استفتاء درباره روزه مسافر – آیت الله سیستانی

پاسخ: اگر در ماه حد اقل ۲۰ روز کامل در آنجا بمانید و این امر برای دو سال یا بیشتر باشد شهر محل تحصیل مقر شما است و حکم وطن را دارد و نماز تمام و روزه صحیح است، ولی در بقیه سفرها نماز شکسته است.

پاسخ: در کل شهر مکه مکرمه و کل شهر مدینه منوره و کل شهر کوفه ـ که شامل مسجد سهله نیز می شود ـ مسافر مخیر است نماز را تمام بخواند یا شکسته و همچنین در کربلا تا یازده متر و نیم اطراف قبر مبارک امام حسین علیه السلام ولی به احتیاط واجب این حکم شامل شهر کربلا نمی شود.
اما در همه موارد روزه نمی تواند بگیرد.

پاسخ: اگر این برنامه حد اقل ۶ ماه ادامه دارد شما کثیر السفر هستید و نماز شما در همه جا تمام و روزه صحیح است حتی در سفرهای تفریحی و غیره.

پاسخ: اگر شهر پدرتان زادگاه شما نباشد نماز شما شکسته وروزه صحیح نیست و همچنین اگر زادگاه شما باشد ولی از زندگی در آنجا اعراض کرده باشید.
بله اگر زادگاه شما باشد و اعراض نکرده باشید و احتمال می دهید در آینده برگردید و انجا دوباره زندگی کنید نمازتان هر وقت بیاید تمام است و روزه نیز صحیح است.

پاسخ: ۱- اگر در سال به مجموع ۹۰ شبانه روز یا بیشتر در قم می مانید نمازتان تمام و روزه در قم صحیح است.
۲- اگر طبق پاسخ ۱ باشد بله نمازتان در قم تمام است هرچند در ایام غیر تحصیل.
۳- اگر مجموع حضور شان در قم سالیانه (۹۰) روز باشد ، قم حکم وطن دارد و الا نمازشان شکسته و روزه صحیح نیست.

پاسخ: اگر مسافر از یکی از دوشهر به دیگری احراز نکند که سفرش به مقدار مسافت شرعی است حکمش تمام است.

پاسخ: مانعی ندارد ولی اگر مسافرت برای فرار از روزه باشد مکروه است و کافی است بعد از ماه مبارک برای هر یک روز یک روز قضا کند و کفاره ندارد.

پاسخ: روزه در سفر مشروع نیست، ولی چنانچه روزه قضا نداشته باشد در غیر از ماه رمضان می تواند نذر کند که روزه مستحب را در سفر بگیرد.

پاسخ: فرق نمی‌کند ولی اگر در اثناء روز بخواهد روزه همان روز را نذر کند صحت آن محل اشکال است. بلکه می تواند برای فردای آن روز نذر کند.

پاسخ: چنانچه مدت ماندن شما در شهر محل تحصیل یا محل کار مدت خاصی باشد پس حکم آنجا طبق جدول زیر است:
۱- اگر در ماه حد اقل ۲۲ روز کامل در آنجا بمانید و این امر برای یک سال و نیم یا بیشتر باشد آنجا مقر شما است و حکم وطن را دارد و نماز تمام و روزه صحیح است.
۲ـ اگر در ماه حد اقل ۲۰ روز کامل در آنجا بمانید و این امر برای دو سال یا بیشتر باشد آنجا مقر شما است و حکم وطن را دارد و نماز تمام و روزه صحیح است.
۳- اگر در ماه حد اقل ۱۵ روز کامل در آنجا بمانید و این امر برای سه سال یا بیشتر باشد آنجا مقر شما است و حکم وطن را دارد و نماز تمام و روزه صحیح است.
۴- اگر در ماه حد اقل ۷ یا ۸ روز کامل در آنجا بمانید (به نحوی که در یک سال مجموعا ۹۰ شبانه روز بشود هرچند در یک بخشی از سال باشد) و این امر برای چهار سال یا بیشتر باشد آنجا مقر شما است و حکم وطن را دارد و نماز تمام و روزه صحیح است.

پاسخ: اگر قرار است تا شش ماه یا بیشتر ادامه داشته باشد کثیر السفر هستید و در تمام سفرها نمازتان تمام و روزه صحیح است.

پاسخ: هر سه جا مقر شما حساب می شود(نمازتان تمام و روزه صحیح است) و بین محل کار وخوابگاه مسافت نیست وکثیر السفر حساب نمی شوید.

پاسخ: شامل روزه نمی شود.

پاسخ: بنابر احتیاط واجب هم باید روزه را بگیرید و هم قضا کنید.

پاسخ: اگر کار شما به همان نحو سه سال یا بیشتر ادامه داشته باشد محل کار مقر شما می شود ونماز و روزه در آنجا صحیح است .ولی در مأموریتها نماز شکسته است و اگر قبل از ظهر باشد روزه را میتوانید بخورید و همچنین در سفر بین محل کار و وطن مگر اینکه مأموریتها به علاوه سایر مسافرتها به طور مستمر در ماه ده روز بشود که در اینصورت کثیر السفر شمرده میشوید و نمازتان در همه مسافرتها حتی اگر به کشور دیگر باشد تمام است و همین حکم هم در صورتی است که ۱۴ روز شغلی را در تردد باشید.

پاسخ: با بیرون رفتن به نیت اعراض از وطنیت ساقط شده و می توانید بعد از بازگشت مجددا نیت ماندن یکسال و نیم یا بیشتر بکنید که مجددا مقر شما خواهد شد.

پاسخ: اگر به طور متوسط در ماه ده روز در سفر(یعنی مسافت ۲۲کیلومتر یا بیشتر) می باشید نماز شما در همه سفرها تمام است و روزه را هم صحیح است. و اگر کمتر از هشت روز است نماز شما شکسته است و روزه صحیح نیست. و اگر ۸ یا ۹ روز در ماه است بین نماز شکسته و تمام جمع کنید و در روزه هم بین روزه گرفتن و قضاء احتیاط کنید.

پاسخ: اگر در شهر تورنتو هفته ای دو روز کامل یا در ماه ۷ یا ۸ روز کامل باشید و قصد داشته باشید که به همین وضع تا چهار سال ادامه دهید در هر دو شهر نمازتان تمام و روزه صحیح است.

پاسخ: نماز او در همه سفرها و در همه جا تمام و روزه اش صحیح است.

پاسخ: اگر به مدت شش ماه در یک سال مسافر باشد و هر ماه حد اقل ده روز مسافر باشد هر چند با دو مسافرت که همین فرض سوال است، کثیر السفر خواهد بود و در تمام سفرها نمازش تمام و روزه اش صحیح است.

پاسخ: در فرض سوال که در طول شش ماه ماهانه ۱۰ روز یا بیشتر در مسافرت است یا اینکه مجموعا در طول شش ماه ۶۰ روز در مسافرت است، کثیر السفر است و در تمام سفرها نمازش تمام و روزه صحیح است.

پاسخ: اگر بنا دارید مدت نسبتا طولانی مانند دو سال یا بیشتر در شیراز سکونت داشته باشید نمازتان کامل و روزه صحیح است و در حال حاضر در مأموریت های خارج از شهر نماز را شکسته بخوانید و روزه نگیرید و چنانچه عدد مأموریت های خارج ازشهر در هرماه ۱۰ بار یا بیشتر بوده باشد نماز را تمام بخوانید و می توانید روزه بگیرید.

پاسخ: بنابر احتیاط واجب بقیه روز را رجاء قصد روزه کند و همچنین بنا بر احتیاط واجب بعداً آن را قضا کند .

پاسخ: به احتیاط واجب باید جمع کند بین شکسته و تمام در این دو ماه.

پاسخ: معیار مسافتی است که شخص طی می کند .

پاسخ: خوابگاه در فرض سوال حکم وطن دارد و محل درس حکم وطن ندارد ولی اگر از خوابگاه به محل درس برود حکم مسافر ندارد ولی اگر از وطنش به محل درس برود حکم مسافر دارد.

پاسخ: روزه در روز اول صحیح است و در روز دوم درسفر نیت روزه نکند تا وقتی که قبل ازظهر به وطن خود برسد که آنجا نیت روزه بکند بشرط اینکه در سفر مفطری مرتکب نشده باشد.

پاسخ: اگر عنوان راننده و کسی که کار او رانندگی است صدق نکند در سفرهای شغلی نماز تمام بخواند و روزه بگیرد و در غیر سفرهای شغلی ملاک کثرت سفر بالفعل است و اینکه هفته یک روز سفر کند کافی نیست بلکه باید در ماه ۱۰ روز سفر کند که صدق کثیر السفر بکند.

پاسخ: در هر دو فرض جایز است و در فرض دوم نیت روزه را بعد از رسیدن به تهران بکنید البته این در فرضی است که در قم یا در راه مفطری مرتکب نشده باشید.

پاسخ: اگر مدتی که بیرون از محل است زیاد نباشد مثلا یک ساعت و نیم یا دو ساعت باشد روزه صحیح است.

پاسخ: اگر مجموع سفرهای شما به تهران و شهرستان در ماه ۱۰ روز باشد کثیرالسفر هستید و در کل سفرها نمازتان تمام و روزه صحیح است ونسبت به تهران چنانچه احتمال می دهید که در آینده نه چندان دور برای سکونت با آنجا برمی گردید تهران از وطنیت ساقط نمی شود.

پاسخ: معیار صدق عرفی است نه تقسیمات کشوری بنا براین اگر در عرف یک شهر بزرگ به حساب می آید حکم شهر بزرگ را دارد ومعیار در شهر بزرگ این است که انتقال از یک سوی ان به سوی دیگر سفر بر آن صدق کند واگر چنین باشد ابتدای محاسبه مسافت آخر محله سکنای شما است. و این معیار در مورد تهران وجود ندارد.