(مسأله 1206): شکستن نماز واجب از روى اختیار بنا بر احتیاط واجب حرام است، ولى براى حفظ مال و جلوگیرى از ضرر مالى یا بدنى مانعى ندارد.
(مسأله 1207): اگر حفظ جان خود انسان یا کسى که حفظ جان او واجب است، یا حفظ مالى که نگهدارى آن واجب مى باشد، و بدون شکستن نماز ممکن نباشد، باید نماز را بشکند. ولى شکستن نماز براى مالى
بى اهمیت مکروه است.
(مسأله 1208): اگر در وسعت وقت مشغول نماز باشد، و طلبکار طلب خود را از او مطالبه کند، چنانچه بتواند در بین نماز طلب او را بدهد، باید در همان حال بپردازد، و اگر بدون شکستن نماز، دادن او ممکن نیست باید نماز را بشکند و طلب او را بدهد و بعد نماز را بخواند.
(مسأله 1209): اگر در بین نماز بفهمد مسجد نجس است، چنانچه وقت تنگ باشد، باید نماز را تمام کند، و اگر وقت وسعت دارد، و تطهیر مسجد نماز را به هم نمى زند، باید در بین نماز تطهیر کند، بعد بقیه نماز را بخواند، و اگر نماز را به هم مى زند، در صورتى که بعد از نماز تطهیر مسجد ممکن باشد، شکستن نماز براى تطهیر جائز است، و اگر بعد از نماز تطهیر مسجد ممکن نباشد، باید نماز را بشکند و مسجد را تطهیر نماید، و بعد نماز را بخواند.
(مسأله 1210): کسى که باید نماز را بشکند، اگر نماز را تمام کند معصیت کرده، ولى نمازش صحیح است و احتیاط مستحب آن است که دوباره بخواند.
(مسأله 1211): اگر پیش از آنکه به اندازه رکوع خم شود، یادش بیاید که اذان و اقامه را فراموش کرده چنانچه وقت نماز وسعت دارد، مستحب است براى گفتن آنها نماز را بشکند، و همچنین است اگر پیش از قرائت یادش بیاید که اقامه را فراموش کرده است.

دانلود مواردى که مى شود نماز را شکست – آیت الله محقق کابلی

لینک کوتاه: https://porsan.org/?p=1066