٢٥٢٨ طلاق زنی را كه به شوهرش مايل نيست و مهر يا مال ديگر خود را به او می بخشد كه طلاقش دهد طلاق خلع گويند.
٢٥٢٩ اگر شوهر بخواهد صيغه طلاق خلع را بخواند، چنانچه اسم زن مثلا فاطمه باشد می گويد: “زوجتی فاطمة خالعتها علی ما بذلت هی طالق” يعنی زنم فاطمه را طلاق خلع دادم او رها است.
٢٥٣٠ اگر زنی كسی را وكيل كند كه مهر او را به شوهرش ببخشد و شوهر،همان كس را وكيل كند كه زن را طلاق دهد، چنانچه اسم شوهر محمد و اسم زن فاطمه باشد وكيل صيغه را اين طور می خواند: “عن موكلتی فاطمة بذلت مهرها لموكلی محمد ليخلعها عليه” پس از آن بدون فاصله می گويد: “زوجة موكلی خالعتها علی ما بذلت هی طالق” و اگر زنی كسی را وكيل كند كه غير از مهر چيز ديگری را به شوهر ببخشد كه او را طلاق دهد وكيل به جای كلمه ” مهرها” آن چيز را بگويد، مثلا اگر صد تومان داده بايد بگويد: “بذلت ماة تومان”.