واجب است بعد از غسل يا تيمم و قبل از كفن كردن يا در اثناء آن بر مواضع هفتگانه سجود ميت، كافور به مقدار مسمى بمالند و بنابر احتياط واجب با دست بلكه با كف دست مسح نمايند، و بهتر است وزن كافور به مقدار هفت مثقال صيرفى باشد، و مستحب است كافور را با دست بسابانند و بر مفاصل وسينه و پشت دستها و كف پاها بمالند.
(مسأله 294) كافور بايد پاك ومباح وساييده ومعطّر باشد.
(مسأله 295) گذاشتن كافور در چشم، بينى، گوش و بر صورت ميت مكروه است.
جريده (چوب تر)
مستحب است دو چوبتر همراه ميت بگذارند، به نحوى كه يكى در طرف راست از تر قوه به بدن ميت بچسبد و ديگرى در طرف چپ بدن از ترقوه بين پيراهن و سرتاسرى باشد و بهتر آن است كه جريده از درخت خرما باشد و اگر از درخت خرما ممكن نباشد به ترتيب از درخت سدر، انار، بيد و يا از هر درختى كه تازه باشد تهيه شود.
(مسأله 296) اگر فراموش كنند كه آن دو چوب را همراه ميت بگذارند، بهتر آن است كه بر روى قبروى يكى بر روى سر وديگرى نزد پاى او بگذارند.
(مسأله 297) بهتر است آنچه كه بر حاشيه كفن نوشته مىشود بر آن دو چوب نيز نوشته شود ولازم است آن دو چوب را از آلودگى محافظت نمايند ولو با پيچيدن پارچه روى آنها.