بواسطه عقد ازدواج، زن به مرد حلال مى شود و آن بر دو قسم است: دائم و غیر دائم (ازدواج موقت). عقد دائم آنست که مدت زناشوئى در آن معین نشود و همیشگى باشد و زنى را که به این قسم عقد مى کنند دائمه گویند. و عقد غیر دائم آنست که مدت زناشوئى در آن معین شود، مثلاً زن را به مدت یک ساعت یا یک روز یا یک ماه یا یک سال یا بیشتر عقد نمایند ولى باید مدت ازدواج از مقدار عمر زن و شوهر زیادتر نباشد که در این صورت عقد دائمى خواهد بود. و زنى را که به این قسم عقد کنند متعه و صیغه مى نامند.
منو