(مسأله 1104) معتكف بايد چند چيز را ترك نمايد:
1- جماع، وبنابر احتياط مستحب با شهوت لمس وبوسه نزند چه مرد باشدچه زن.
2- استمنا- بيرون آوردن منى با دست يا وسيله ديگر- بنابر احتياط.
3- بوييدن عطر و گل با قصد لذت، ولى چنان‌چه حس بويايى ندارد يا به قصد لذت بونكند، مانعى ندارد.
4- خريد وفروش بلكه مطلق تجارت، ولى اشتغال به امور دنيوى مانند خياطى وبافندگى مانعى ندارد اگرچه احتياط مستحب ترك آن است. و اگر براى خوردن ونوشيدن ناچار به خريد وفروش باشد ونتواند وكيل بگيرد، خريد وفروش مانعى ندارد.
5- مجادله و منازعه در امر دينى يا دنيايى به انگيزه برترى واظهار فضيلت اگرچه نظرش صحيح باشد، ولى اظهار حق وطرف مقابل را از اشتباه بازداشتن از بهترين عبادات است، وملاك به نيت معتكف است.
(مسأله 1105) احتياط مستحب آن است كه معتكف از آنچه كه بر مُحرم حرام است اجتناب كند، اگرچه اجتناب نكردن جايز است، خصوصاً درپوشيدن لباس دوخته وبرطرف كردن مو وخوردن شكار وعقدنكاح كه تمام اينها براى اوجايز است.
(مسأله 1106) آنچه كه بر معتكف حرام است چنان‌چه مرتكب شود، ظاهراً اعتكاف باطل مى‌شودچه در شب وچه در روز واقع شود، ولى اگر به وسيله نذر اعتكاف واجب معين نباشد يا دو روز ازاعتكاف نگذشته باشد، حرمت تكليفى- يعنى گناه و معصيت بودن آن- آنها محل اشكال خواهد بود واحتياط واجب ترك آن است.
(مسأله 1107) اگر يكى از محرمات از روى جهل يا سهو از معتكف سر بزند، ظاهراً اعتكاف باطل مى‌شود.
(مسأله 1108) اگر اعتكاف را باطل كند، چنان‌چه واجب معين باشد، بنابراحتياط واجب بايد قضاكند و چنان‌چه معين نباشد، بايد دوباره آن را بجا آورد و چنان‌چه مستحب باشد، بنابراحتياط لازم درصورتى كه بعد از گذشت دو روز باطل نموده باشد، قضا لازم است وگرنه چيزى بر او نيست.
(مسأله 1109) خريد وفروش وتجارت در حال اعتكاف، اعتكاف را باطل مى‌كند، ولى خريدوفروش و تجارتش صحيح است.
(مسأله 1110) اگر اعتكاف را با جماع اگرچه در شب فاسد كند كفاره دارد، ولى در محرمات ديگر كفاره نيست وبنابراحتياط واجب كفاره آن به نحو ترتيب مانند كفاره ظهار است. اگر اعتكاف را در ماه رمضان باجماع در روز فاسد كند يا بعد از ظهر قضاى ماه رمضان با جماع فاسد كند دو كفاره لازم است، يكى براى افطار روزه و ديگرى براى فاسد كردن اعتكاف، و اگر به نذر اعتكاف كرده باشد، كفاره سوم كه كفاره مخالفت نذر است واجب مى‌شود، و اگر در اين اعتكاف همسر خود را در حالى كه روزه است بر جماع مجبور كند، بنابراحتياط مستحب كفاره چهارمى را از طرف او بايد بدهد.