(مسأله 2164): کسى که به قصد کشتن شخصى، ظلماً به او حمله کند بر آن شخص واجب است از خود دفاع کند. به هر طورى که مى تواند هر چند منجر بشود به کشتن حمله کننده، و همچنین است اگر ظالم حمله به عرض کسى نماید براى زنا یا لواط یا کارهاى دیگر.
(مسأله 2165): کسى که مورد حمله قرار بگیرد تسلیم شدن به حمله کننده حرام است. و اگر تسلیم شود گناهکار است، و اگر قدرت مقاومت و دفاع را به تنهاى ندارد واجب است استمداد از دیگران، و اگر استمداد ممکن نباشد و بتواند فرار کند واجب است فرار نماید.
(مسأله 2166): آن چه در دو مسأله پیش گفته شد اختصاص به حمله نمودن به خود شخص ندارد، بلکه اگر ظالم حمله نماید که اولاد یا عیال بلکه خادم شخص را بکشد یا تجاوز نماید، همین حکم را دارد، یعنى دفاع واجب است.
(مسأله 2167): باید مدافعه ظالم به آسانترین وجه باشد. یعنى اگر به زبان از بین برود، نمى تواند سیلى بزند و اگر به سیلى زدن از بین برود، نمى تواند جراحت بر او وارد بسازد. پس اگر تعدّى بدون موجب بنماید حرام و ضامن است.
(مسأله 2168): اگر ظالمى بخواهد مال کسى را بگیرد، مى تواند دفاع کند اگر چه منجر به ضرب و جرح شود، ولى مى تواند مال را به او بدهد و دفاع نکند.
(مسأله 2169): اگر کسى از پشت بام، یا سوراخى، یا پنجره اى، به عیالات کسى یا به عورت او نگاه کند، واجب است دفاع کند، به تفصیلى که در مسئله پیش گفته شد با مراعات آسانترین وجه یعنى اگر به صدا زدن و صیحه نمودن دفاع شد، نوبت با زدن به سنگ و چوب نمى رسد.
(مسأله 2170): معروفهاى که واجب است امر کردن به آنها، ده چیز است. “اول” نماز “دوم” روزه “سوم” زکاة “چهارم” خمس “پنجم” حج “ششم” امر به معروف “هفتم” نهى از منکر “هشتم” تولّى یعنى دوست داشتن دوستان خدا و پیامبر و ائمه معصومین ((علیهم السلام))، “نهم” تبرّى “یعنى” دورى و بیزارى جستن از دشمنان خداوند و دشمنان معصومین ((علیهم السلام)) امر به این نه چیز واجب است. “دهم” جهاد ولى امر به جهاد وظیفه حضرت صاحب الامر (عج تعالى فرجه الشریف) و نائب ایشان که مجتهد جامع الشرائط است مى باشد. ولى در زمان غیبت حتى مجتهد نمى تواند امر به جهاد ابتدائى بدهد. این است امر به جهاد با کفّار، و اما جهادى که جنبه دفاعى داشته باشد. مثل اینکه دشمن بر بلاد مسلمین و مرزهاى آنان هجوم آورد. بر جمیع مسلمانان دفاع و دفع دشمن به هر وسیله که ممکن باشد از بذل مال و جان واجب است، و منوط به اذن حاکم شرع نیست.
و اما جهاد با نفس که از آن در بعضى روایات تعبیر به جهاد اکبر شده است. بر هر مکلّف دائماً واجب است. پس اگر نفس انسان میل به معصیت نماید واجب است با نفس جهاد کرد و او را از معصیت منصرف ساخت. چه شب باشد یا روز، در خفا باشد یا در حضور مردم. و اما محرماتى که نهى از ارتکاب آنها واجب است خیلى زیاد مى باشد و اغلب مسلمانها مى دانند، و نیاز به ذکر تفصیلى آنها نیست.
منو