(مسأله 259) بنابراحتياط لازم بر مكلفين واجب كفايى است كسى را كه در حال جان دادن است به پشت بخوابانند بطورى كه صورت وكف پاهايش رو به قبله باشد، بلكه بنابراحتياط لازم چنان‌چه محتضر بتواند واجب است خودش رو به قبله بخوابد و بنابراحتياط واجب ديگران از ولى محتضر دراين كار اجازه بگيرند. علما فرموده اند مستحب است اگر جان دادن سخت شود او را به جايى كه نمازمى خوانده ببرند و شهادتين واقرار به پيامبر صلى الله عليه و آله وائمه عليهم السلام وساير عقايد حقه وكلمات فرج را به اوتلقين نمايند، حضور جنب وحائض ولمس او در حال جان دادن مكروه است.
مستحب است پس از مرگ چشمها، لبها وچانه مرده را ببندند و دست وپاى او را دراز كنند و پارچه‌اى روى او بيندازند و نزد او قرآن بخوانند و اگر شب بميرد در كنار او چراغ روشن كرده، مؤمنين را براى تشييع جنازه او خبر كنند وجنازه او را تنها نگذارند وگذاشتن چيزى روى شكم او مكروه است و در دفن او عجله نمايند، مگر در مرگش شك داشته باشند كه بايد صبر كنند تا مردنش معلوم شود.