سؤال 71:
در رسانه‌ها هر از چندى خبر از تعقيب عدلى و محاكمات برخى از نويسندگانى است كه متهم به اهانت به اسلام يا ذات الهى و يا تعرض به پيامبر (ص) يا يكى از ائمه (ع) مى شوند و برخى از محاكم حكم كفر اين افراد و جدايى بين آنان و همسرانشان را صادر مى نمايند. نظر فقه جعفرى در اين نوع مسايل چيست؟ آيا واقعاً اين نوع افراد با ارتكاب چنين اعمالى در كتابهاى خود، در حكم كافر هستند؟
جواب:
معيار در كفر و ارتداد تنها انكار توحيد و رسالت است. اما انكار ضروريات با التفات به اين كه انكار آن مستلزم تكذيب رسالت پيامبر مى شود، كفر محسوب ميشود. معيار كفر و ارتداد همين است و به علت و سبب ديگرى اثبات نمى شود. اما حكم مرتد اين است كه اگر ارتداد فطرى باشد بدين معنى كه پدر و مادر شخص مرتد يا يكى از آن دو مسلمان باشد، قتل مرتد واجب مى شود و همسر او جدا شده و عده وفات مى گيرد و اموال او نيز بين ورثه تقسيم مى گردد. اما اگر مرتد ملى باشد، هرگاه در خلال سه روز توبه نمايد، مشكلى وجود ندارد و گرنه در روز چهارم كشته ميشود و اموال او با ارتداد از دست او نمى رود و عقد بين او و همسرش خود به خود فسخ مى شود. در اين حالت اگر همسرش مدخوله باشد، عده طلاق مى گيرد.