برگرفته از کتاب «احکام مهاجران»
سؤال ۲۸ – در بعضی کشورها شب و روز غیر متعارف است. مثلاً گاهی شب آن بیست و دو ساعت و روز آن فقط دو ساعت میباشد یا بالعکس حکم روزه چیست؟
جواب – باید روزه را در وقت شرعی آن – از اذان صبح تا مغرب – بگیرید، اگرچه روز طولانی باشد و اگر در بین روز روزه گرفتن به نحوی سخت شد که عرفاً قابل تحمل نبود می توانید به اندازه ای که سختی آن بر طرف شود آب یا غذا خورده و بقیه روز را امساک کنید و باید بعدا قضای آن را به جا آورید.
سوال 29- در بعضی از کشورها که مثلا شش ماه شب و شش ماه روز است وظیفه مکلف نسبت به روزه چیست؟
جواب: اگر می توانید به محلی بروید که در 24 ساعت، شب و روز دارد و باید به آنجا رفته و روزه خود را بگیرید و اگر رفتن به آنجا ممکن نبود، باید قضای روزه را بعدا به جا آورید.
سوال 30- وظیفه شخص روزه دار نسبت به اوقات شرعی در کشورهای غیر اسلامی چیست؟
جواب- اگر شخص مورد اعتمادی نبود که به حرف او رفتار نمایید، و خودتان شخصا هم توانایی تشخیص اوقات شرعی را ندارید، باید احتیاط را رعایت نمایید. مثلا اگر شک داشتید که مغرب شده یا نه، باید به مقداری که مطمئن شوید مغرب شده صبر کرده و بعد از آن افطار نمایید.
سوال 31- برای ثابت شدن اول ماه قمری- مثلا اول ماه رمضان یا شوال- آیا لازم است ماه در شهر یا کشور محل سکونتمان دیده شود یا اگر در کشورهای دیگر هم دیده شود کافی است؟
جوا- خیر لازم نیست. بنابراین اگر برای شما ثابت شد که ماه در کشور دیگری دیده شده چنانچه آن کشور در بیشتر ساعات شب با محل سکونت شما مشترک باشد کافی است. مثلا اگر شب ده ساعت است در شش ساعت آن با محل سکونت شما مشترک باشد. و اگر در بیشتر ساعات شب مشترک نباشد بنابرا احتیاط واجب، اول ماه ثابت نمی شود.