اگر نمازگزار لباسى نيابد، چنان‌چه علف وبرگ درخت وگل در دسترس باشد، بايد خود را با آنهابپوشاند ونماز اختيارى بخواند و چنان‌چه آنها نيز يافت نشوند وناظر محترمى هم نباشد، بايد ايستاده نماز بخواند وركوع وسجود را با اشاره انجام دهد، وبنابراحتياط واجب دستها را بر عورت بگذارد. اما اگر ناظر محترم او را مى‌بيند، نشسته نماز بخواند وركوع وسجود را با اشاره بجاى آورد و احتياط مؤكد آن است كه اشاره سجود بيش از ركوع باشد.
(مسأله 529) اگر غير لباس غصبى، طلاباف، حرام گوشت، ابريشم يا نجس لباس ديگرى نداشته باشد و به پوشيدن آن ناچار شود، نماز در آنها صحيح مى‌باشد، ولى اگر پوشيدن آنها از روى ناچارى نباشد، بايد نماز را بصورت برهنه بخواند اگرچه بهتر آن است كه احتياطاً در خصوص لباس نجس بين نماز در آن وبرهنه جمع كند، اگرچه نماز با لباس نجس مجزى است چنان كه دراحكام نجاسات گذشت.
(مسأله 530) اگر چيزى ندارد كه در نماز، خود را با آن بپوشاند، چنان‌چه احتمال دهد كه تا آخر وقت پيدا كند، بنابراحتياط واجب بايد نماز را تأخير بيندازد و اگر نااميد باشد و در اول وقت نماز اضطرارى بخواند، چنان‌چه تا آخر وقت چيزى پيدا نكند نماز او صحيح است، ولى اگر تا پايان وقت لباسى براى پوشاندن خود پيدا كند، نماز را بايد اعاده نمايد.
(مسأله 531) اگر دو لباس دارد واجمالًا بداند يكى غصبى يا ابريشمى وديگرى مثلًا مباح يا پنبه‌اى است، بايد نماز را برهنه بخواند، ولى اگر اجمالًا بداند يكى حرام گوشت وديگرى حلال گوشت است يااينكه يكى نجس وديگرى پاك است، بايد در هر دو نماز بخواند.