برخى از پرستاران و كاركنان فنى در شفاخانه ها هستند كه گاهى با ادعاى داشتن معلومات يا شناخت طبى و گاهى از روى فضولى، به معرفى دوا به مريضان مى پردازند. در اين صورت اگر در نتيجه نسخه دادن و معرفى هاى اين اشخاصى كه در واقع داكتر نيستند، بيمارى بميرد، آيا آنان ضامن هستند و بايد ديه بپردازند مخصوصاً كه مريض هم بداند كه آنان داكتر نيستند و اهليت براى تداوى و درمان بيماران را ندارند؟
پاسخ:
بلى! بر آنان ديه است در صورتى كه مريض جاهل به وضعيت بوده و معتقد باشد كه آنان داكتر هستند. اگر مريض بداند كه آنان داكتر نيستند و در عين حال به سخن آنان عمل كرده و به اختيار و اراده خود دوا را مصرف كند و اين امر به مرگش منجر شود، بر آنان ضمان و ديه نيست.