استفتاء درباره دروغ – آیت الله سیستانی

پاسخ: دروغ حرام است ومقصود از آن سخنی است که بر خلاف واقع باشد اگر به صورت جدی گفته شود یا به صورت شوخی ولی شوخی بودن آن معلوم نباشد. وبه احتیاط واجب باید از دروغ به شوخی که شوخی بودن آن معلوم است اجتناب گردد. ولی جایز است سخنی را به شوخی بگوید که به صورت ظاهر، خبر باشد ولی او قصد اخبار وحکایت از واقعیتی را نداشته باشد.
وهمچنین جایز است توریه کند یعنی سخنی را بگوید که ظاهر آن معنایی را می رساند که خلاف قصد او است و معنایی را که قصد کرده دروغ نیست ، هر چند خلاف ظاهر باشد. و همچنین جایز است دروغ در مورد دفع ضرر از خود یا از مؤمنی دیگر بلکه قسم خوردن بر آن نیز جایز است. و جایز است دروغ در مورد اصلاح بین مؤمنین ولی به احتیاط واجب در این دو مورد ، تا توریه ممکن است دروغ نگوید.
و از موارد دروغ ، وعده دادن با اراده خلاف آن است ، و این کار حرام است. و بنا بر احتیاط واجب مرد به همسر خود نیز نباید وعده خلاف دهد. و اگر انسان به کسی وعده ای داد به احتیاط واجب باید به آن عمل کند مگر این که در ضمن وعده دادن ان شاء الله بگوید و آن را مقید به اراده خداوند و امثال آن کند.