مسأله 144): کافر یعنى کسى که منکر خدا یا معاد است یا براى خدا شریک قرار مى دهد، و همچنین غلاة یعنى آنهایى که یکى از ائمه ((علیهم السلام)) را خدا خوانده یا بگویند خدا در او حلول کرده است و خوارج و نواصب یعنى آنهائى که به ائمه ((علیهم السلام)) اظهار دشمنى مى نمایند نجسند و همچنین است. کسى که نبوت یا یکى از ضرورى دین یعنى چیزى را که مثل نماز و روزه مسلمانان جزء دین اسلام مى دانند چنانچه بداند آن چیز ضرورى دین است منکر شود. و اما اهل کتاب (یعنى یهود و نصارى) که پیغمبرى حضرت خاتم الانبیاء محمد بن عبدالله ((صلى الله علیه وآله)) را قبول ندارند نیز بنا بر مشهور نجس مى باشند و این قول موافق احتیاط است.
(مسأله 145): تمام بدن کافر حتى مو، ناخن و رطوبتهاى او نجس است.
(مسأله 146): اگر پدر و مادر و جدّ و جدّه بچه نابالغ کافر باشند آن بچه هم نجس است. مگر در صورتى که ممّیز و مظهر اسلام باشد، و اگر یکى از اینها مسلمان باشد بچه پاک است.
(مسأله 147): کسى که معلوم نیست مسلمان است یا نه، پاک مى باشد، ولى احکام دیگر مسلمانان را ندارد مثلاً نمى تواند زن مسلمان بگیرد و باید در قبرستان مسلمانان دفن نشود.
(مسأله 148): شخصى که به یکى از دوازده امام ((علیهم السلام)) از روى دشمنى و یا غیر دشمنى دشنام دهد نجس است.
