(مسأله 2672): در طلاق رجعى مرد به دو قسم مى تواند به زن خود رجوع کند.
“اول” حرفى که معنایش این باشد که او را دوباره زن خود قرار دهد.
“دوم” کارى کند و به آن کار قصد رجوع کند و ظاهر این است که به نزدیکى کردن رجوع محقّق مى شود اگر چه قصد رجوع نداشته باشد.
(مسأله 2673): براى رجوع کردن لازم نیست مرد شاهد بگیرد، یا به زن خبر دهد، بلکه اگر بدون اینکه کسى بفهمد خودش رجوع کند، رجوعش صحیح است، ولى اگر بعد از تمامى عدّه مرد بگوید که در عدّه رجوع نموده ام لازم است اثبات نماید.
(مسأله 2674): مردى که زن خود را طلاق رجعى داده، اگر مالى از او بگیرد و با او صلح کند که دیگر به او رجوع نکند، این مصالحه اگر چه صحیح است و لازم است که رجوع ننماید ولى حق رجوع او از بین نمى رود و در صورتى که رجوع کند طلاقى که داده موجب جدائى نمى شود، و مالى را که جهت مصالحه گرفته است، باید به زوجه برگرداند.
(مسأله 2675): اگر زنى را دو بار طلاق دهد و به او رجوع کند، یا دو بار او را طلاق دهد و بعد از هر طلاق عقدش کند، یا بعد از یک طلاق رجوع و بعد از طلاق دیگر عقد کند بعد از طلاق سوم آن زن بر او حرام است ولى اگر بعد از طلاق سوم به دیگرى شوهر کند، با پنج شرط به شوهر اول حلال مى شود یعنى مى تواند آن زن را دوباره عقد نماید.
“اول” آنکه عقد شوهر دوم همیشگى باشد و اگر مثلاً یک ماهه یا یک ساله او را صیغه کند بعد از آنکه از او جدا شد شوهر اول نمى تواند او را عقد کند.
“دوم” شوهر دوم با او نزدیکى و دخول کند و احتیاط واجب آنست که نزدیکى از جلو زن باشد.
“سوم” شوهر دوم طلاقش دهد یا بمیرد.
“چهارم” عدّه طلاق یا عدّه وفات شوهر دوم تمام شود
“پنجم” بنا بر احتیاط واجب شوهر دوم بالغ باشد.