنان‌چه كفّار را سحر كند كشته نمى‌شود و بعيد نيست كه اين حكم به
(مسأله 3160) اگر كسى ادّعاى پيغمبرى كند، درصورت توان و ايمن بودن از ضرر، كشتن او واجب است و به اذن حاكم شرع احتياج ندارد.
(مسأله 3159) اگر كسى به پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله يا به ائمه معصومين عليهم السلام و فاطمه زهرا عليها السلام دشنام دهد،
قذف، عبارت است از اين‌كه به مرد يا زن، نسبت زنا يا لواط داده شود مثل اين‌كه به كسى گفته شود: «تو مرتكب زنا شدى»،