آب مطلق: آبى است كه بدون نسبت دادن به چيزى به آن آب گفته شود، مانند آبهاى معمولى.
آب مضاف: آبى است كه اطلاق كلمه آب بر آن با اضافه به چيزى باشد مثل آب انار وآب گُل.
اقسام آب مطلق
آب مطلق بر دو قسم است: يا داراى جوشش و ماده نيست، يا داراى جوشش و ماده است. نوع اوّل آب كه داراى جوشش و ماده نيست يا به مقدار كُر نمى‌رسد كه به آن آب قليل مى‌گويند، يا به مقدار كُر مى‌رسد كه به آن آب كُر مى‌گويند.
آب كُر با ملاقات نجاست نجس نمى‌شود مگر آن‌كه بواسطه نجاست، بو رنگ يا مزه آن تغييركند.
آب مضاف
آب مضاف مثل گُلاب و مانند آن و ساير مايعات مانند روغن مايع، چه قليل باشدو چه كثير با ملاقات نجاست، نجس مى‌شود، ولى چنان‌چه در اثر فشار با نجس ملاقات كند، مثلًامضافى كه از بالا جارى شود يا از فواره خارج گردد، همان مقدارى كه ملاقات كرده نجس مى‌شودوباقى آب مضاف پاك خواهد بود. اگر آب مضاف نجس شد ديگر پاك نمى‌شود اگرچه به آب باران ياكر متصل بشود، مگر آن‌كه طورى با آب كر مخلوط گردد كه ديگر به آن آب مضاف نگويند كه دراين صورت پاك خواهد شد. ساير مايعات نيز در حكم آب مضاف هستند.
(مسأله 57) وضو يا غسل با آب مضاف باطل است وچيز نجس را نيز پاك نمى‌كند.
(مسأله 58) نيم خورده همه حيوانات پاك مى‌باشد، مگر نيم خورده سگ، خوك وكافر غير كتابى كه بنابراحتياط واجب نجس است، ولى نيم خورده كافر كتابى بنابراقوى پاك مى‌باشد ونيم خورده حيوانات حرام گوشت پاك وخوردن آن- غير گربه- مكروه است. نيم خورده مؤمن شفا است بلكه دربعضى روايات معتبر آمده است كه خوردن آن هفتاد مرض را رفع مى‌كند.