ميت را بايد با سه پارچه كفن كنند:
اول: لنگ، مقصود از آن هر چيزى است كه بدن ميت را بپوشاند ومقدار واجب آن پوشاندن بين ناف تا زانو است.
دوم: پيراهن ومقدار واجب آن پوشاندن بين سر شانه تا نصف ساق پا است.
سوم: سرتاسرى، واجب است به اندازه باشد كه تمام بدن را بپوشاند. بنابراحتياط واجب هركدام نازك نباشند بطورى كه زير آن نمايان باشد اگرچه با مجموع آن ستر حاصل شود.
(مسأله 280) در تكفين اذن ولى به نحوى كه در غسل گفته شد لازم است و امّا قصد قربت لازم نيست.
(مسأله 281) بنابراحتياط واجب، چنان‌چه تهيه سه قطعه كفن ممكن نباشد، آنچه مقدور است فراهم شود و اگر امر داير شود بين تهيه لنگ يا پيراهن يا سرتاسرى تهيه سرتاسرى، مقدم است و اگر امر داير شود بين تهيه پيراهن يا لنگ، تهيه پيراهن مقدم است و اگر صرفاً به اندازه پوشاندن عورت پارچه دراختيار داشته باشد واجب است با آن عورت را بپوشاند و اگر صرفاً به اندازه پوشاندن قُبل يا دُبر پارچه داشته باشد واجب است قُبل را با آن بپوشاند.
(مسأله 282) كفن بايد پاك باشد- حتى بنابر احتياط از نجاستى كه در نماز عفو شده- ومباح باشد بنابراين كفن با پارچه غصبى مطلقاً جايز نيست، بنابراحتياط ابريشم نباشد. كفن كردن با پارچه بافته شده از طلا و يا كفن با اجزاى حيوان حرام گوشت و يا با پوست حيوان حلال گوشت بعيد نيست جايز باشد گرچه احتياط ترك آن است مادامى كه كفن با غير اين‌ها ممكن باشد. اما در حال اضطراركفن با پارچه نجس و ابريشمى جايز است. اگر كفن منحصر در متنجس و ابريشم باشد، وجمع آن دوممكن نباشد ابريشم مقدم است والّا به دوواجب مى‌شود و اگر منحصر در پارچه غير ابريشمى نجس وابريشم متنجس شود، پارچه غير ابريشمى مقدم است وميت را با آن كفن كنند اگر جمع بين آن دو ممكن نباشد والّا احتياط جمع است.
(مسأله 283) كفن كردن با پارچه غصبى حتى در حالت انحصار جايز نيست، نيز كفن كردن باپوست مردار اشكال دارد وبنابراحتياط واجب در صورت انحصار با آن كفن كنند.
(مسأله 284) كفن كردن با پارچه ابريشمى كه خالص نيست، جايز است.
(مسأله 285) اگر كفن نجس شود، بايد آن را بشويند يا آن مقدار نجس را چنان‌چه كم باشد پاره كنند، بنابراين تطهير كفن واجب است اگرچه بعد از گذاشتن در قبر باشد و اگر تطهير آن ممكن نباشدولى عوض كردن آن ممكن باشد، بايد عوض نمايند و اگر بعد از كفن كردن در صحت تكفين ميت شك كنند، بنا را بر صحت بگذارند.
(مسأله 286) خريد كفن به مقدار واجب آن از اصل تركه ميت قبل از اداى دين و وصيت خارج مى‌شود، نيز پرداخت هزينه تجهيز و دفن، از قبيل پول سدر كافور وآب غسل و قيمت زمين و مزد حمل و كندن زمين وماليات آن از اصل تركه خارج مى‌شود.
(مسأله 287) كفن زن بر شوهر واجب است، اگرچه زن غير بالغ يا ديوانه يا كنيز يا به او دخول نشده باشد، حتى اگر در عده طلاق رجعى يا ناشزه يا موقت باشد وفرقى نيست كه شوهر عاقل ياديوانه باشد يا نباشد، بنابراظهر.
(مسأله 288) كفن زن بر شوهر وقتى واجب است كه بتواند آن را تهيه كند اگرچه با فروش وسائل منزل يا با قرض گرفتن باشد بطورى كه به مشقت نيفتد و بنابر اظهر اگر شوهر صغير باشد كفن بر اوواجب نيست.
(مسأله 289) به غير كفن، بقيه هزينه تجهيز مانند سدر وكافور وغيره بر شوهر واجب نيست.
(مسأله 290) جايز نيست بيشتر از مقدار كفن واجب از اصل مال ميت خارج شود مگر با اجازه ورثه، اما خارج كردن از سهم صغير ويا سفيه جايز نيست.
(مسأله 291) كفن واجب النفقه به عهده خودش مى‌باشد نه بر كسى كه نفقه‌اش را مى‌پردازد.
(مسأله 292) اگر ميت تركه ندارد، واجب است مؤمنين كفن او را بذل نمايند يا حاكم شرعى از بيت المال بدهد.
آداب و مستحبات كفن
علما فرموده اند چند چيز در كفن مستحب است:
1- براى مرد عمامه؛ به مقدارى كه دور سر پيچيده شود وطرف راست آن برچپ، وطرف چپ برراست، به عنوان حنك برسينه بيفتد.
2- براى زن مقنعه وپارچه‌اى كه سينه را به پشت ببندد.
3- پارچه بستن دور شكم ميت.
4- پيچيدن پارچه به رانها.
5- انداختن پارچه‌اى روى سرتاسرى، كه تمام بدن را بپوشاند و اگر آن پارچه بُرد يمانى باشد بهتر است.
6- گذاشتن بين دو پاى ميت به گونه كه عورت را بپوشاند و در صورت تعذّر پنبه پارچه و مانند آن گذاشته شود وروى آن حنوط بگذارند و در بينى ودُبر وفرج وى نيز پنبه بگذارند تا چيزى خارج نشود.
7- تهيه كردن كفن از مال خالص حلال و گران قيمت و از پنبه سفيد تهيه نمايند.
8- تكفين با پارچه‌اى كه به آن احرام بسته يا با آن نماز خوانده باشد.
9- روى كفن كافور و ذريره بپاشند.
10- دوختن با نخ‌هاى خود كفن، اگر لازم به دوختن باشد.
11- در اطراف كفن نوشته شود: «فلان بن فلان- و به جاى آن اسم ميت و پدرش را بنويسند- يَشْهَدُ أنْ لا الهَ الّا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيْكَ لَهُ وَأنّ مُحَمّداً رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه و آله- وپس از نوشتن نام ائمه عليهم السلام بنويسند- وَأنّهُمْ أوْلِيِاءُ اللَّه وَأوْصِيَاءُ رَسُولِهِ وَأنّ الْبَعْثَ وَالثِّوابَ وَالْعِقَابَ حَقّ».
12- نوشتن دعاى جوشن صغير و كبير، بر حاشيه سرتاسرى، در طرف سر.
13- پهناى كفن به اندازه‌اى باشد كه يك طرف آن روى طرف ديگر بيفتد.
14- كسى كه كفن مى‌كند با طهارت باشد و چنان‌چه خودش ميت را غسل داده باشد، دست‌هاى خود را تا بازو و پاها را تا زانو سه بار بشويد.
15- رو به قبله قرار دادن ميت در حال كفن كردن و هر جاى بدنش كه نجس شده باشد آن رابشويد. مكروه است بريدن كفن با آهن و گذاشتن آستين و دكمه براى آن. اگر ميت را در پيراهن كفن كردند دكمه‌ها را بكنند. مكروه است نخ هايى كه كفن را با آن مى‌دوزند با آب دهان‌تر كنند و او را با غيركافور خوشبو كنند و كفن سياه رنگ بلكه مطلق كفن رنگى مكروه است و با رنگ سياه روى آن بنويسند نيز مكروه است كفن از كتان يا مخلوط با ابريشم باشد و عمامه بدون حنك، چركين يا دوخته باشد و در خريدن آن سخت بگيرند.
(مسأله 293) مستحب است انسان، كفن خود را تهيه و مكرر به آن نگاه كند.