(مسأله 638): نماز خواندن بر میّت مسلمان یا بچه اى که محکوم به اسلام و شش سال او تمام شده، باشد واجب است.
(مسأله 639): نماز خواندن بر بچه اى که شش سال او تمام نشده رجاءً مانعى ندارد، ولى نماز خواندن بر بچه اى که مرده بدنیا آمده مستحب نیست.
(مسأله 640): نماز میّت باید بعد از غسل و حنوط و کفن کردن او خوانده شود، و اگر پیش از اینها، یا در بین اینها بخوانند، اگر چه از روى فراموشى یا ندانستن مسأله باشد کافى نیست.
(مسأله 641): کسى که مى خواهد نماز میّت بخواند، لازم نیست با وضو یا غسل یا تیمّم باشد، و بدن و لباسش پاک باشد، و اگر لباس او غصبى هم باشد اشکال ندارد، اگر چه بهتر است که رعایت کند تمام چیزهاى را که در نمازهاى دیگر لازم است.
(مسأله 642): کسى که بر میّت نماز مى خواند باید رو بقبله باشد و نیز واجب است میّت را مقابل او به پشت بخوابانند، بطورى که سر او بطرف راست نمازگزار و پاى او بطرف چپ نمازگزار باشد.
(مسأله 643): بنا بر احتیاط مکان نمازگزار باید غصبى نباشد، و نیز باید از جاى میّت پست تر یا بلندتر نباشد، ولى پستى و بلندى مختصر اشکالى ندارد.
(مسأله 644): نمازگزار باید از میّت دور نباشد، ولى کسى که نماز میّت را به جماعت مى خواند، اگر از میّت دور باشد، چنانچه صفها به یکدیگر متصل باشد اشکال ندارد.
(مسأله 645): نمازگزار باید مقابل میّت بایستد، ولى اگر نماز به جماعت خوانده شود وصف جماعت از دو طرف میت بگذرد، نماز کسانى که مقابل میّت نیستند اشکال ندارد.
(مسأله 646): بین میّت و نمازگزار بنا بر احتیاط باید پرده و یا دیوار و یا چیزى مانند اینها نباشد ولى اگر میّت در تابوت و مانند آن باشد اشکال ندارد.
(مسأله 647): در وقت خواندن نماز باید عورت میّت پوشیده باشد، و اگر کفن کردن او ممکن نیست، بنا بر احتیاط باید عورتش را اگر چه با تخته و آجر و مانند اینها باشد بپوشاند.
(مسأله 648): نماز میّت را باید ایستاده و با قصد قربت بخوانند، و در موقع نیّت، میّت را معین کند، مثلاً نیّت کند نماز مى خوانم براى این میّت قربةً الى الله.
(مسأله 649): اگر کسى نباشد که بتواند نماز میّت را ایستاده بخواند مى شود نشسته بر او نماز خواند.
(مسأله 650): اگر میّت وصیّت کرده باشد که شخصى معینى بر او نماز بخواند احتیاط مستحب آن است که آن شخص از ولىّ میّت اجازه بگیرد.
(مسأله 651): مکروه است بر میّت چند مرتبه نماز بخوانند، ولى اگر میّت اهل علم و تقوى باشد مکروه نیست.
(مسأله 652): اگر میّت را عمداً یا از روى فراموشى یا به جهت عذرى بدون نماز دفن کنند، یا بعد از دفن معلوم شود نمازى که بر او خوانده شده باطل بوده است، تا وقتى جسد او از هم نپاشیده واجب است با شرطهایى که براى نماز میّت گفته شد به قبرش نماز بخوانند.
