(مسأله 1958): شتر: دوازده نصاب دارد:
“اول” پنج شتر. و زکاة آن یک گوسفند است. و تا شماره شتر به این مقدار نرسد زکاة ندارد.
“دوم” ده شتر و زکاة آن دو گوسفند است.
“سوم” پانزده شتر و زکاة آن سه گوسفند است.
“چهارم” بیست شتر و زکاة آن چهار گوسفند است.
“پنجم” بیست و پنج شتر و زکاة آن پنج گوسفند است.
“ششم” بیست و شش شتر و زکاة آن یک شترى است. که داخل سال دوم شده باشد.
“هفتم” سى و شش شتر و زکاة آن یک شتریست که داخل سال سوم شده باشد.
“هشتم” چهل و شش شتر و زکاة آن یک شتریست که داخل سال چهارم شده باشد.
“نهم” شصت و یک شتر، و زکاة آن شتریست که داخل سال پنجم شده باشد.
“دهم” هفتاد و شش شتر. و زکاة آن دو شتریست که داخل سال سوم شده باشد.
“یازدهم” نود و یک شتر و زکاة آن دو شتریست که داخل سال چهارم شده باشد.
“دوازدهم” صد و بیست و یک شتر و بالاتر از آن است که چهل تا چهل تا حساب کند و براى هر چهل تا یک شترى بدهد که داخل سال سوم شده باشد، یا پنجاه تا پنجاه تا، حساب کند و براى هر پنجاه تا یک شترى
بدهد که داخل سال چهارم شده باشد، و یا با چهل و پنجاه حساب کند، ولى در هر صورت باید طورى حساب کند که چیزى باقى نماند، یا اگر چیزى باقى مى ماند، از نُه تا بیشتر نباشد، مثلاً اگر “140” شتر دارد براى هر صد تا دو شترى که داخل سال چهارم شده، و براى هر چهل تا یک شترى که داخل سال
سوم شده بدهد، و شترى که در زکاة داده مى شود باید ماده باشد.
(مسأله 1959): زکاة مابین 2 نصاب واجب نیست پس اگر شماره شترهائى که دارد از نصاب اول که پنج است بگذرد، تا به نصاب دوم که ده تا است نرسیده باشد فقط باید زکاة پنج تاى آن را بدهد. و همچنین است حال در نصابهاى بعد.