آداب شیر دادن – چهارده مرجع

(مسأله 2487) براي شير دادن بچه بهتر از هر كس مادر او است و سزاوار است كه مادر براي شير دادن از شوهر خود مزد نگيرد و خوب است كه شوهر مزد بدهد1. و اگر مادر بخواهد بيشتر از دايه مزد بگيرد، شوهر مي تواند بچه را از او گرفته و به دايه بدهد.

این مسأله در رساله آیت الله بهجت نیست.

1- فاضل: و مادر مي تواند براي شير دادن بچه خود از شوهر طلب مزد كند و اگر زن ديگري-كه راضي باشد به كمتر از آن مبلغ به كودك شير دهد- نباشد، شوهر بايد مزد مادر را بدهد تا كودك خود را شير بدهد.

مكارم: هيچ كس براي شير دادن فرزند، بهتر از مادر و سزاوارتر از او نيست و بهتر است در برابر شيردادن مزدي از شوهر خود نگيرد، ولي حقّ دارد بگيرد…

*****

سيستاني: م 2505- شير دادن بچه ابتداءً حقّ مادر اوست، و پدر حقّ ندارد به ديگري واگذار كند مگر اينكه مادر مزد بخواهد و پدر دايه اي پيدا كند كه مجّاني است يا مزد كمتري مي گيرد، كه در اين صورت پدر مي تواند به دايه بسپارد و پس از آن، اگر مادر نپذيرفت و خواست خود شير بدهد، حق مطالبه مزد ندارد.

زنجانی: م 2496- برای شیر دادن بچه بهتر از هر کس مادر اوست  و در روایتی از وجود مبارک حضرت امیرالمومنین علیه السلام آمده است که : «برکتی که در شیر مادر است در شیر هیچکس نیست» و این شیر دادن حق مادر اوست. و می تواند برا ان از پدر بچه مزد بگیرد و پدر حق ندارد  شیر دادن کودک را به دیگری واگذار کند مگر آنکاه مادرش بخواهد بیشتر از دایه مزد بگیرد و مادر می تواند بابت شیرهایی که به درخواست شوهرش قبلا به کودک داده از پدر بچه مزد بگیرد مگر در چهار صورت:

1- در وقت شیر دادن  با آگاهی از استحقاق مزد قصد مجانیت کرده باشد .

2- از استحقاق مزد  مطلع نبوده ولی به طور مطلق قصد مجانیت کرده باشد (یعنی قصد داشته به طور مجانی شیر بدهد خواه حق مزد گرفتن داشته باشد یا خیر)؛

3-  بعداز شیر دادن حق مزد خود را اسقاط کرده باشد ؛

4- پدر کودک قصد مجانی بودن داشته و درخواست وی ظاهر در این معنا باشد.

مظاهری: مسأله ۲۰۶۰- براى شير دادن بچه، بهتر از هر كس مادر اوست و مستحب است بچّه را دو سال تمام شير بدهد.

(مسأله 2488) مستحبّ است دايه اي كه براي طفل مي گيرد، (دوازده امامي و1) داراي عقل و عفت و صورت نيكو باشد و مكروه است كم عقل (يا غير دوازده امامي2) يا بد صورت، يا بدخلق، يا زنا زاده باشد و نيز مكروه است دايه اي بگيرد كه بچه اي كه دارد از زنا به دنيا آمده باشد3.

1- [قسمت داخل پرانتز در رساله آيات عظام:  نوري و سبحانی نيست]

2-  [قسمت داخل پرانتز در رساله آيات عظام: وحید،  نوري و سبحانی نيست]

3- گلپايگاني، خوئي، تبريزي، صافي: مكروه است دايه اي بگيرند كه شيرش از بچه اي است كه از زنا به دنيا آمده باشد.

فاضل: مكروه است دايه اي بگيرند كه از زنا بچه دار شده و شير او از زنا است.

*****

مكارم: مسأله 2127 – در روايات آمده است دايه اي را بايد براي طفل انتخاب كرد كه داراي عقل و ايمان و عفت و صورت نيكو باشد و از گرفتن دايه كم عقل يا غير مؤمنه يا بد صورت و كج خلق يا زنا زاده خودداري شود و همچنين از انتخاب دايه اي كه بچه او از زنا به دنيا آمده و شيرش شير زنا زاده است پرهيز شود.(وسائل الشیعه، ج15، ص184 به بعد، بابهای 75 – 79)

سيستاني: م 2506- مستحبّ است دايه اي كه براي طفل مي گيرند، مسلمان عاقل و داراي صفات پسنديده از نظر جمسي و رواني و اخلاقي باشد و سزاوار نيست دايه اي بگيرند كه كافر يا كم عقل يا بزرگسال يا زشت رو باشد، و مكروه است دايه اي بگيرند كه زنا زاده است يا شيرش از بچه اي است كه از زنا به دنيا آمده است.

زنجانی: م 2497-  مستحب است دایه ای که برای طفل می گیرند دوازده امامی و دارای اخلاق و رفتار پسندیده و واجد  ویژگی های یک همسر خوب باشد و گرفتن  دایه کم عقل یا ناصبی یا کافر یا زنازاده مکروه است . ونیز مکروه است شیر دایه از زنا باشد یا دایه از غذای حرام (مانند شراب و گوشت خوک و میته و مال غصبی) تغذیه کند.

مظاهری: مسأله ۲۰۶۱- مستحب است دايه ‏اى كه براى طفل مى‏گيرند شيعه و مؤمن و داراى عقل و عفّت و صورت نيكو باشد.