من داكتر هستم و براى مراقبت حالت صحى يكى از اعتصاب كنندگان از غذا، در كنار او بودم. او به خاطر غذا نخوردن، فوت كرد، در حالى كه برايم ممكن بود كه به طور اجبارى و از طريق تزريق، او را وادار به تغذيه كنم و از مرگ نجاتش دهم. آيا من ضامن فوت اين شخص اعتصاب كننده از غذا هستم؟ آيا ديه بر من واجب مى شود؟

 

پاسخ:

در فرض مسأله بر شما ديه نيست؛ ولى اگر التفات و آگاهى داشته اى كه نجات حيات يك مسلمان بر هر كسى كه قادر به آن باشد، يك واجب شرعى است، در نزد خداوند متعال مسئول هستى و مورد عقاب.