(مسأله 1507): موقعى که مأموم نیّت مى کند، باید امام را معین نماید ولى دانستن اسم او لازم نیست، و اگر نیّت کند اقتدا مى کنم به امام جماعت حاضر نمازش صحیح است.
(مسأله 1508): مأموم باید غیر از حمد و سوره همه چیزهاى نماز را خودش بخواند، ولى اگر رکعت اول یا دوم مأموم رکعت سوم یا چهارم امام باشد، باید حمد و سوره را بخواند.
(مسأله 1509): اگر مأموم در رکعت اول و دوم نماز صبح و مغرب و عشاء صداى حمد و سوره امام را بشنود، اگر چه کلمات را تشخیص ندهد، باید حمد و سوره را نخواند و اگر صداى امام را نشنود مستحب است حمد و سوره را بخواند ولى باید آهسته بخواند و چنانچه سهواً بلند بخواند اشکال ندارد.
(مسأله 1510): اگر مأموم بعضى از کلمات حمد و سوره امام را بشنود احتیاط واجب آنست که حمد و سوره را نخواند.
(مسأله 1511): اگر مأموم سهواً حمد و سوره را بخواند، یا خیال کند صداى را که مى شنود صداى امام نیست و حمد و سوره را بخواند و بعد بفهمد صداى امام بوده نمازش صحیح است.
(مسأله 1512): اگر شک کند که صداى امام را مى شنود یا نه، یا صداى را بشنود و نداند که صداى امام است یا صداى کسى دیگر مى تواند حمد و سوره را بخواند.
(مسأله 1513): مأموم در رکعت اول و دوم نماز ظهر و عصر نباید حمد و سوره را بخواند و مستحب است جاى آن ذکر بگوید.
(مسأله 1514): مأموم نباید تکبیرة الاحرام را پیش از امام بگوید بلکه احتیاط واجب آن است که تا تکبیر امام تمام نشده تکبیر نگوید.
(مسأله 1515): اگر مأموم سهواً پیش از امام سلام دهد، نمازش صحیح است، و لازم نیست دوباره با امام سلام دهد، بلکه ظاهر این است که اگر عمداً هم پیش از امام سلام دهد در صورتى که از اول نماز قاصد نبوده نمازش اشکال ندارد.
(مسأله 1516): اگر مأموم غیر از تکبیرة الاحرام و سلام، چیزهاى دیگر نماز را پیش از امام بگوید اشکال ندارد، ولى اگر آنها را بشنود، یا بداند امام چه وقت مى گوید، احتیاط مستحب آن است که پیش از امام نگوید.
(مسأله 1517): مأموم باید غیر از آنچه در نماز خوانده شود، کارهاى دیگر آن، مانند رکوع و سجود را با امام یا کمى بعد از امام بجا آورد، و اگر عمداً پیش از امام یا مدتى بعد از امام انجام دهد، جماعتش باطل مى شود، ولى اگر به وظیفه منفرد عمل نماید نمازش صحیح است.
(مسأله 1518): اگر سهواً پیش از امام سر از رکوع بردارد چنانچه امام در رکوع باشد، باید به رکوع برگردد و با امام سر بردارد و در این صورت زیاد شدن رکوع که رکن است نماز را باطل نمى کند، ولى اگر به رکوع برگردد و پیش از آنکه به رکوع امام برسد، امام سر بردارد نمازش باطل است.
(مسأله 1519): اگر اشتباهاً سر بردارد و ببیند امام در سجده است، باید به سجده برگردد و چنانچه در هر دو سجده این اتفاق بیفتد براى زیاد شدن دو سجده که رکن است نماز باطل نمى شود.
(مسأله 1520): کسى که اشتباهاً پیش از امام سر از سجده برداشته هر گاه به سجده برگردد و معلوم شود امام قبلاً سر برداشته است نمازش صحیح است ولى اگر در هر دو سجده این اتفاق بیفتد نمازش باطل است.
(مسأله 1521): اگر اشتباهاً سر از رکوع یا سجده بردارد و سهواً یا به خیالى اینکه به امام نمى رسد به رکوع یا سجده نرود جماعت و نمازش صحیح است.
(مسأله 1522): اگر سر از سجده بردارد و ببیند امام در سجده است چنانچه به خیال اینکه سجده اول امام است، به قصد اینکه با امام سجده کند به سجده رود و بفهمد سجده دوم امام بوده، سجده دوم او حساب مى شود و اگر به خیال اینکه سجده دوم امام است به سجده رود و بفهمد سجده اول امام بوده، باید به قصد این که با امام سجده کند، تمام کند و دوباره با امام به سجده رود، و در هر دو صورت احتیاط واجب آن است نماز را با جماعت تمام کند و دوباره بخواند.
(مسأله 1523): اگر سهواً پیش از امام به رکوع رود و طورى باشد که اگر سر بردارد به مقدارى از قرائت امام مى رسد، چنانچه سر بردارد و با امام به رکوع رود نمازش صحیح است و اگر عمداً برنگردد نمازش باطل است.
(مسأله 1524): اگر سهواً پیش از امام به رکوع رود و طورى باشد که اگر برگردد به چیزى از قرائت امام نمى رسد، اگر به قصد اینکه با امام نماز بخواند سر بردارد و با امام به رکوع رود، جماعت و نمازش صحیح است و اگر عمداً بر نگردد نمازش صحیح است و منفرد مى شود.
(مسأله 1525): اگر سهواً پیش از امام به سجده رود، اگر به قصد اینکه با امام نماز بخواند سر بردارد و با امام به سجده رود، جماعت و نمازش صحیح است و اگر عمداً برنگردد نماز صحیح و منفرد مى گردد.
(مسأله 1526): اگر امام در رکعتى که قنوت ندارد اشتباهاً بخواند، یا در رکعتى که تشهد ندارد اشتباهاً مشغول خواندن تشهد شود، مأموم نباید قنوت و تشهد را بخواند، ولى نمى تواند پیش از امام به رکوع رود، یا پیش از ایستادن امام بایستد، بلکه باید صبر کند تا قنوت و تشهد امام تمام شود و بقیه نماز را با او بخواند.