(مسأله 2764): اگر حیوان حلال گوشت وحشى را با اسلحه شکار
کنند و بمیرد با پنج شرط حلال و بدنش پاک است:
“اول” آنکه اسلحه شکار مثل کارد و شمشیر برنده باشد، یا مثل نیزه و تیر، تیز باشد که به واسطه تیز بودن، بدن حیوان را پاره کند و اگر به وسیله دام یا چوب و سنگ و مانند اینها حیوانى را شکار کنند پاک نمى شود و خوردن آن هم حرام است، و اگر حیوانى را با تفنگ شکار کنند، چنانچه گلوله آن تیز باشد که در بدن حیوان فرو رود و آن را پاره کند پاک و حلال است و اگر گلوله تیز نباشد بلکه با فشار در بدن حیوان فرو رود و حیوان را بکشد یا به واسطه حرارتش بدن حیوان را بسوزاند و در اثر سوزاندن، حیوان بمیرد پاک و حلال بودنش اشکال دارد.
“دوم” کسى که شکار مى کند باید مسلمان باشد یا بچه مسلمان باشد که خوب و بد را بفهمد، و اگر کافر یا کسى که در حکم کافر است مانند غلاّت و خوارج، و نواصب حیوانى را شکار نماید، آن شکار حلال نیست.
“سوم” اسلحه را براى شکار کردن حیوان بکار برد و اگر مثلاً جائى را نشان کند و اتفاقاً حیوانى را بکشد، آن حیوان پاک نیست و خوردن آن هم حرام است.
“چهارم” در وقت بکار بردن اسلحه نام خدا را ببرد و چنانچه عمداً نام خدا را نبرد شکار حلال نمى شود ولى اگر فراموش کند اشکال ندارد.
“پنجم” وقتى به حیوان برسد که مرده باشد، یا اگر زنده است به اندازه سربریدن آن وقت نباشد، و چنانچه به اندازه سربریدن وقت باشد و سر حیوان رانبرد تا بمیرد، حرام است.
(مسأله 2765): اگر دو نفر حیوانى را شکار کنند، و یکى از آنان مسلمان و دیگرى کافر باشد یا یکى از آن دو، نام خدا را ببرد و دیگرى عمداً نام خدا را نبرد، آن حیوان حلال نیست.
(مسأله 2766): اگر بعد از آنکه حیوانى را تیر زدند مثلاً در آب بیفتد و انسان بداند که حیوان به واسطه تیر و افتادن در آب جان داده، حلال نیست، بلکه اگر نداند که جان دادن آن فقط به واسطه تیر بوده، حلال نمى باشد.
(مسأله 2767): اگر با سگ غصبى یا اسلحه غصبى حیوان را شکار کند شکار حلال است و مال خود او مى شود ولى گذشته از اینکه گناه کرده،
باید اجرت اسلحه یا سگ را به صاحبش بدهد.
(مسأله 2768): اگر با شمشیر یا چیز دیگرى که شکار کردن با آن صحیح است با شرطهاى که در مسأله (2764): گفته شد، حیوانى را دو قسمت کنند، و سر و گردن در یک قسمت بماند و انسان وقتى برسد که حیوان جان داده باشد هر دو قسمت حلال است و همچنین است اگر حیوان زنده باشد ولى به اندازه سربریدن وقت نباشد، اما اگر به اندازه سربریدن وقت باشد و ممکن باشد که مقدارى زنده بماند، قسمتى که سر و گردن ندارد حرام و قسمتى که سر و گردن دارد، اگر سر آن را به دستورى که در شرع معین شده
ببرند حلال وگرنه آنهم حرام مى باشد.
(مسأله 2769): اگر با چوب یا سنگ یا چیز دیگرى که شکار کردن با آن صحیح نیست حیوانى را دو قسمت کنند، قسمتى که سر و گردن ندارد حرام است و قسمتى که سر و گردن دارد، اگر زنده باشد و ممکن باشد که مقدارى زنده بماند، و سر آن را به دستورى که در شرع معین شده ببرند حلال وگرنه آن قسمت هم حرام مى باشد.
(مسأله 2770): اگر حیوانى را شکار کنند، یا سر ببرند و بچه زنده اى از آن بیرون آید چنانچه آن بچه را به دستورى که در شرع معین شده سر ببرند حلال وگرنه حرام مى باشد.
(مسأله 2771): اگر حیوانى را شکار کنند یا سر ببرند و بچه مرده اى از شکمش بیرون آورند، چنانچه خلقت آن بچه کامل باشد و مو یا پشم در بدن روئیده باشد پاک و حلال است.

دانلود احکام شکار کردن با اسلحه – آیت الله محقق کابلی

لینک کوتاه: https://porsan.org/?p=1308