(مسأله 2307): استفاده اى که مال را براى آن اجاره مى دهند چهار شرط دارد:
“اول” آنکه حلال باشد، بنا بر این اجاره دادن دکان براى شراب فروشى یا نگهدارى شراب، و کرایه دادن حیوان براى حمل و نقل شراب باطل است.
“دوم” آنکه آن عمل در نظر شرع بطور مجانى واجب نباشد پس اجیر شدن براى فرائض یومیه یا تجهیز اموات جائز نیست. و بنا بر احتیاط معتبر است که پول دادن براى آن استفاده در نظر مردم بیهوده نباشد. مثل اینکه بگوید: این سنگ را اگر بلند کردى برایت فلان مبلغ پول مى دهم.
“سوم” اگر چیزى را که اجاره مى دهند چند فائده داشته باشد استفاده اى که مستأجر باید از آن بکند معین نمایند مثلاً اگر حیوانى را که سوارى مى دهد و بار مى برد اجاره دهند، باید در موقع اجاره معین کند که
فقط سوارى یا باربرى آن، مال مستأجر است یا همه استفاده هاى آن.
“چهارم” مدت استفاده را معین نمایند، و اگر مدت معلوم نباشد ولى عمل را معین کنند مثلاً با خیاط قرار بگذارند که لباس معینى را بطور مخصوصى بدوزد، کافیست.
(مسأله 2308): اگر ابتداى مدت اجاره را معین نکند، ابتداى آن بعد از خواندن صیغه اجاره است.
(مسأله 2309): اگر خانه اى را مثلاً یکساله اجاره دهند و ابتداى آن را یک ماه بعد از خواندن صیغه قرار دهند اجاره صحیح است، اگر چه موقعى که صیغه مى خوانند خانه در اجاره دیگرى باشد.
(مسأله 2310): اگر مدت اجاره را معلوم نکند و بگوید هر وقت در خانه نشستى اجاره آن، ماهى ده افغانى است اجاره صحیح نیست.
(مسأله 2311): اگر به مستأجر بگوید خانه را ماهى ده افغانى بتو اجاره دادم، یا بگوید خانه را یک ماه به ده افغانى به تو اجاره دادم و بعد از آن هم هر قدرى بنشینى اجاره آن ماهى ده افغانى است در صورتى که ابتداء مدت اجاره را معین کنند یا ابتداى آن معلوم باشد، اجاره ماه اول صحیح است.
(مسأله 2312): خانه اى را که غریب و زوار در آن منزل مى کنند و معلوم نیست چقدر در آن مى مانند، اگر قرار بگذارند که مثلاً شبى یک افغانى بدهند و صاحب خانه راضى شود، استفاده از آن خانه اشکال ندارد، ولى چون مدت اجاره را معلوم نکرده اند، اجاره نسبت به غیر از شب اول صحیح نیست و صاحب خانه بعد از شب اول هر وقت بخواهد، مى تواند آنها را بیرون کند. و غریب و زوار هر وقت بخواهد، مى تواند بیرون رود.
منو