(مسأله 2746): اگر حیوان حلال گوشت را به دستورى که بعداً گفته مى شود سر ببرند، وحشى باشد یا اهلى، بعد از جان دادن، گوشت آن حلال و بدن آن پاک است، ولى حیوانى که انسان با آن وطى “نزدیکى” کرده و گوسفندى که شیر خوک خورده و همچنین حیوانى که نجاستخوار شده، اگر به دستورى که در شرع معین نموده اند آن را استبراء نکرده باشند، بعد از سربریدن گوشت آنها حلال نیست.
(مسأله 2747): حیوان حلال گوشت وحشى مانند آهو و کبک و بز کوهى و حیوان حلال گوشتى که اهلى بوده و بعداً وحشى شده مثل گاو و شتر اهلى که فرار کرده و وحشى شده است، اگر به دستورى که بعداً گفته مى شود آنها را شکار کنند پاک و حلال است، ولى حیوان حلال گوشت اهلى مانند گوسفند و مرغ خانگى و حیوان حلال گوشت وحشى که بواسطه تربیت کردن اهلى شده است، با شکار کردن پاک و حلال نمى شود.
(مسأله 2748): حیوان حلال گوشت وحشى در صورتى با شکار کردن پاک و حلال مى شود که بتواند فرار کند یا پرواز نماید، بنا بر این بچه آهو که نمى تواند فرار کند و بچه کبک که نمى تواند پرواز نماید، با شکار کردن پاک و حلال نمى شود، و اگر آهو و بچه اش را که نمى تواند فرار کند، با یک تیر شکار نماید آهو حلال و بچه اش حرام است.
(مسأله 2749): حیوان حلال گوشتى که مانند ماهى خون جهنده ندارد اگر به خودى خود بمیرد پاک است ولى گوشت آن را نباید بخورد، و ماهى که در آب بمیرد پاک است، ولى خوردن آن حرام.
(مسأله 2750): حیوان حرام گوشتى که خون جهنده ندارد مانند مار، مرده آن پاک است ولى با سر بریدن حلال نمى شود.
(مسأله 2751): سگ و خوک به واسطه سر بریدن و شکار کردن پاک نمى شود و خوردن گوشت آنها هم حرام است و حیوان حرام گوشتى را که مانند گرگ و پلنگ، که درنده و گوشتخوار است اگر به دستورى که گفته مى شود سر ببرند یا با تیر و مانند آن شکار کنند پاک است ولى گوشت آن حلال نمى شود و اگر با سگ شکارى آن را شکار کنند، پاک شدن بدنش هم اشکال دارد.
(مسأله 2752): فیل و خرس و بوزینه و موش و حیواناتى مانند سوسمار که در داخل زمین زندگى مى کنند، اگر خون جهنده داشته باشند و به خودى خود بمیرند نجس اند، بلکه اگر سر آنها را ببرند یا آنها را با اسلحه شکار نمایند پاک شدن آنها محل اشکال و احوط اجتناب است.
(مسأله 2753): اگر از شکم حیواند زنده بچه مرده اى بیرون آید، یا آن را بیرون آورند، خوردن گوشت آن حرام است.