(مسأله 946): نجس کردن زمین و سقف و بام و طرف داخل دیوار مسجد حرام است، و هر کس بفهمد که نجس شده است باید فوراً نجاست آن را برطرف کند، و احتیاط واجب آن است که طرف بیرون دیوار مسجد را هم نجس نکنند، ولى اگر نجس شود برطرف کردن آن لازم است، در صورتى که بقاء نجاست موجب هتک مسجد باشد. و بنا بر احتیاط برطرف کردن آن مطلقا لازم است.
(مسأله 947): اگر نتواند مسجد را تطهیر نماید، یا کمک لازم داشته باشد و پیدا نکند، تطهیر مسجد بر او واجب نیست، ولى بنا بر احتیاط واجب باید به کسى که مى تواند تطهیر کند اطلاع دهد.
(مسأله 948): اگر جائى از مسجد نجس شود که تطهیر آن بدون کندن یا خراب کردن ممکن نیست، باید آنجا را بکنند یا خراب نمایند، در صورتى که خرابى کلى و مستلزم ضرر وقف نباشد، و پر کردن جائى که کنده اند، و ساختن جائى که خراب کرده اند واجب نیست، ولى اگر چیزى مانند آجر مسجد نجس شود، در صورتى که ممکن باشد، باید بعد از آب کشیدن، بجاى اولش بگذارد.
(مسأله 949): اگر مسجدى را غصب کنند، و بجاى آن خانه و مانند آن بسازند یا بطورى خراب شود که نماز خواندن در آن ممکن نباشد، بنا بر احتیاط باز هم نجس کردن آن حرام است. ولى تطهیر آن واجب نیست.
(مسأله 950): نجس کردن حرم امامان ((علیهم السلام)) حرام است، و اگر یکى از آنها نجس شود، چنانچه نجس ماندن آن بى احترامى باشد تطهیر آن واجب است، بلکه احتیاط مستحب آن است که اگر بى احترامى هم نباشد آن را تطهیر کنند.
(مسأله 951): اگر حصیر مسجد نجس شود، بنا بر احتیاط باید آن را آب بکشند، ولى چنانچه نجاست حصیر بى احترامى به مسجد باشد، و بواسطه آب کشیدن، خراب مى شود، و بریدن جاى نجس بهتر باشد، باید آن را ببرند.
(مسأله 952): بردن عین نجس و متنجس در مسجد اگر بى احترامى به مسجد باشد حرام است، بلکه احتیاط مستحب آن است که اگر بى احترامى هم نباشد عین نجس را در مسجد نبرند.
(مسأله 953): اگر مسجد را براى روضه خوانى چادر بزنند و فرش کنند و سیاهى بکوبند و اسباب چاى در آن ببرند، در صورتى که این کارها به مسجد ضرر نرساند و مانع نماز خواندن نشود اشکال ندارد.
(مسأله 954): احتیاط واجب این است که مسجد را بطلا و صورت چیزهائى که مثل انسان و حیوان روح دارد زینت نکنند.
(مسأله 955): اگر مسجد خراب هم شود نمى توانند آن را بفروشند، یا داخل ملک و جاده نمایند.
(مسأله 956): فروختن در و پنجره و چیزهاى دیگر مسجد حرام است و اگر مسجد خراب شود، باید اینها را صرف تعمیر همان مسجد کنند، و چنانچه بدرد آن مسجد نخورد، باید در مسجد دیگر مصرف شود، ولى اگر بدرد مسجدهاى دیگر هم نخورد، مى توانند آن را بفروشند و پول آن را اگر ممکن است صرف تعمیر همان مسجد، وگرنه، صرف تعمیر مسجد دیگر نمایند.
(مسأله 957): ساختن مسجد و تعمیر مسجدى که نزدیک بخرابى مى باشد مستحب است و اگر مسجد طورى خراب شود که تعمیر آن ممکن نباشد، مى توانند آن را خراب کنند و دوباره بسازند، بلکه مى توانند مسجدى را که خراب نشده براى احتیاج مردم خراب کنند و بزرگتر بسازند.
(مسأله 958): تمیز کردن مسجد و روشن کردن چراغ در آن مستحب است، کسى که مى خواهد مسجد برود مستحب است خود را خوشبو کند، و لباس پاکیزه و قیمتى بپوشد، و ته کفش خود را وارسى کند که نجاستى به آن نباشد، و موقع داخل شدن به مسجد، اول پاى راست و موقع بیرون آمدن، اول پاى چپ را بگذارد، و همچنین مستحب است از همه زودتر به مسجد آید و از همه دیرتر بیرون رود.
(مسأله 959): وقتى انسان وارد مسجد مى شود، مستحب است دو رکعت نماز بقصد تحیت و احترام مسجد بخواند، و اگر نماز واجب یا مستحب دیگرى هم بخواند کافى است.
(مسأله 960): خوابیدن در مسجد اگر انسان ناچار نباشد، و صحبت کردن راجع بکارهاى دنیا و مشغول صنعت شدن و خواندن شعرى که نصیحت و مانند آن نباشد مکروه است و نیز مکروه است، آب دهان و بینى و اخلاط سینه را در مسجد بیندازد، و اگر موجب هتک باشد حرام است و نیز مکروه است گمشده اى را طلب کند. و صداى خود را بلند کند بلى بلند کردن صدا براى اذان مانعى ندارد.
(مسأله 961): راه دادن بچه و دیوانه به مسجد مکروه است و کسى که پیاز و سیر و مانند اینها را خورده که بوى دهانش مردم را اذیت مى کند مکروه است به مسجد برود.