(مسأله 1004): قیام در موقع گفتن تکبیرة الاحرام و قیام پیش از رکوع که آن را قیام متصل به رکوع مى گویند رکن است، ولى قیام در موقع خواندن حمد و سوره و قیام بعد از رکوع رکن نیست، و اگر کسى آن را از روى فراموشى ترک کند، نمازش صحیح است.
(مسأله 1005): واجب است پیش ازگفتن تکبیر و بعد از آن مقدارى بایستد تا یقین کند که تکبیر را در حال ایستادن گفته است.
(مسأله 1006): اگر رکوع را فراموش کند، و بعد از حمد و سوره بنشیند و یادش بیاید که رکوع نکرده، باید بایستد و به رکوع رود، و اگر بدون اینکه بایستد بحال خمیدگى برکوع برگردد، چون قیام متصل به رکوع را بجا نیاورده نماز او باطل است.
(مسأله 1007): موقعى که براى تکبیرة الاحرام یا قرائت ایستاده است باید بدن را حرکت ندهد و بطرفى خم نشود، و بنا بر احتیاط در حال اختیار بجائى تکیه نکند، ولى اگر از روى ناچارى باشد اشکال ندارد.
(مسأله 1008): اگر موقعى که ایستاده، از روى فراموشى بدن را حرکت دهد یا بطرفى خم شود، یا بجائى تکیه کند اشکال ندارد.
(مسأله 1009): احتیاط مستحب آن است که در موقع ایستادن، هر دو پا روى زمین باشد، ولى لازم نیست سنگینى بدن روى هر دو پا باشد، و اگر روى یک پا هم باشد اشکال ندارد.
(مسأله 1010): کسى که مى تواند درست بایستد، اگر پاها را خیلى گشاد بگذارد که ایستادن بر او صدق نکند نمازش باطل است.
(مسأله 1011): موقعى که انسان در نماز مشغول خواندن چیزى از اذکار واجب است باید بدنش آرام باشد، و در موقعى که مى خواهد کمى جلو یا عقب رود یا کمى بدن را بطرف راست یا چپ حرکت دهد، باید چیزى نگوید.
(مسأله 1012): اگر در حال حرکت بدن ذکر مستحبى بگوید، مثلاً موقع رفتن به رکوع یا رفتن به سجده تکبیر بگوید، چنانچه آن را بقصد ذکرى که در نماز دستور داده شده بگوید باطل است ولى نمازش صحیح است احتیاط واجب در ذکر مستحب آن است که در حال آرامش بگوید و (بِحَوْلِ اللهِ وَقُوَّتِهِ اَقُومُ وَاَقْعُدْ) را باید در حال برخواستن بگوید.
(مسأله 1013): حرکت دادن دست و انگشتان در موقع خواندن حمد اشکال ندارد، اگر چه احتیاط مستحب آن است که آنها را هم حرکت ندهد.
(مسأله 1014): اگر موقع خواندن حمد و سوره، یا خواندن تسبیحات بى اختیار بقدرى حرکت کند که از حال آرام بودن بدن خارج شود، احتیاط واجب آن است که بعد از آرام گرفتن بدن آنچه را در حال حرکت خوانده دوباره بخواند.
(مسأله 1015): اگر در بین نماز از ایستادن عاجز شود، باید بنشیند، و اگر از نشستن هم عاجز شود، باید بخوابد، ولى تا بدنش آرام نگرفته باید چیزى از ذکرهاى واجب را نگوید.
(مسأله 1016): تا انسان مى تواند ایستاده نماز بخواند، نباید بنشیند، مثلاً کسى که در موقع ایستادن بدنش حرکت مى کند، یا مجبور است به چیزى تکیه دهد یا بدنش را مختصرى کج کند، باید بهر طور که مى تواند ایستاده نماز بخواند، ولى اگر به هیچ قسم نتواند بایستد، باید راست بنشیند و نشسته نماز بخواند.
(مسأله 1017): تا انسان مى تواند بنشیند نباید خوابیده نماز بخواند، و اگر نتواند راست بنشیند باید هر طورى که مى تواند بنشیند و اگر بهیچ قسم نمى تواند بنشیند باید بطورى که در احکام قبله گفته شد به پهلوى راست بخوابد، و اگر نمى تواند به پهلوى چپ بخوابد، و اگر آن هم ممکن نیست به پشت بخوابد، بطورى که کف پاهاى او رو به قبله باشد.
(مسأله 1018): کسى که نشسته نماز مى خواند اگر بعد از خواندن حمد و سوره بتواند بایستد، و رکوع را ایستاده بجا آورد، باید بایستد و از حال ایستاده به رکوع رود و اگر نتواند، باید رکوع را هم نشسته به جا آورد.
(مسأله 1019): کسى که خوابیده نماز مى خواند اگر در بین نماز بتواند بنشیند باید مقدارى را که مى تواند، نشسته بخواند و نیز اگر مى تواند بایستد باید مقدارى را که مى تواند، ایستاده بخواند ولى تا بدنش آرام نگرفته باید چیزى از اذکار واجب را نخواند.
(مسأله 1020): کسى که نشسته نماز مى خواند اگر در بین نماز بتواند بایستد باید مقدارى را که مى تواند ایستاده بخواند، ولى تا بدنش آرام نگرفته باید چیزى از ذکرهاى واجب را نخواند.
(مسأله 1021): کسى که مى تواند بایستد اگر بترسد که بواسطه ایستادن، مریض شود یا ضررى به او برسد، مى تواند نشسته نماز بخواند و اگر از نشستن هم بترسد، مى تواند خوابیده نماز بخواند.
(مسأله 1022): اگر انسان احتمال بدهد که آخر وقت مى تواند ایستاده نماز بخواند، بهتر است نماز را تأخیر بیندازد، پس اگر نتوانست بایستد در آخر وقت مطابق وظیفه اش نماز را بجا آورد، و در صورتى که اول وقت نماز را خواند و در آخر وقت قدرت بر ایستادن حاصل نمود، باید نماز را دوباره بجا آورد.
(مسأله 1023): مستحب است در حال ایستادن بدن را راست نگهدارد و شانه ها را پائین بیندازد و دستها را روى رانها بگذارد، و انگشتها را به هم بچسباند، و جاى سجده را نگاه کند، و سنگینى بدن را بطور مساوى روى دو پا بیندازد، و با خضوع و خشوع باشد، و پاها را پس و پیش نگذارد، و اگر مرد است پاها را از سه انگشت باز تا یک وجب فاصله دهد، و اگر زن است پاها را به هم بچسباند.
