مبارات با خلع در شرايط عامه گذشته متفق است و در سه چيز از آن جدا مى‌شود:
1- در صحت مبارات كراهت هر يك از زوجين نسبت به ديگرى، معتبر است، در حالى كه درخلع تنها كراهت زوجه (زن) معتبر بود.
2- در مبارات اگر زوج به زوجه بگويد: «بارئتك على كذا» و به دنبال آن «انت طالق» يا «هى طالق» را نياورد، كفايت نمى‌كند، در حالى كه در خلع اگر زوج به زوجه بگويد: «انت مختلعة» كافى است.
3- در مبارات زوج نمى‌تواند از زوجه بيشتر از مهرش بگيرد، ولى در خلع مى‌تواند.
(مسأله 2786) طلاق مبارات مانند طلاق خلع، باين است، پس رجوع مرد جايز نيست تا زمانى كه زوجه- قبل از انقضاى عدّه- در بذل رجوع نكند و اگر زوجه قبل از تمام شدن عده در بذل رجوع كند، مرد هم مى‌تواند به او رجوع نمايد، چنان كه در خلع گذشت.