(مسأله 2612): اگر زنى بچه اى را با شرائطى که در مسأله (2621) گفته خواهد شد، شیر دهد، آن بچه به این عده محرم مى شود:
“اول” خود زن و آن را مادر رضاعى، مى گویند.
“دوم” شوهر زن که شیر مال او است، و او را پدر رضاعى مى گویند.
“سوم” پدر و مادر آن زن، هر چه بالا روند، اگر چه پدر و مادر رضاعى او باشند.
“چهارم” بچه هائى که از آن زن به دنیا آمده اند یا بعد به دنیا مى آیند.
“پنجم” بچه هاى اولاد آن زن هر چه پائین روند، چه از اولاد او بدنیا آمده، چه اولاد او آن بچه ها را شیر داده باشند.
“ششم” خواهر و برادر آن زن اگر چه رضاعى باشند، یعنى به واسطه شیر خوردن با آن زن خواهر و برادر شده باشند.
“هفتم” عمو و عمّه آن زن، اگر چه رضاعى باشند.
“هشتم” دائى و خاله آن زن، اگر چه رضاعى باشند.
“نهم” اولاد شوهر آن زن که شیر مال آن شوهر است هر چه پائین روند، اگر چه اولاد رضاعى او باشند.
“دهم” پدر و مادر شوهر آن زن که شیر مال آن شوهر است، هر چه بالا روند.
“یازدهم” خواهر و برادر شوهرى که شیر مال او است، اگر چه خواهر و برادر رضاعى او باشند.
“دوازدهم” عمو و عمّه و دائى و خاله شوهرى که شیر مال او است، هر چه بالا روند، اگر چه رضاعى باشند. و نیز عده دیگرى هم که در مسائل بعد گفته مى شود، به واسطه شیر دادن محرم مى شوند.
(مسأله 2613): اگر زنى بچه اى را با شرائطى که در مسأله (2621) گفته مى شود شیر دهد، پدر آن بچه نمى تواند با دخترهائى که از آن زن به دنیا آمده اند ازدواج کند. ولى جائز است با دخترهاى رضاعى آن زن، ازدواج کند اگر چه احتیاط مستحب آن است که با آنان ازدواج نکند. و نیز نمى تواند دخترهاى شوهرى را که شیر مال او است اگر چه دخترهاى رضاعى او باشند براى خود عقد نماید و در هر دو صورت چنانچه یکى از آنها فعلاً زن او باشد عقد او باطل مى شود.
(مسأله 2614): اگر زنى بچه اى را با شرائطى که در مسأله (2621) گفته مى شود شیر دهد، شوهر آن زن که صاحب شیر است به خواهرهاى آن بچه محرم نمى شود ولى احتیاط مستحب آن است که با آنان، ازدواج ننماید و نیز خویشان شوهر به خواهر و برادر آن بچه محرم نمى شوند.
(مسأله 2615): اگر زنى بچه اى را شیر دهد، به برادرهاى آن بچه محرم نمى شود و نیز خویشان آن زن، به برادر و خواهر بچه اى که شیر خورده محرم نمى شوند.
(مسأله 2616): اگر انسان با زنى که دخترى را شیر کامل داده ازدواج کند و با آن نزدیکى نماید، دیگر نمى تواند آن دختر را براى خود عقد کند.
(مسأله 2617): اگر انسان با دخترى ازدواج کند، دیگر نمى تواند با زنى که آن دختر را شیر کامل داده ازدواج نماید.
(مسأله 2618): انسان نمى تواند با دخترى که مادر، یا مادربزرگ او آن دختر را شیر کامل داده ازدواج کند. و نیز اگر زن پدر انسان از شیر پدر او دخترى را شیر داده باشد انسان نمى تواند با آن دختر ازدواج نماید. و چنانچه دختر شیرخوارى را براى خود عقد کند، بعد مادر، یا مادر بزرگ، یا زن پدر او آن دختر را شیر دهد، عقد باطل مى شود.
(مسأله 2619): با دخترى که خواهر، یا زن برادر انسان او را شیر کامل داده نمى شود ازدواج کرد و همچنین است اگر خواهر زاده، یا برادر زاده، یا نوه خواهر، یا نوه برادر انسان آن دختر را شیر داده باشد.
(مسأله 2620): اگر زنى بچه دخترى خود را شیر دهد، آن دختر به شوهر خود حرام مى شود، و همچنین است اگر بچه اى را که شوهر دخترش از زن دیگر دارد شیر دهد. ولى اگر زنى بچه پسر خود را شیر دهد، زن پسرش که مادر آن طفل شیرخوار است بر شوهر خود حرام نمى شود.
(مسأله 2621): اگر زن پدر دخترى بچه شوهر آن دختر را به شیر پدرش شیر دهد، آن دختر به شوهر خود حرام مى شود، چه بچه از همان دختر چه از زن دیگر باشد.
منو