مسأله 110): استبراء عملى مستحبى است که مردها بعد از بیرون آمدن بول انجام مى دهند، براى آنکه یقین کنند بول در مجرى نمانده است، و آن داراى اقسامیست و بهترین آنها اینست که بعد از قطع شدن بول، اگر مخرج غائط نجس شده، اول آن را تطهیر کنند، بعد سه دفعه با انگشت میانه دست چپ از مخرج غائط تا بیخ آلت بکشند، و بعد انگشت شست را روى آلت و انگشت پهلوى شست را زیر آن بگذارند و سه مرتبه تا ختنه گاه بکشند و پس از آن سه مرتبه سر آلت را فشار دهند.
(مسأله 111): آبى که گاهى بعد از ملاعبه و بازى کردن با زن از انسان خارج مى شود و به آن (مذى) مى گویند پاک است و نیز آبى که گاهى بعد از منى بیرون مى آید و به آن (وذى) گفته مى شود، و آبى که گاهى بعد از بول بیرون مى آید و به آن (ودى) مى گویند اگر بول به آن نرسیده باشد پاک است. و چنانچه انسان بعد از بول استبراء کند و بعد آبى از او خارج شود و شک کند. که بول است یا یکى از این سه آب پاک مى باشد.
(مسأله 112): اگر انسان شک کند که استبراء کرده یا نه، و رطوبتى از او بیرون آید که نداند پاک است یا نه، نجس مى باشد، و چنانچه وضو گرفته باشد باطل مى شود ولى اگر شک کند استبرائى که کرده درست بوده یا نه و رطوبتى از او بیرون آید که نداند پاک است یا نه پاک مى باشد و وضو را هم باطل نمى کند.
(مسأله 113): کسى که استبراء نکرده اگر بواسطه آنکه مدتى از بول کردن او گذشته یقین کند که بول در مجرى او نمانده است و رطوبتى ببیند و شک کند که پاک است یا نه، آن رطوبت پاک مى باشد و وضو را هم باطل نمى کند.
(مسأله 114): اگر انسان بعد از بول استبراء کند و وضو بگیرد چنانچه بعد از وضو رطوبتى ببیند که بداند یا بول است یا منى، واجب است احتیاطاً غسل کند و وضو هم بگیرد ولى اگر وضو نگرفته باشد فقط گرفتن وضو کافیست.
(مسأله 115): براى زن استبراء از بول نیست و اگر رطوبتى ببیند و شک کند که بول است یا نه پاک مى باشد، و وضو و غسل او را هم باطل نمى کند
منو