(مسأله 2948): اگر مکلّف، با یکى از محارم نسبى خود مثل مادر، خواهر، دختر، دختر برادر، دختر خواهر، عمه، خاله، و امثال آنها، زنا کند، مشهور بین فقها این است که باید کشته شود، ولى نصّ صحیح دلالت دارد که با شمشیر به گردنش بزنند و در بعضى روایات دیگر افزوده اگر زنده ماند حبس کنند تا بمیرد. و در اخبار بسیار وارد شده که انجام دادن یکى از حدها باعث مى شود اینکه مردم کار نامشروع نکنند، و دنیا و آخرت انسان را حفظ مى کند و منفعتش براى مردم از باریدن چهل روز باران بیشتر است.
(مسأله 2949): اگر جرمى که موجب حد باشد نزد حاکم شرع ثابت شود، باید فوراً حد را جارى کند زیرا تأخیر اقامه حد یک ساعت هم جائز نیست. (مسأله 2950): اگر مکلف زنى را با زور و عنف مجبور به زنا کند، حدّش کشتن است و مقتضاى احتیاط آن است که با شمشیر به گردنش بزنند تا هر جا رسید. و در این حکم فرق بین محصن و غیر محصن نیست.
(مسأله 2951): اگر مرد کافر (هر قسم از اقسام کفار باشد) با زن مسلمان زنا کند، حدّش کشتن است، و اگر توبه کند و مسلمان شود حد ساقط نمى شود.
(مسأله 2952): اگر مرد بالغ عاقل که زوجه دائمى یا کنیز مملوک دارد و با او نزدیکى کرده باشد و در اختیارش باشد هر وقت بخواهد نزدیکى مى تواند اگر با زنى که بالغه و عاقله است، زنا کند، باید او را سنگسار نمایند.
ولى اگر پیرمرد باشد، اول باید صد تازیانه زده شود، بعد سنگسار شود.
(مسأله 2953): اگر زن بالغه عاقله آزاد که شوهر با او نزدیکى کرده و در اختیار او است یعنى مسافر نیست، زنا دهد، اگر پیرزن باشد اول صد تازیانه زده مى شود بعد سنگسار مى شود و اگر جوان است تنها سنگسار مى شود.
(مسأله 2954): مشهور بین فقهاء آن است که اگر مرد ببیند کسى با زن او زنا مى کند، چنانچه نترسد که به او ضررى بزنند، مى تواند هر دو را بکشد. این حکم خالى از اشکال نیست. ولى آن زن به شوهر حرام نمى شود.
(مسأله 2955): اگر مرد که زن ندارد، سه مرتبه زنا کند، و در هر مرتبه به حکم حاکم شرع صد تازیانه زده شود، در مرتبه چهارم که زنا کند، حدّش کشتن است.
(مسأله 2956): اگر مردى با زنى ازدواج دائمى نموده ولى با او نزدیکى نکرده زنا کند، اول باید صد تازیانه بزنند، بعد سرش را بتراشند، و تا مدت یک سال او را تبعید کنند، ولى اگر زنى که شوهر دائمى دارد، و با او نزدیکى نکرده زنا دهد صد تازیانه زده مى شود. و تبعید و سرتراشیدن در او نیست.
(مسأله 2957): زنا به دو طریق ثابت مى شود:
“اول” شهادت چهار مرد عادل که بگویند نفس عمل را دیدیم، و اگر یک نفر، یا دو نفر، یا سه نفر دیده باشند، نباید اظهار کنند والاّ حد قذف زده مى شوند.
(مسأله 2958): اگر چهار نفر مرد عادل بگویند زن و مرد اجنبى را در خانه خلوت یکجا دیدیم که روى یکدیگر را بوسه مى کردند، و یا هر دو تا را زیر یک لحاف دیدیم، زنا ثابت نمى شود، بلى در فرض اول حاکم شرع هر چه صلاح بداند تعزیر مى کند، و در فرض دوم، هر کدام را نود و نه تازیانه مى زنند. و در این حکم، فرق بین مردى که زن داشته باشد یا نداشته باشد، و زن شوهر داشته باشد یا نداشته باشد نیست.
“دوم” اقرار نمودن به زنا چهار مرتبه، و بنا بر احتیاط، باید در چهار مجلس باشد. و اگر کمتر از چهار مرتبه اقرار کند حاکم شرع او را تعزیر مى کنند.
(مسأله 2949): اگر جرمى که موجب حد باشد نزد حاکم شرع ثابت شود، باید فوراً حد را جارى کند زیرا تأخیر اقامه حد یک ساعت هم جائز نیست. (مسأله 2950): اگر مکلف زنى را با زور و عنف مجبور به زنا کند، حدّش کشتن است و مقتضاى احتیاط آن است که با شمشیر به گردنش بزنند تا هر جا رسید. و در این حکم فرق بین محصن و غیر محصن نیست.
(مسأله 2951): اگر مرد کافر (هر قسم از اقسام کفار باشد) با زن مسلمان زنا کند، حدّش کشتن است، و اگر توبه کند و مسلمان شود حد ساقط نمى شود.
(مسأله 2952): اگر مرد بالغ عاقل که زوجه دائمى یا کنیز مملوک دارد و با او نزدیکى کرده باشد و در اختیارش باشد هر وقت بخواهد نزدیکى مى تواند اگر با زنى که بالغه و عاقله است، زنا کند، باید او را سنگسار نمایند.
ولى اگر پیرمرد باشد، اول باید صد تازیانه زده شود، بعد سنگسار شود.
(مسأله 2953): اگر زن بالغه عاقله آزاد که شوهر با او نزدیکى کرده و در اختیار او است یعنى مسافر نیست، زنا دهد، اگر پیرزن باشد اول صد تازیانه زده مى شود بعد سنگسار مى شود و اگر جوان است تنها سنگسار مى شود.
(مسأله 2954): مشهور بین فقهاء آن است که اگر مرد ببیند کسى با زن او زنا مى کند، چنانچه نترسد که به او ضررى بزنند، مى تواند هر دو را بکشد. این حکم خالى از اشکال نیست. ولى آن زن به شوهر حرام نمى شود.
(مسأله 2955): اگر مرد که زن ندارد، سه مرتبه زنا کند، و در هر مرتبه به حکم حاکم شرع صد تازیانه زده شود، در مرتبه چهارم که زنا کند، حدّش کشتن است.
(مسأله 2956): اگر مردى با زنى ازدواج دائمى نموده ولى با او نزدیکى نکرده زنا کند، اول باید صد تازیانه بزنند، بعد سرش را بتراشند، و تا مدت یک سال او را تبعید کنند، ولى اگر زنى که شوهر دائمى دارد، و با او نزدیکى نکرده زنا دهد صد تازیانه زده مى شود. و تبعید و سرتراشیدن در او نیست.
(مسأله 2957): زنا به دو طریق ثابت مى شود:
“اول” شهادت چهار مرد عادل که بگویند نفس عمل را دیدیم، و اگر یک نفر، یا دو نفر، یا سه نفر دیده باشند، نباید اظهار کنند والاّ حد قذف زده مى شوند.
(مسأله 2958): اگر چهار نفر مرد عادل بگویند زن و مرد اجنبى را در خانه خلوت یکجا دیدیم که روى یکدیگر را بوسه مى کردند، و یا هر دو تا را زیر یک لحاف دیدیم، زنا ثابت نمى شود، بلى در فرض اول حاکم شرع هر چه صلاح بداند تعزیر مى کند، و در فرض دوم، هر کدام را نود و نه تازیانه مى زنند. و در این حکم، فرق بین مردى که زن داشته باشد یا نداشته باشد، و زن شوهر داشته باشد یا نداشته باشد نیست.
“دوم” اقرار نمودن به زنا چهار مرتبه، و بنا بر احتیاط، باید در چهار مجلس باشد. و اگر کمتر از چهار مرتبه اقرار کند حاکم شرع او را تعزیر مى کنند.