نجاسات
1 و 2- بول وغائط
بول و غائط انسان وهر حيوان چه در خشكى وچه در دريا باشد وچه از قُبل ودُبر متعارف يا ازغير متعارف خارج شود وچه طبيعى يا غير عادى باشد در هر صورت نجس است مگر سه قسم آن:
اول: حيوان حلال گوشت از پرندگان وچرندگان به جز حيوان نجاستخوار وحيوانى كه انسان با او نزديكى نموده است كه بول اين دو حيوان نجس است اما مدفوع آن‌ها پاك است ولى احتياط ترك نشود.
دوم: تمام پرندگان چه حلال گوشت وچه حرام گوشت.
سوم: حيوانى كه خون جهنده[1] ندارد، ولى بول ماهى حرام گوشت كه خون جهنده ندارد بعيدنيست كه نجس باشديا لا اقل احتياط ترك نشود، ولى مدفوعش ظاهراً پاك است.
(مسأله 383) اگر انسان نداند كه اين فضله از حيوان حلال گوشت است يا حرام گوشت يا ازحيوانى كه خون جهنده دارد ياندارد، در اين حالت محكوم به طهارت است، ولى اگر بداند از حيوان حرام گوشت است، اما شك دارد كه از پرندگان يا ديگر حيوانات حرام گوشت است، در اين صورت محكوم به نجاست است.
[1] – خون جهنده: خونى كه با جستن از رگ بريده حيوان بيرون مييآيد.