احکام و استفتائات حضرت آیت الله العظمی فیاض (مد ظله)

قيادت، عبارت است از اين‌كه مردان را با زنان براى زنا، ومردان را با مردان براى لواط، وزنان را بازنان براى مساحقه بهم برساند. (مسأله

(مسأله 3139) حدّ سُحق چنان‌چه محصنه نباشد صد تازيانه است ومسلمان وكافر در آن يكسان است. امّا اگر زن كنيز باشد، بنابر اظهر به او

(مسأله 3138) اگر كسى پسر نوجوانى را از روى شهوت ببوسد، چنان‌چه مُحرم باشد بنابر احتياط صد تازيانه به او مى‌زنند، وگرنه حاكم شرع بر

كسى كه زن مسلمانى در اختيار دارد و بدون اجازه او با زن ذمّيه ازدواج نمايد، در حالى كه مى‌داند نزديكى با زن ذمّيه حرام

(مسأله 3135) حدّ تفخيذ[1] در صورتى كه دخول انجام نگرفته باشد، صد تازيانه است و در اين حكم بين مسلمان، كافر، محصن، غير محصن، فاعل

(مسأله 3126) مراد از لواط نزديكى دو مرد است. لواط به شهادت چهار مرد و به چهار مرتبه اقرارثابت مى‌شود. نظر مشهور اين است كه

هرگاه انسان بدون عقد ازدواج و ملك‌[1] و بدون آن‌كه شبهه‌اى در كار باشد به زنى كه اصالتاً بر او حرام است دخول كند، زنا

(مسأله 3078) در اين‌كه مجوس به نسب وسبب صحيح از همديگر ارث مى‌برند، اشكالى نيست، امّا در ارث بردن آن‌ها به نسب وسبب فاسد، سه

(مسأله 3075) با وجود شرايط زير بعضى از آن‌ها از بعضى ديگر ارث مى‌برند: 1- همه يا يكى از آن‌ها مال داشته باشد. 2- بين

(مسأله 3072) خنثى كسى است كه هم آلت مرد و هم زن را دارد و اگر معلوم شود كه مرد است يا زن، به همان