در جلد اول کتاب ضمن بیان اهمیت قواعد فقهی به قواعد مشترک فقهی و اصولی اشاره شده و اقسام قواعد فقهی معرفی شده است. اولین قاعده مهم فقهی که نگارنده به آن اشاره کرده و مستندات آن را بررسی نموده، قاعده لا ضرر میباشد. وی احادیثی که از آنها در قاعده لا ضرر استفاده میشود را بیان و کاربردهای مهم قاعده لا ضرر در فقه، به ویژه در فقه معاملات را بررسی کرده است. قاعده صحت، دومین قاعده فقهی است که نگارنده با استفاده از ادله اربعه به تبیین این قاعده میپردازد و ابعاد این قاعده و استثناهای آن را بیان میکند. در ادامه قاعده لا حرج و تبیینهای مختلف و کاربردهای این قاعده و همچنین ادله مبتنی بر آن را مورد بحث قرار داده است. ق اعده فراق و تجاوز و استفاده این قاعده در ابواب مختلف فقهی و ادله عقلی و نقلی مترتب بر آن، از مباحث بعدی کتاب است. قاعده قرعه و شروط اجرای این قاعده فقهی و ادله آن که از کتاب، سنت، اجماع و عقل استخراج میشود، از سرفصلهای دیگری است که مورد مطالعه قرار گرفته است. در ادامه نگارنده به تقیه و موارد حرمت و جواز آن در فقه اشاره کرده و حکم عبادات و اعمالی؛ مانند نماز که در حال تقیه خوانده میشود و همچنین شرایط اجرای قاعده فقهی تقیه را بررسی نموده است. قاعده لا تعاد و قاعده میسور و مدرک و مستند این دو قاعده و موارد جاری شدن این دو قاعده فقهی در ابواب مختلف فقهی از مباحث پایانی جلد اول میباشد.