دروغ بستن به خدا يا پيغمبر صلى الله عليه و آله يا ائمه عليهم السلام بلكه بنابر احتياط واجب به ساير انبياء و اوصياء، روزه راباطل مى‌كند چه آن‌كه در مورد حلال وحرام و يا در مورد داستانها و مواعظ ايشان باشد. اگر روزه دار از خدا ياپيامبر صلى الله عليه و آله يا ائمه عليهم السلام خبرى را به نيت راست بودن نقل كند و در واقع دروغ باشد، روزه او باطل نمى شود، و اگر به قصد دروغ بگويد و در واقع راست باشد روزه باطل مى‌شود، چه دروغگو بلا فاصله از دروغ خود برگردد يا پشيمان شود يا توبه كند يا نه، و چه آن دروغ در كتابى نوشته شده باشد يا نه. پس در صورتى كه بداند دروغ است نمى‌تواند بگويد: پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله در كتاب كافى يا امام صادق عليه السلام در وسائل چنين فرموده اند، ولى اگر بگويد: چنين مطلبى مثلًا از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله در كتاب فلانى روايت شده مانعى ندارد، اما در صورتى كه گمان كند يا احتمال دهد كه دروغ باشد، نمى‌تواند بطور قطع خبردهد، ولكن اگر چنين كرد بنابراقرب روزه‌اش باطل نمى‌شود، هرچند بهتر است كه احتياط را مراعات نمايد.
(مسأله 1004) اگر دروغ بگويد وكلامش متوجه كسى نباشد يا متوجه فردى باشد كه نمى‌فهمد، دراين صورت بطلان روزه‌اش محل اشكال است ولى احتياط ترك نشود.