اذان و اقامه – چهارده مرجع

(مسأله 916) براي مرد و زن مستحب است پيش از نمازهاي يوميّه1 اذان و اقامه بگويند2، ولي پيش از نماز عيد فطر و قربان، مستحب است سه مرتبه بگويند «الصلاة»3 و در نمازهاي واجب ديگر سه مرتبه «الصلاة» را به قصد رجاء بگويد.

1- خوئی، گلپايگاني،صافي، تبريزي، زنجاني، سیستانی: پيش از نمازهاي واجب شبانه روزی (یومیه)…

2- خوئي، سيستاني، وحید: و براي نمازهاي  ديگر واجب يا مستحب، مشروع نيست…

بهجت: امّا احتياط مستحبّ اين است كه اقامه ترك نشود، مخصوصاً در نماز صبح و مغرب و براي كسي كه به جماعت نماز نمي خواند…

زنجاني: و براي مرد سفارش بيشتري شده، و در نماز مغرب و صبح تأكيد بيشتري دارد و احتياط  استحبابي در آن است كه اقامه در نمازها ترك نشود، و براي نمازهاي ديگر واجب يا مستحب، مشروع نيست…

مكارم: و بهتر است حتي الامكان ترك نشود مخصوصاً اقامه،  ولي براي نماز عيد فطر وقربان و نمازهاي واجب ديگر اذان و اقامه نيست بلكه سه مرتبه به اميد مطلوبيّت پروردگار بگويند(الصلاة).

سبحانی: و گفتن اقامه مستحب موکد است…

3- اراكي: و همچنين  قبل از نمازهاي واجب ديگر مانند نماز آيات هم مستحب است سه مرتبه «الصلوة» بگويند.

بهجت: و همچنين براي اينكه به ديگران اعلام شود كه وقت نماز داخل شده است استحباب اذان بعيد نيست، و گفتن اذان و اقامه در غير اين موارد به قصد ورود در شرع حرام است.

گلپايگاني، خوئي، زنجاني، تبريزي، صافي: پيش از نمازهاي واجب غير يوميّه مثل نماز آيات(خوئي، زنجاني، تبريزي: در صورتي كه با جماعت بخوانند) مستحب است سه مرتبه «الصلاة»بگویند.

 سيستاني، وحید: پیش از نماز عید فطر و قربان، در صورتی که با جماعت بخوانند مستحب است سه مرتبه بگویند «الصلاة» (وحید: و در غیر این دو مانند نماز آیات –در صورت جماعت- رجاءً گفته شود).

*****

مظاهری: مسأله 736-  برای مرد  و زن مستحب است پیش از نمازهای واجب یومیه اذان و اقامه بگویند و راجع به آن خصوصا برای نماز صبح و مغرب زیاد سفارش شده است و روایت است اگر کسی اذان و اقامه بگوید دو صف از ملائکه به او اقتدا می کنند و اگر فقط اقامه بگوید یک صف از ملائکه به او اقتدا می کنند و برای نماز های دیگر چه واجب و چه مستحب جایز نیست و مستحب است پیش از نماز های واجب غیر یومیه نظیر نماز آیات و نماز میت سه مرتبه الصلاه بگویند.

امام خامنه ای: مسأله ۱۲۹- مستحب است پیش از نماز های واجب شبانه روز اذان و اقامه گفته شود و این استحباب در مورد نمازهای صبح و مغرب مخصوصاً نماز جماعت مورد تاکید است ولی در دیگر نمازهای واجب مانند نماز آیات اذان و اقامه وارد نشده است.

جوادی آملی: مسأله 963- مستحب است نمازگزار پیش از نمازهای شبانه‌روزی (ادا یا قضا) اذان و اقامه بگوید و پیش از نماز عید فطر و عید قربان، سه مرتبه بگوید: «الصلاة» و پیش از نمازهای واجب دیگر، مانند نماز میّت، نماز آیات، به امید ثواب سه بار بگوید: «الصلاة».

(مسأله 917) مستحب است1 در روز اولي كه بچه به دنيا مي آيد يا پيش از آن كه بند نافش بيفتد، در گوش راست او اذان و در گوش چپش اقامه بگويند.

اين مسأله در رساله امام خامنه ای نيست.

1- مكارم: به عنوان تبرّك و اميد ثواب…

*****

بهجت، 756 وحید: مسأله 926- مستحبّ است در گوش راست بچّه اي كه به دنيا آمده اذان و در گوش چپش اقامه بگويند.(وحید: و بهتر آن است که روز اول ولادت باشد).

جوادی آملی: مسأله 964- مستحب است هنگام تولد نوزاد، پیش از افتادن بند ناف یا پس از آن، در گوش راست او اذان و در گوش چپ او اقامه گفته شود.

(مسأله 918) اذان هيجده جمله است: «الله اكبر» چهار مرتبه «اشهد ان لا اله الا الله، اشهد ان محمدا رسول الله، حي علي الصلوة، حی علی الفلاح ، حي علي خيرالعمل، الله اكبر، لا اله الا الله» هر يك دو مرتبة و اقامه هفده جمله است يعني دو مرتبه «الله اكبر» از اول اذان و يك مرتبه «لا اله الا الله» از آخرآن  كم مي شود1 و بعد از گفتن «حي علي خيرالعمل» بايد دو مرتبه «قد قامت الصلوة» اضافه نمود.

1- جوادی آملی: و دو مرتبه «قد قامت الصلاة» بعد از «حيّ علی خیر العمل» افزوده میشود.

امام خامنه ای: مسأله ۱۳۰- اذان شامل ۱۸ جمله به ترتیب ذیر است:

«اَللهُ اَکْبَرُ» چهار مرتبه. «اَشْهَدُ اَنْ لاَ اِلهَ اِلاَّ اللهُ» دو مرتبه. «اَشْهَــدُ اَنَّ مُحَمّـَداً رَسُــولُ اللهِ» دو مرتبـه. «حَیَّ عَلَی الصَّلاةِ» دو مرتبه. « حَیَّ عَلَی الْفَلاحِ» دو مرتبه. «حَیَّ عَلَی خَیْرِالْعَمَلِ» دو مرتبه. «اَللهُ اَکْبَرُ» دو مرتبه. « لاَ اِلهَ اِلاَّ اللهُ» دو مرتبه. واقامه مانند اذان است با این تفاوت که «اَللهُ اَکْبَرُ» در اول آن دو مرتبه است و پس از «حَیَّ عَلی خَیْرِالْعَمَلِ» دو مرتبه «قَدْ قامَتِ الصَّلاةِ» گفته می‌شود. و در آخر آن «لاَ اِلهَ اِلاَّ اللهُ» یک مرتبه است.

(مسأله 919) «اشهد ان علياً ولي الله» جزء اذان و اقامه نيست1 ولي خوب است بعد از «اشهد ان محمداً رسول الله» به قصد قربت گفته شود2.

1- جوادی آملی: و مناسب است به عنوان تبرّک و تیمّن، بعد از «أشهد أنّ محمداً رسول الله» گفته شود.

2-  نوری: و چون در امثال زمان ما، شعار تشيّع محسوب مي شود، در هر جا كه اظهار اين اشعار، مستحسن و لازم باشد، گفتن آن هم مستحسن و لازم است.

مكارم: به قصد تبرّك گفته شود، لكن به صورتي كه معلوم شود جزء آن نيست.

وحید: چون ولایت آن حضرت مکمّل دین است شهادت به آن در هر حال و از جمله بعد از اشهد ان محمد رسول الله از افضل قربات است.

سبحانی: به قصد قربت مطلقه و زینت اذان و اقامه گفته شود.

*****

بهجت: مسأله 758- بعيد  نيست مستحبّ بودن اقرار به ولايت اميرالمؤمنين علي بن ابيطالب عليه السلام در اذان مستحبّي در صورتي كه به نيّت مطلوب بودن گفته شود به عبارات مختلفي  كه در نهايه و فقيه و احتجاج نقل شده است كه « ان عليا ولي الله»  و يا علي اميرالمؤمنين و يا به عبارت «اشهد ان عليا ولي الله»  باشد. و اما اقرار به ولايت، اگر چه در غير اذان باشد خوب است، پس احتياج به دليل مخصوص ندارد و كاملترين عبارتي كه در اينجا گفته مي شود آن است كه اقرار به خليفه بودن يا وصي بودن حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام و ائمه طاهرين عليهم السلام در آن باشد.

زنجاني: مسأله 928-  فقهاء ذکر نموده‌اند که شهادت به ولایت حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) جزء اذان و اقامه نیست ولی باید توجه داشت که ولایت حضرت امیرالمؤمنین و ائمه معصومین (علیهم السلام) از ارکان ایمان بلکه اسلام است و اسلام بدون آن ظاهری بیش نیست و قالبی تهی از معنی است. بنابراین سزاوار است در اذان و اقامه پس از جمله «أشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله» به ولایت و امامت بلافصل حضرت امیرالمؤمنین و ائمه معصومین (علیهم السلام) -به‌گونه‌ای که جزء اذان و اقامه محسوب نگردد- اقرار شود.

مظاهری: مسأله 739- «اشهد ان عليا ولي الله» جزء اذان و اقامه نیست ولی مستحب است بعد از «اشهد ان محمد رسول الله» دو مرتبه گفته شود ( مستحب در مستحب) لکن چون فعلا شعار شیعه است باید گفته شود.

امام خامنه ای: مسأله ۱۳۱- گفتن اشهد ان علیا ولی الله به عنوان شعار تشیع خوب و مهم است ولی جز اذان و اقامه نیست و باید به قصد قربت مطلقه گفته شود.

مسأله اختصاصی

امام خامنه ای: مسأله ۱۳۳- پخش اذان به نحو متعارف برای اعلام داخل شدن وقت نماز به وسیله بلندگو از مساجد و مکان‌های دیگر اشکال ندارد ولی پخش آیات قرآن، دعا و غیر آن در صورتی که موجب اذیت همسایگان شود جایز نیست.

ترجمه اذان و اقامه

«الله اكبر» يعني خداي تعالي بزرگتر از آن است كه او را وصف كنند.

«اشهد ان لا اله الا الله» يعني شهادت مي دهم كه غير خدايي كه يكتا و بي همتا است خداي ديگري سزاوار پرستش نيست.

«اشهد ان محمدا رسول الله» يعني شهادت مي دهم كه حضرت محمد بن عبدالله صلي الله عليه و آله وسلم پيغمبر و فرستاده خدا است.

«اشهد ان عليا اميرالمؤمنين ولي الله»يعني شهادت مي دهم كه حضرت علي عليه الصلاة و السلام اميرالمؤمنين و ولّي خدا بر همه خلق است.

«حي علي الصلوة»  يعني بشتاب براي نماز «حي علي الفلاح» يعني بشتاب براي رستگاري.

«حي علي  خيرالعمل» يعني بشتاب براي بهترين كارها كه نماز است.

«قدقامت الصلوه» يعني به تحقيق نماز بر پا شد.

«لا اله الا الله» يعني خدايي سزاوار پرستش نيست مگر خدايي كه يكتا و بي همتا است.

[چون ترجمه اذان و اقامه در رساله آيات عظام كمي متفاوت است ما ذكر نكرده ايم و در رساله آيات عظام: زنجاني و بهجت ترجمه نيست.]

(مسأله 920) بين جمله هاي اذان و اقامه بايد خيلي فاصله نشود و اگر بين آنها بيشتراز معمول فاصله بيندازد1، بايد دوباره آن را از سر بگيرد.

اين مسأله در رساله آيات عظام: امام خامنه ای و بهجت نيست.

1- زنجاني: اگر بين آنها به قدري فاصله بيندازد كه عرفاً به آنچه انجام می دهد یک عمل نگویند…

مکارم: رجوع کنید به ذیل مسأله 933.

*****

جوادی آملی: مسأله 968- جمله‌های اذان، نیز اقامه باید متصل به هم باشند و اگر فاصله بین آن‌ها بیش از حدّ متعارف بود، باید دوباره از اول شروع شود.

(مسأله 921) اگر در اذان و اقامه صدا در گلو بيندازد1 چنانچه غنا شود، يعني به طور آوازه خواني كه در مجالس لهو و بازيگري معمول است 2اذان و اقامه را بگويد، حرام است و اگر غنا نشود مكروه مي باشد3

این مسأله در رساله آيات عظام: اراكي ، بهجت، امام خامنه ای و سبحانی نیست.

1- مظاهری: چنانچه غنا شود حرام و اگر غنا نشود مکروه است.

2- وحید: که در مجلس لهو معمول است … سیستانی: که در مجلس لهو و لعب معمول است…

3- فاضل:  حرام و باطل است.

*****

مكارم: مسأله 860 – اذان گفتن بصورت غنا يعني آهنگي كه مناسب مجالس لهو و لعب است، حرام و باطل است.

جوادی آملی: مسأله 969- ادای جمله‌های اذان و اقامه و نیز نماز، اگر با آهنگ مخصوص مجالس لهو و معصیت باشد، حرام و باطل است.

(مسأله 922) در پنج نماز اذان ساقط مي شود1:

اول: نماز عصر روز جمعه2.

دوّم: نماز عصر روز عرفه كه روز نهم ذي حجه است3.

سوم: نماز عشاء شب عيد قربان، براي كسي كه در مشعر الحرام باشد4،

چهارم: نماز عصر و عشاء  زن مستحاضه5.

پنجم: نماز عصر و عشاي كسي كه نمي تواند از بيرون امدن بول و غائط خودداري كند 6و 7 در اين پنج نماز در صورتي اذان ساقط مي شود كه با نماز قبلي فاصله نشود يا فاصله كمي بين آنها باشد8، ولي فاصله شدن نافله و تعقيب ضرر ندارد9.

اين مسأله در رساله امام خامنه ای نيست.

1- فاضل: هر نمازی که با نماز قبل همراه خوانده شود اذان آن ساقط می شود، چه همراه خواندن مستحب باشد یا نباشد؛ بنابراین در موارد زیر اذان ساقط می شود…

2- فاضل، بهجت: در صورتي كه با نماز جمعه(فاضل: يا ظهر) با هم خوانده شود…

3- بهجت، فاضل: در صورتي كه با نماز ظهر جمع شود…

4- فاضل:  وآن را با مغرب همراه مي خواند؛ همراه خواندن و جمع كردن بين دو نماز در سه مورد مذكور مستحبّ است…

بهجت: در صورتي كه با نماز مغرب جمع شود. و بنابراحتياط در اين سه صورت كه گفته شد، بايد اصلا اذان نگويند، نه اينكه مستحب نباشد و گفتن آن بي اشكال باشد؛ ولي در جايي كه نماز عصر را با نماز ظهر با هم مي خوانند، خوب است براي نماز عصر اذان گفته نشود…

5- فاضل: كه بايد آن را بلافاصله بعد از نماز ظهر يا مغرب بخواند…

6- سبحانی: بلکه در هر موردی که دو نماز را با هم می خواند اذان برای نماز دوم ساقط است ، مادامی که فاصله میان آن دو زیاد نباشد؛ و فاصله شدن تعقیب و نافله ضرر ندارد.

7- اراكي: و براي  هر كس كه بين نماز ظهر و عصر و همچنين بيبن نماز مغرب و عشا فاصله نيندازد…

8- بهجت: و اگر فاصله پيدا كرد يا نافله اي بين انها خوانده شد، بنابرأظهر اذان گفتن به استحباب خود باقي است.

فاضل: و ظاهراً با خواندن نافله، فاصله حاصل مي شود.

9- اراكي: و همچنين كسي كه بين نماز ظهر و عصر و يا بين نماز مغرب و عشاء فاصله نيندازد، براي نماز دومش اذان ساقط مي شود.

گلپايگاني: فاصله شدن نافله كافي است براي عدم سقوط اذان بنابرأقوي.

*****

خوئي، تبريزي، وحید: مسأله 931- در دو نماز اذان مشروع نيست:

اول: نماز عصر(خوئي، وحید: در عرفات) روز عرفه كه روز نهم ذيحجّه است.

دوم: نماز عشاء شب عيد قربان، براي كسي كه در مشعر الحرام باشد، و در اين دو نماز در صورتي اذان ساقط مي شود. كه با نماز قبلي هيچ فاصله نشود يا بين آنها كمي فاصله باشد. *

. وحید: در صورتی اذان مشروع نیست…

* وحید: که عرفا بگویند دو نماز را با هم خوانده است.

مکارم: مسأله 844- در پنج مورد اذان ساقط می شود و بنابراحتیاط واجب باید آن را ترک کرد: 1- اذان نماز عصر روز جمعه هنگامی که همراه با نماز جمعه خوانده شود؛ 2- نماز عصر روز عرفه (روز نهم ذی الحجه) هنگامی که همراه ظهر خوانده شود. 3- نماز عشای شب عید قربان برای کسی که در مشعر الحرام است و آن را با مغرب همراه می خواند، 4- نماز عصر و عشای زن مستحاضه که باید آن را بلافاصله بعد از نماز ظهر یا مغرب بخواند. 5- نماز عصر و عشای کسی که نمی تواند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری کند.

به طور کلی هر نمازی که با نماز قبل همراه خوانده شود اذان آن ساقط می شود و فاصله شدن نافله و تعقیب کافی نیست ولی اگر نمازها را جدا از هم هر یک را در وقت فضیلت خود بجا آورند اذان و اقامه -هر دو- مستحب است.

زنجاني: مسأله 931– انسان اگر نماز عصر را بدون فاصله يا با فاصله كم بعد از نماز ظهر، يا نماز عشا را بدون فاصله يا با فاصله كم بعد از نماز مغرب بخواند اذان نماز دوم ساقط مي شود.  همچنین اگر چندین نماز قضا را پشت سر هم بخواند اذان از نمازهای دوم به بعد ساقط است .

زنجاني: مسأله 932- فاصله نينداختن بين نماز دوم و نماز اول در موارد زير مستحب يا لازم است:

اول: نماز عصر روز جمعه،

دوم: نماز عصر روز عرفه كه روز نهم ذي حجّه است،

سوم: نماز عشاي شب عيد قربان براي كسي كه در مشعر الحرام باشد،

چهارم: نماز عصر و عشاي كسي كه نمي تواند از بیرون آمدن بول و غائط خودداري كند.

در اين موارد اگر بين دو نماز فاصله نینداخت اذان نماز دوم ساقط است. و  اگر به این دستور عمل نکرد و بین دو نماز فاصله زیادی انداخت اذان ساقط نيست؛ و همچنين  است در ساير موارد اگر بين دو نماز فاصله نينداخت يا فاصله كمي انداخت، اذان نماز دوم ساقط است. و  خواندن نافله، فاصله حساب مي شود، بنابراين در صورت خواندن نافله، اذان ساقط نيست.

صافي: مسأله 931- اذان عصر و عشا از كسي كه بين ظهر و عصر و مغرب و عشا جمع مي كند ساقط مي شود، خواه در موارد استحباب جمع باشد –مثل نماز عصر روز جمعه ، و نماز عصر روز عرفه كه روز نهم ذي حجّه است در عرفات؛ و نماز عشاء شب عيد قربان براي كسي كه در مشعر الحرام است- و خواه مثل زن مستحاضه يا كسي كه نمي تواند از بيرون آمدن بول و غايط خودداري كند و جمع بين نماز ظهر و عصر و نماز مغرب و عشا مي نمايد، يا غير اين موارد باشد كه به هر حال اذان عصر و عشا در صورت جمع مذكور ساقط مي شود هر چند سقوط در عصر روز عرفه در عرفات و در عشاء شب عيد قربان  در مشعر بطور عزيمت است، و در عصر روز جمعه اگر بخواهد اذان بگويد. رجاء بگويد، و در غير اين سه مورد،  سقوط به نحو رخصت است. فقط مستحاضه و مسلوس احتياط  را به نگفتن اذان ترك نكنند و در صورتي اذان ساقط مي شود، كه با نماز قبلي هيچ فاصله نشود، يا فاصله كمي بين آنها باشد ، وفاصله شدن نافله كافي است براي عدم سقوط اذان بنابرأقوي.

سيستاني:  مسأله 908- در همه مواردي كه نمازگزار دو نماز را كه يك وقت مشترك دارند پشت سر هم مي خواند اگر براي نماز اوّل اذان گفته باشد اذان از نماز بعدي  ساقط است، خواه جمع ميان دو نماز بهتر نباشد يا آن كه بهتر باشد مثل جمع بين نماز ظهر و عصر در روز عرفه كه روز نهم  ماه ذيحجه است اگر آنها را در وقت فضيلت نماز ظهر انجام دهد هر چند در عرفات  نباشد و جمع بين نماز مغرب و عشاي عيد قربان براي كسي كه در مشعر الحرام باشد و انها را در وقت فضيلت نماز عشا جمع كند و ساقط شدن اذان در اين موارد مشروط به آن است  كه فاصله زيادي ميان دو نماز نباشد ولي فاصله  شدن نافله و تعقيب ضرر ندارد و احتياط واجب آن است كه در اين موارد اذان را به قصد مشروعيت نياورد بلكه آوردن اذان در دو مورد مذكور در روز عرفه و در مشعر با شرايطي كه گفته شد هر چند بدون قصد مشروعيت باشد خلاف احتياط است.

مظاهری: مسأله 742- در هر موردی که بین نماز ظهر و عصر یا مغرب و عشا فاصله نیندازد اذانی که برای نماز اوّل گفته، کافی است.

جوادی آملی: مسأله 970- اذان در چند مورد ساقط است و آن، جایی است كه بین دو نماز ـ همراه با ترتیب ـ جمع شود؛ مانند 1. نماز عصر در صورت جمع با نماز جمعه یا نماز ظهر؛ 2. نماز عشاء در صورت جمع با نماز مغرب. در این موارد، اذان نماز اول برای هر دو نماز كافی است، مگر آنكه به اندازه كافی بین دو نماز فاصله شود. نافلهٔ عصر كه پیش از نماز عصر اقامه میشود، چون هشت ركعت است، میتواند فاصله ایجاد كند؛ اما نافله مغرب كه چهار ركعت است و بعد از نماز مغرب اقامه میشود، شاید نتواند فاصله لازم را ایجاد كند، از این‌رو اگر برای نماز عشاء اذان گفته میشود، رجائاً (امید ثواب) باشد.

جوادی آملی: مسأله 971- سقوط اذان برای نماز دوم در صورت جمع با نماز اول، مختصّ جایی نیست كه جمع دو نماز در آن راجح است؛ مانند 1. نماز عصر جمعه با نماز جمعه یا ظهر آن؛ 2. نماز عصر روز نهم ذی الحجّه با نماز ظهر آن؛ 3. نماز عشاء شب عید قربان (شب دهم) با نماز مغرب، برای كسی كه در مشعر است؛ 4. نماز عصر زن مستحاضه با نماز ظهر او، نیز نماز عشای وی با نماز مغرب او؛ 5. نماز كسی كه نمیتواند خود را از ناقض طهارت مانند ادرار، مدفوع و باد حفظ كند، از این رو بین دو نماز جمع میكند، بلكه در همه مواردی است كه بین دو نماز همراه (ترتیب) جمع میشود. البته احتیاط در مورد اول تا سوم، ترک اذان برای نماز دوم است.

مسأله اختصاصی

جوادی آملی: مسأله 972- سقوط اذان در صورت جمع دو نماز ـ با رعایت ترتیب ـ اختصاصی به نماز ادا ندارد و در نماز قضا نیز جاری است، حتی اگر بخواهد نماز قضای یک شبانه‌روز را با هم اقامه كند، اذان برای قضای نماز اول، كافی است.

(مسأله 923) اگر براي نماز جماعتي اذان و اقامه گفته باشند1، كسي كه با آن جماعت نماز مي خواند ، نبايد براي نماز خود اذان و اقامه بگويد2.

1- مكارم: براي همه كافي است و بقيه بنابراحتياط واجب بايد اذان و اقامه را ترك كنند.

2- فاضل: گرچه اذان و اقامه را نشنيده باشد و يا موقع گفتن آن در جماعت حاضر نباشد.

بهجت: مي تواند براي نماز خود اذان و اقامه نگويد.

امام خامنه ای: مسأله ۱۳۴-

*****

زنجاني: مسأله 933- كسي كه به نماز جماعتي حاضر مي شود نبايد براي نماز خود اذان و اقامه بگويد.

جوادی آملی: مسأله 973- اذان و اقامه در چند مورد ساقط میشوند: یكم: كسی كه وارد نماز جماعتی شده و میخواهد با آن جماعت نماز بگزارد، در صورتی كه برای آن نماز جماعت، اذان و اقامه گفته شده باشد، اذان و اقامه از او ساقط است، هر چند او هنگام اذان و اقامه حاضر نبوده و بعضی از ركعت‌ها را ادراک نكرده باشد، اگر این نماز جماعت در مسجد برگزار شد، نباید برای نماز خود اذان و اقامه بگوید.

دوم: كسی كه برای اقامه نماز مستقل وارد مسجدی شد كه در آن، نماز جماعت صحیح با اذان و اقامه برگزار شد و او در آن نماز شركت نكرده یا بعد از تمام شدن نماز جماعت وارد شد، به شرط آنكه تمام صف‌ها پراكنده نشده باشند؛ حتی یک صف هم باقی باشد اذان و اقامه از او ساقط است؛ چه بخواهد به تنهایی نماز بگزارد یا به جماعت و در صورت جماعت، چه امام باشد و چه مأموم.

(مسأله 924) اگر براي خواندن نماز جماعت 1 به مسجد رود و ببيند جماعت تمام شده2، تا وقتي كه صفها به هم نخورده 3 و جمعيت متفرّق  نشده نمي تواند 4 براي نماز خود اذان و اقامه بگويد5 در صورتي كه براي جماعت  اذان و اقامه گفته شده باشد.

این مسأله در رساله آیات عظام: امام خامنه ای و مظاهری نیست.

1- گلپايگاني، فاضل، سيستاني: اگر براي خواندن نماز…

2- فاضل: ببيند نماز جماعتي كه در مسجد تشكيل شده بود تمام شده…

3- مكارم: احتياط ان است كه براي نماز خود اذان و اقامه نگويد به شرط اين كه براي جماعت اوّل اذان و اقامه گفته شده باشد.

4- اراكي: بنابراحتياط  واجب…

بهجت: بنابرأظهر لازم نيست…

5- گلپايگاني، خوئي، تبريزي، صافي، سيستاني: مي تواند براي نماز خود اذان و اقامه نگويد(سيستاني: يعني گفتن آن دو مستحب مؤكّد  نيست، بلكه اگر مي خواهد اذان بگويد بهتر ان است كه آن را بسيار آهسته بگويد و اگر بخواهد نماز جماعت ديگري اقامه كند نبايد اذان و اقامه بگويد).

وحید: با شرایطی که در مسأله بعد می آید نمی تواند برای نماز خود اذان و اقامه بگوید.

سبحانی: اذان و اقامه ساقط است با شرایطی که در مسأله بعد می آید.

زنجانی: رجوع کنید به ذیل مسأله 925.

جوادی آملی: رجوع کنید به ذیل مسأله 923.

(مسأله 925) در جايي كه عده اي مشغول نماز جماعتند، يا نماز آنان تازه تمام شده و صفها به هم نخورده است، اگر انسان بخواهد فرادي يا با جماعت ديگري كه  بر پا مي شود نماز بخواند1، با سه شرط اذان و اقامه از او ساقط مي شود2: اوّل: آن كه براي آن نماز، اذان و اقامه گفته باشند، دوّم: ان كه نماز جماعت باطل نباشد. سوم: آن كه نماز او و نماز جماعت در يك مكان  باشد3، پس اگر نماز جماعت، داخل مسجد باشد و او بخواهد در بام مسجد نماز بخواند، مستحب است اذان و اقامه بگويد.

اين مسأله در رساله امام خامنه ای نيست.

1- مكارم: اذان و اقامه از او ساقط است به شرط اينكه براي آن نماز اذان و اقامه گفته باشند و نماز جماعت صحيح باشد و هر دو نماز در يك مكان و هر دو اداء و مربوط به يك وقت و در مسجد باشد.[پايان مسأله]

مظاهری: می تواند اذان و اقامه را نگوید.[پايان مسأله]

2- بهجت: بنابرأظهر…

3- بهجت: و بنابراحتياط بايد طوري باشد كه ملحق به صف بشود…

جوادی آملی: رجوع کنید به ذیل مسأله 923.

*****

اراكي917، خوئی، گلپايگاني، صافي، تبریزی، وحید، 934 فاضل 937، سیستانی 911- (در جايي كه عدّه اي مشغول نماز جماعتند، يا نماز انان تازه تمام شده و صفها بهم نخورده است، اگر انسان بخواهد فرادي يا با جماعت ديگري كه بر پا مي شود نماز بخواند با شش شرط‌‌. اذان و اقامه از او ساقط مي شود.):

اوّل: آن كه نماز جماعت در مسجد باشد و اگر در مسجد نباشد ، ساقط شدن اذان و اقامه اشكال دارد*.

دوّم: آن كه براي آن نماز اذان و اقامه گفته باشند*.

سوم: آن كه نماز جماعت باطل نباشد.

چهارم: آن كه نماز او و نماز جماعت در يك مكان باشد، پس اگر نماز جماعت ، داخل مسجد باشد و او بخواهد در بام مسجد نماز بخواند، مستحب است اذان و اقامه بگويد. .

پنجم: ان كه  نماز او و نماز جماعت هر دو اداء باشد*

ششم: آن كه وقت نماز او و نماز جماعت مشترك باشد مثلاً هر دو نماز ظهر يا هر دو عصر بخوانند، يا نمازي كه به جماعت خوانده مي شود نماز ظهر باشد و او نماز عصر بخواند يا او نماز ظهر بخواند و نماز جماعت نماز عصر باشد*.

. فاضل: با پنج شرط…

. [در رسالۀ آيت الله سيستاني به جاي قسمت داخل پرانتز آمده است: «در غير مورد مذكور در مسأله قبل ، با شش شرط اذان و اقامه ساقط  مي شود»]

. وحید: و این سقوط به نحو عزیمت است یعنی نباید اذان و اقامه بگوید…

*خوئي، تبريزي: اگر در مسجد نباشد، ساقط شدن اذان و اقامه معلوم نيست…

*گلپايگاني، صافي: اگر در مسجد نباشد، رجاءً بگويد…

*سيستاني، وحید: اگر در مسجد نباشد، اذان و اقامه ساقط نيست…

*[شرط اول در رساله آيت الله فاضل نيست]

* فاضل: براي نماز جماعت اول اذان و اقامه گفته باشند…

. وحید: اذان و اقامه ساقط نیست…

*سيستاني: پنجم: آن كه نماز جماعت اداء باشد ولي شرط نيست كه نماز خود او اگر منفرد است هم ادا باشد…

* سيستاني: و اما اگر نماز جماعت عصر باشد در آخر وقت و او بخواهد نماز مغرب ادايي بخواند اذان و اقامه ساقط نمي شوند.

زنجاني: مسأله 934- اگر در مسجد، عدهّ اي مشغول نماز جماعتند يا نماز آنان تازه تمام شده و صفها بهم نخورده است، اگر انسان بخواهد در مسجد فرادي يا با جماعت ديگري كه بر پا مي شود نماز بخواند نبايد براي نماز خود اذان و اقامه بگويد، اين حكم در غير مسجد جاري نيست.

زنجاني: مسأله 935- تا تمام افراد حاضر در نماز جماعت متفرق نشده و مشغول تعقیبات نماز باشند اذان و اقامه  ساقط است؛ پس اگر برخي  متفرّق شده و برخي ديگر  باقي بوده، مشغول تسبيح و مانند آن باشند، اذان و اقامه ساقط است؛ ولي اگر به تعقيبات نماز مشغول نباشند ساقط نيست. و اگر شك داشته باشد كه جماعت  متفرّق شده يا نه، اذان و اقامه ساقط است.

(مسأله 926) اگر در شرط دوم1 از شرطهايي كه در مسأله پيش گفته شده شك كند، يعني شك كند كه نماز جماعت  صحيح بوده يا نه، اذان و اقامه از او ساقط  است ولي اگر در يكي از دو شرط ديگر2 شك كند مستحب است اذان و اقامه بگويد3.

این مسأله در رساله آيات  عظام: امام خامنه ای، مكارم ، بهجت و مظاهری نیست.

1- اراكي، خوئي، تبريزي، سيستاني، فاضل، وحید: شرط سوم…

2- خوئي، اراكي، سيستاني، تبريزي: پنج شرط ديگر…

فاضل: چهار شرط ديگر…

3- اراكي: مي تواند به قصد رجاء اذان و اقامه بگويد.

فاضل: بهتر است به قصد رجاء اذان و اقامه بگويد.

سبحانی: رجاء اذان و اقامه بگوید.

سيستاني: بهتر است اذان و اقامه بگويد، ولي اگر در جماعت باشد بايد به قصد رجاء باشد.

وحید: اگر در بهم خوردن صف ها یا تحقّق بقیۀ شرایط شک کند چنانچه حالت سابقه معلوم باشد باید بر طبق حالت سابقه عمل کند؛ مثلا اگر در اثر تاریکی شب شک کند که آیا صفوف متفرق شده یا نه، بنا بگذارد بر این که متفرّق نشده و اذان و اقامه را نگوید. و اگر شک کند که برای آن جماعت اذان واقامه گفته شده یا نه، بنا بگذارد بر اینکه گفته نشده و اذان و اقامه را استحبابا بگوید و در صورتی که حالت سابقه معلوم نیست اذان و اقامه را رجاء بگوید.

*****

گلپايگاني، صافي: مسأله 935- اگر در يكي از شرطهايي كه در مسألۀ قبل گفته شد، شك كند  چنانچه رجاءً  اذان و اقامه بگويد، مطابق با احتياط عمل كرده است.

زنجاني: مسأله 936- اگر به جهت ندانستن خصوصيات خارجي نماز جماعت نداند كه نماز جماعت صحيح بوده يا نه، اذان و اقامه ساقط است، ولي اگر به جهت  ترديد در حكم مسأله نداند نماز جماعت صحيح بوده يا نه، مثلاً در وجوب و عدم وجوب سوره شك دارد، در نتيجه در نماز جماعتي كه بدون سوره خوانده شده شك مي كند كه آيا صحيح است يا نه، در اين صورت اذان و اقامه ساقط نيست.

جوادی آملی: مسأله 974- هر گاه شک كند كه نماز جماعت قبلی صحیح بود یا نه، اذان و اقامه از او ساقط است؛ ولی اگر شک كند كه برای نماز جماعت سابق اذان و اقامه گفته شد یا نه، یا شک كند كه مكان نماز او و مكان نماز جماعت قبلی یک مكان محسوب‌اند یا دو مكان ـ مانند سطح مسجد و بام آن ـ اذان و اقامه از وی ساقط نیست.

سوم: كسی كه اذان و اقامه دیگری را شنید، میتواند به آن اكتفا كند و برای نماز خود اذان و اقامه نگوید، به شرط آنكه تمام فصول اذان و اقامه را به طور كامل شنیده باشد و در صورت ناقص شنیدن یا نشنیدن بعضی از فصول، میتواند آنچه را درست نشنید، خودش بگوید و به همان اكتفا نماید، به شرط حفظ ترتیب، اگر فقط اذان را شنید، میتواند اقامه را خود بگوید؛ ولی اگر اقامه را شنید، بخواهد اذان را خود بگوید، چون ترتیب محفوظ نمیشود، نمیتواند به شنیدن اقامه اكتفا كند.

(مسأله 927) كسي كه اذن و اقامه ديگري را مي شنود1 مستحب است هر قسمتي را كه مي شنود بگويد2، ولي در حكايت اقامه كه از ديگري بشنود از «حيّ علي الصلوة » تا «حيّ علي خير العمل» را به اميد ثواب بگويد.

1- سيستاني: كسي كه اذان ديگري را كه براي اعلام يا براي نماز جماعت مي گويد بشنود…

2- گلپايگاني: [پایان مسأله]

خوئي، تبريزي، صافي، سيستاني: آهسته بگويد.[پايان مسأله]

زنجاني: آهسته تكرار كند. [پايان مسأله]

نوري، فاضل، سبحانی: ولي از (حي علي الصلوة) تا  (حي علي خير العمل)  را به اميد ثواب بگويد.

بهجت: ولي از «حي علي الصلوة» تا «حي علي خيرالعمل» را به جاي هر كدام «لا حول و لا قوه الا بالله العلي العظيم» مي گويد.

وحید: و امّا نسبت به اقامه از «حي علي الصلوة» تا «قدقامت الصلوه» را رجاء بگوید و مستحب است بقیه را به قصد ذکر بگوید.

*****

امام خامنه ای: مسأله ۱۳۲- اذان اعلام (که برای اعلام داخل شدن وقت نماز گفته میشود) تکرار آن از طرف شنوندگان از مستحبات موکّد است.

مكارم: مسأله 848 – كسي كه اذان ديگري را مي شنود، مستحب است هر جمله را كه مي شنود بازگو كند. بازگو كردن اقامه نيز به اميد ثواب، مستحب است(وآن را حكايت اذان و اقامه گويند.)

مظاهری: مسأله 758- مستحب است کسی که اذان یا اقامه دیگری را می شنود به قصد حکایت آنها را بگوید.

جوادی آملی: مسأله 975- مستحب است كسی كه اذان دیگـری را میشنود، خواه اذان اعلام و خواه اذان نماز (اذان اِعظام) ـ جمـاعت یا فـرادا ـ آن را بدون فاصله بازگو كند و بازگو کردن اقامه‌ای كه میشنود، به امید ثواب، خوب است.

(مسأله 928) كسي كه اذان و اقامه ديگري را شنيده چه با او  گفته باشد يا نه، (در صورتي كه بين اذان و اقامه و نمازي كه مي خواهد بخواند زياد فاصله نشده باشد1)، مي تواند براي نماز خود اذان و اقامه نگويد.

این مسأله در رساله آیات عظام: امام خامنه ای، مکارم و سبحانی نیست.

1- سيستاني: و از ابتداي شنيدن، قصد نماز داشته است، مي تواند به اذان و اقامه او اكتفا كند  ولي اين حكم در مورد جماعتي كه فقط امام اذان را شنيده باشد يا فقط مأمومين شنيده باشند مورد اشكال است.

[قسمت داخل پرانتز در رساله آيت الله بهجت نيست.]

جوادی آملی: رجوع کنید به ذیل مسأله 926.

*****

زنجاني: مسأله 938- كسي كه در نزديكي وي اذان و اقامه گفته شده باشد؛ مثلاً همسايه وي اذان و اقامه گفته باشد يا از كنار كسي كه اذان و اقامه مي گويد گذشته باشد در صورتي كه بين ان اذان و اقامه و نمازي كه مي خواند زياد فاصله نشده باشد اذان و اقامه از او ساقط است؛ خواه اذان و اقامه ديگري را شنيده باشد يا نه، و خواه با او اذان و اقامه گفته باشد یا نه، هرچند بهتر است كه اگرنشنيده باشد به قصد رجاء اذان و اقامه بگويد. و در اين مسأله،  لازم نيست اذان و اقامه را مرد گفته باشد، پس  اگر زن نيز گفته باشد اذان و اقامه ساقط  است.

مسأله اختصاصی

جوادی آملی: مسأله 976- چون با شنیدن اذان و اقامه دیگری میتوان برای نماز به آن اكتفا كرد، حكایت آن‌ها ثواب خاص خود را دارد و برای اكتفا به آن اثری ندارد، چون اثر ـ یعنی صحت اكتفا ـ با شنیدن حاصل شده است.

(مسأله 929) اگر مرد اذان زن را با قصد لذت بشنود اذان از او ساقط نمي شود1، بلكه اگر قصد لذت هم نداشته باشد، ساقط شدن اذان اشكال دارد2.

این مسأله در رساله آيات عظام بهجت و امام خامنه ای  نیست.

1- اراكي: [پایان مسأله]

سيستاني: بلكه ساقط شدن اذان  با شنيدن اذان زن، مطلقاً اشكال دارد.

2- گلپایگانی : اگر چه خالي از وجه نيست.

خوئي، تبريزي: ساقط نمي شود.

فاضل: بنابراحتياط  واجب اذان از او ساقط نمي شود،  ولي اگر زن اذان مرد را بشنود، اذان از او ساقط مي شود.

زنجانی: رجوع کنید به ذیل مسأله 928.

*****

وحید: مسأله 938 – اگر مرد اذان زن را بشنود اذان از او ساقط نمی شود چه شنیدن با قصد لذّت باشد و چه بدون قصد لذت.

مکارم: مسأله 849 – اگر مرد اذان زن را بشنود اذان از او ساقط نمی شود ولی اگر زن اذان مرد را بشنود اذان از او ساقط می شود.

مظاهری: مسأله 746- اگر مرد اذان زن نامحرم را  با قصد لذت بشنود  اذان از او ساقط می شود گرچه گناه نموده است.

جوادی آملی: مسأله 977- شنیدن اذانی كه حرام است، مانند اذان با آواز لهوی مختصّ به مجلس گناه، نیز شنیدنی كه حرام است، هرچند اذان صحیح و حلال است، مانند شنیدن مرد صدای اذان زن نامحرم را به قصد لذت، برای نماز كافی نیست.

مسائل اختصاصی

جوادی آملی: مسأله 978- شنیدن اذان و اقامه مرد برای مرد و زن كفایت میكند و شنیدن اذان و اقامه زن برای زن و برای مردی كه محرم اوست، كفایت میكند و برای مرد نامحرم، احتیاط، عدم اكتفاست.

جوادی آملی: مسأله 079- شنیدن اذان نماز كسی برای نماز دیگری، كافی است؛ نه شنیدن اذان در گوش نوزاد؛ یا موارد دیگری كه اصل مشروع بودن آن‌ها ثابت شده باشد؛ چه رسد به موارد غیر ثابت.

(مسأله 930) اذان و اقامه نماز جماعت را1 بايد مرد بگويد2، ولي در جماعت زنان اگر زن اذان واقامه بگويد كافي است3.

این مسأله در رساله آيات عظام گلپايگاني، صافي، امام خامنه ای و بهجت نیست.

 1- فاضل، مكارم: در جماعتي كه مردان و زنان شركت دارند…

2- فاضل: [پایان مسأله]

3- سيستاني: و اكتفا به اذان و اقامه زن در نماز جماعتي كه مردان آن با او محرمند محلّ اشكال است.

*****

زنجاني: مسأله 939- احتياط مستحب آن است كه اذان و اقامه نماز جماعت را مرد بگويد مگر در نماز جماعت زنان كه اگر زن اذان و اقامه بگويد، بي تردید كافي است.

جوادی آملی: مسأله 980- اذان و اقامه نماز جماعت مردان را باید مرد بگوید و اذان و اقامهٔ نماز جماعت زنان، نیز زنان و مردان محرم را زن میتواند بگوید، هرچند احتیاط در صورت اخیر، ترک است.

مظاهری: مسأله 747– اذان و اقامه نماز جماعت را لازم نیست مرد بگوید.

مسأله اختصاصي

گلپايگاني، صافي: مسأله 939- هر گاه اذان واقامه را فراموش كند و مشغول نماز شود، اگر تا وارد ركوع ركعت اوّل نشده، يادش آمد، مي تواند نماز را رها كرده و پس از گفتن اذان واقامه نماز را دوباره شروع كند.

(مسأله 931) اقامه بايد بعد از اذان1 گفته شود2 و اگر قبل از اذان بگويند صحيح نيست.

این مسأله در رساله آيات عظام امام خامنه ای و مكارم نیست.

1- تبريزي: و در حال ايستادن و با طهارت گفته شود[پايان مسأله]

2- خوئي، سيستاني، وحید: و نيز در اقامه معتبر است كه در حال ايستادن و طهارت از حدث «با وضو يا غسل يا تيمم» باشد.

******

زنجانی: مسأله 940- اقامه را باید بعد از اذان و در حال ایستادن گفت و در هنگام اقامه باید طهارت از حدث داشت یعنی با وضو یا غسل یا تیمم بود و اگر یکی از این شرط ها رعایت نشود اقامه باطل است.

جوادی آملی: مسأله 983- بین اذان و اقامه، هم ترتیب لازم است، هم اتصال؛ یعنی اذان مقدّم بر اقامه گفته میشود و بین اذان و اقامه فاصله نباشد، به مقداری كه عرفاً آن دو را جدا و بیگانه از هم ببینند؛ در این صورت، مستحب است دوباره گفته شوند.

(مسأله 932) اگر كلمات اذان و اقامه را بدون ترتيب بگويد، مثلاً «حي علي الفلاح» را پيش از «حي علي الصلاة» بگويد1 بايد از جايي كه ترتيب به هم خورده، دوباره بگويد.

اين مسأله در رساله امام خامنه ای نيست.

1- زنجانی: اذان واقامه صحیح نیست و می تواند آن را از سر بگیرد و می تواند از جایی که ترتیب به هم خورده به شکل مرتب بخواند, مگر در اثر به هم خوردن ترتیب ، پی در پی بودن جملات اذان و اقامه به هم خورده باشد که باید از اول بخواند.

مکارم: ـ هرگاه کلمات اذان و اقامه را بدون ترتيب بگويد، مثلاً «اَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدَاً رَسُولُ اللّهِ» را قبل از «اَشْهَدُ اَنْ لا اِلَهَ إِلاَّ اللّهُ» بگويد، بايد برگردد و ترتيب را رعايت کند.

*****

جوادی آملی: مسأله 981- ترتیب هجده جمله اذان و هفده جمله اقامه باید محفوظ باشد و اگر بر خلاف آن گفته شد، باید برابر نظم یادشده دوباره گفته شود، مثلاً اگر «حيّ علی خیر العمل» پیش از «حيّ علی الفلاح» گفته شد، دوباره باید «حيّ علی خیر العمل» گفته شود.

مسأله اختصاصی

جوادی آملی: مسأله 982- اتصال جمله‌های اذان با هم، نیز اتصال جمله‌های اقامه با هم باید محفوظ باشد، به صورتی كه عرفاً آن‌ها را گسسته از هم ندانند.

(مسأله 933) باید 1 بین اذان و اقامه فاصله ندهد و اگر بین آنها به قدری فاصله دهد که اذانی را که گفته اذان این اقامه حساب نشود2 مستحب است دوباره اذان و اقامه را بگوید3. و نیز اگر بین اذان و اقامه و نماز به قدری فاصله دهد که اذان و اقامه آن نماز حساب نشود مستحب است دوباره برای آن نماز، اذان و اقامه بگوید.

اين مسأله در رساله امام خامنه ای نيست.

1- بهجت: بنابراحتياط بايد…

2- زنجاني: كفايت نمي كند و مستحب است دوباره اذان بگويد و نيز بايد بين اذان و اقامه و نماز فاصله نيندازد و اگر بين آنها و نماز به قدري فاصله دهد كه اذان و اقامه آن نماز حساب نشود، كفايت نمي كند و مستحب است دوباره براي آن نماز اذان و اقامه بگويد.

سيستاني: اذان باطل است و نيز اگر بين اذان و اقامه و نماز به قدري فاصله دهد كه اذان و اقامه آن نماز حساب نشود، اذان و اقامه باطل مي شود.

3- خوئي، تبريزي: مستحب است دوباره اذان را بگويد…

*****

مكارم: مسأله 852- ميان اذان و اقامه نبايد زياد فاصله دهد و اگر فاصله به قدري باشد كه اقامه مربوط به آن اذان حساب نشود،دوباره بگويد و همچنين ميان اذان و اقامه با نماز نبايد زياد فاصله شود و الا اذان و اقامه را اعاده نمايد.

جوادی آملی: مسأله 984- بین اذان و اقامه و نماز، فاصله‌ای كه عرفاً آن دو را بیگانهٔ از نماز ببیند نباشد؛ در صورت فاصله زیاد بین آن‌ها و بین نماز، دوباره گفته میشوند.

(مسأله 934) اذان و اقامه بايد1 به عربي صحيح گفته شود2 پس اگر به عربي غلط بگويد3، يا به جاي حرفي حرف ديگر بگويد، يا مثلاً ترجمه آنها را به فارسي 4 بگويد صحيح نيست5.

اين مسأله در رساله امام خامنه ای نيست.

1- بهجت: بنابراحتياط …

2- بهجت: بلكه لزوم آن  خالي از وجه نيست…

3- مكارم: يا ترجمه آنها را به فارسي يا زبان ديگر بگويد صحيح نيست.

بهجت: اگر چه معني را تغيير ندهد…

4- فاضل: يا زبان ديگر…

5- مظاهری: اگر به عربی غلطِ مُغیّر معنا بگوید، یا ترجمه آنها را بگوید صحیح نیست.

*****

جوادی آملی: مسأله 990- اذان و اقامه باید به عربی صحیح، نه به غیر آن ـ مانند فارسی، تركی و… ـ و نه به عربی غیر صحیح گفته شود.

(مسأله 935)  اذان و اقامه  بايد بعد از داخل شدن وقت نماز گفته شود و اگر عمداً  يا از روي فراموشي پيش از وقت بگويد باطل است1.

اين مسأله در رساله امام خامنه ای نيست.

1- سيستاني: مگر در صورتي كه اگر وقت در ميان نماز داخل شود، حكم به صحت آن نماز مي شود، كه در مسأله [744] بيان آن گذشت.

بهجت: مگر براي اين كه مردم مهيا براي نماز شوند و يا كارهاي خود را رها كنند كه بعيد نيست يك اذان قبلاً گفته شود اگر مردم را به اشتباه نيندازد و بعد اذان ديگري براي نماز گفته شود.

*****

مكارم: مسأله 854 – اذان و اقامه را قبل از داخل شدن وقت نماز نمي توان گفت و اگر بگويد باطل است.

جوادی آملی: مسأله 985- اذان و اقامه نماز باید بعد از دخول وقت باشد؛ اگر همه جمله‌های اذان و اقامه عمداً یا سهواً قبل از دخول وقت گفته شد، یا بعضی از آن‌ها قبل از وقت و برخی از آن‌ها بعد از دخول وقت ادا شده باشد، دوباره باید گفته شوند.

مسأله اختصاصي

بهجت: مسأله 770- اگر كسي اذان و اقامه را فراموش كرد و بعد از ركوع يادش آمد، براي درك آنها نمي تواند نماز را قطع كند، ولي اگر قبل از ركوع يادش آمد، مستحب است به قصد تحصيل ثواب اذان و اقامه نماز را قطع كند و بعد از اذان و اقامه نماز را از سر بگيرد، و اگر فقط اذان را به تنهايي فراموش كرده بنابرأظهر قطع نماز جايز نيست، و اگر فقط اقامه را فراموش كرده، جواز قطع نماز خالي از وجه نيست، اگر چه خلاف احتياط است.

(مسأله 936) اگر پيش از گفتن اقامه شك كند كه اذان گفته يا نه بايد اذان را بگويد1، ولي اگر مشغول اقامه شود و شك كند كه اذان گفته يا نه، گفتن اذان لازم نيست.

اين مسأله در رساله امام خامنه ای نيست.

1- زنجانی: بنا بر این بگذارد که اذان نگفته است؛ …

*****

جوادی آملی: مسأله 986- اگر پیش از گفتن اقامه شک كند كه اذان گفته یا نه، مستحب است اذان را بگوید و اگر پیش از شروع در جمله‌ای از جمله‌های اذان یا اقامه شک كند كه جمله قبل را گفته یا نه، باید جمله قبل را بگوید؛ ولی پس از شروع در جمله بعدی، اگر شک كند كه جمله قبل را گفته یا نه، لازم نیست جمله قبل را بازگو كند.

(مسأله 937) اگر در بين اذان و اقامه پيش از آن كه قسمتي را بگويد، شك كند كه قسمت پيش از آن را گفته يا نه، بايد قسمتي را که در گفتن آن شك كرده بگويد، ولي اگر در حال گفتن قسمتي از اذان يا اقامه شك كند كه آنچه پيش از آن است گفته يا نه، گفتن آن لازم نيست1.

اين مسأله در رساله امام خامنه ای نيست.

1- بهجت: شك كند جمله قبلي را گفته يا نه، بعيد نيست گفتن آن لازم نباشد.

جوادی آملی: رجوع کنید به ذیل مسأله 936.

*****

مكارم: مسأله 855 – اگر در جمله هاي اذان و اقامه شك كند، احتياط آن است كه برگردد و بجا آورد.

(مسأله 938) مستحب است انسان در موقع گفتن اذان، رو به قبله بايستد1 و با وضو يا  غسل باشد2 و دستها را به گوش بگذارد3 و صدا را بلند نمايد و بكشد و بين جمله هاي اذان كمي فاصله دهد و بين آنها حرف نزند4.

1- وحید: و این استحباب در تشهّد اذان، مؤکّد است…

2- بهجت: ولي در اقامه، بنابراحوط با وضو يا غسل بودن شرط است و در اذاني كه براي اعلام داخل شدن وقت است، مستحب است جاي بلندي بايستد…

3- اراكي: انگشتان را در گوشها بگذارد…

وحید: دو انگشت را در دو گوش بگذارد…

 مكارم: مستحب است در موقع اذان گفتن رو به قبله بايستد و با وضو باشد…

4- گلپايگاني، صافي: و امّا در اقامه بايد با طهارت باشد، بلكه بنابراحتياط  لازم رو به قبله و ايستاده باشد.

امام خامنه ای: مسأله ۱۳۵-

*****

مظاهری: مسأله 755- در اذان و اقامه چند چیز مستحب است: 1- رو به قبله بایستد و اذان بگوید. 2- با وضو یا غسل اذان بگوید. 3- بین جمله های اذان کمی فاصله دهد. 4- بین اذان حرف نزند. 5- بین اذان و اقامه یک قدم بردارد یا قدری بنشیند یا سجده کند یا ذکر بگوید . 6- بدن انسان در موقع گفتن اذان و اقامه آرام باشد. 7- اقامه را آهسته تر از اذان بگوید. 8- جمله های اقامه را به هم نچسباند ولی به اندازه ای که بین جمله های اذان فاصله می دهد بین جمله های اقامه فاصله ندهد.

مظاهری: مسأله 756- مستحب است موقعی که وقت داخل می شود برای اعلام وقت، اذان گفته شود و در این اذان چند چیز مستحب است:1- همه اذان بگویند، ولی با این اذان ، اذان نماز ساقط نمی شود. 2- کسی که اذان می گوید وقت شناس و ثقه باشد . 3- کسی که اذان می گوید رو به قبله باشد . 4- با وضو یا غسل باشد . 5- دستها را به گوش بگذارد و صدا را بلند نماید و بکشد. 6- بین جمله های آن کمی فاصله دهد. 7- در بین اذان حرف نزند.

جوادی آملی: مسأله 987- مستحب است گویندهٔ اذان رو به قبله بایستد و با طهارت باشد و با صدای بلند و کشیده اذان بگوید و بین جمله‌های اذان كمی فاصله دهد و بین آن‌ها غیر از ذكر و دعا سخن دیگری نگوید.

(مسأله 939) مستحب است1 بدن انسان در موقع گفتن اقامه آرام باشد و آن را از اذان آهسته تر بگويد2 و جمله هاي آن را به هم نچسباند، ولي به اندازه اي كه بين جمله هاي اذان فاصله مي دهد، بين جمله هاي اقامه فاصله ندهد.

1- مكارم: شايسته است…

2- بهجت: و بين جمله هاي ان كمتر از اذان فاصله دهد ولي جمله ها را به هم نچسباند و به خلاف اذان كه با تأنّي  گفته مي شود اقامه را سريعتر بگويد.

مكارم: و فاصله جمله ها را كمتر كند و ميان اذان و اقامه يك گام بردارد، يا كمي بنشيند يا سجده كند يا دعا نمايد يا دو ركعت نماز بجا اورد.

زنجاني: مستحب است انسان در موقع گفتن اقامه رو به قبله بایستد و بدن او آرام باشد و  آن را نيز بلند، لكن از اذان آهسته تر بگويد و بين اقامه حرف نزند…

مظاهری: رجوع کنید به ذیل مسأله 938.

امام خامنه ای: مسأله ۱۳۶-

*****

جوادی آملی: مسأله 988- مستحب است گویندهٔ اقامه رو به قبله و آرام باشد و اقامه را از اذان آهسته‌تر بگوید و فاصله جمله‌های آن را از فاصله جمله‌های اذان كمتر كند؛ لیكن جمله‌ها را به هم نچسباند.

(مسأله 940) مستحب است بين اذان و اقامه يك قدم بردارد، يا قدري بنشيند يا سجده كند1 يا ذكر بگويد يا دعا بخواند، يا قدري ساكت باشد يا حرفي بزند يا دو ركعت نماز بخواند 2ولي حرف زدن بين اذان و اقامه نماز صبح3 مستحب نيست4 ولي نماز خواندن بين اذان و اقامه نماز مغرب را به اميد ثواب بياورد.

1- [عبارت «يا سجده كند» در رساله آيت الله اراكي نيست.]

2- سبحانی: [پایان مسأله].

3- گلپايگاني، خوئي، فاضل، صافي، تبريزي، زنجاني: و نماز خواندن بين اذان و اقامه نماز مغرب مستحب نيست.

4- اراكي، سيستاني: [پایان مسأله]

مكارم: رجوع كنيد به ذيل مسأله 939.

مظاهری: رجوع کنید به ذیل مسأله 938.

*****

وحید: مسأله 949 – مستحب است بین اذان و اقامه فاصله بیندازد، به نشستن یا دو رکعت نماز یا تکلّم یا تسبیح، ولی حرف زدن بین اذان و اقامه نماز صبح مکروه است.

امام خامنه ای: مسأله ۱۳۷- مستحب است بین اذان و اقامه قدری بنشیند یا سجده کند یا تسبیح بگوید یا قدری ساکت باشد یا حرفی بزند یا دو رکعت نماز بخواند.

بهجت: مسأله 775- مستحب است بين اذان و اقامه، در غير نماز مغرب، دو ركعت نماز بخواند و در صورت نخواندن نافله قدري بنشيند يا سجده نمايد يا قدمي بردارد. و در مغرب كافي است قدري ساكت شود يا قدمي بردارد و حرف زدن بين اذان و اقامه نماز صبح اگر ذكر نباشد مكروه است.

جوادی آملی: مسأله 989- مستحب است بین اذان و اقامه در غیر نماز مغرب، دو ركعت نماز بگزارد؛ یا یک گام بردارد؛ یا بنشیند؛ یا سجده نماید؛ یا ذكری بگوید؛ یا دعا كند و در نماز مغرب، به یكی از این امور اكتفا میشود.

(مسأله 941) مستحب است 1 كسي را كه براي گفتن اذان2 معيّن مي كنند عادل و وقت شناس3 و صدايش بلند4 باشد و اذان را در جاي بلند بگويد5.

اين مسأله در رساله امام خامنه ای نيست.

1- مكارم: بهتر است…

2- وحید: اذان اعلامی…

3- بهجت: عادل و بينا و وقت شناس باشد يا اين كه راهنما داشته باشد…

4- مكارم: و مناسب…

5- فاضل، مكارم: و در صورتي كه از بلندگوها استفاده شود مانعي ندارد گوينده اذان در محل پايين قرار گيرد.

*****

مظاهری: مسأله 757- مستحب است کسی را برای اذان معیّن کنند و علاوه بر شرایطی که گفته شد باید خوش صدا باشد و صدایش بلند باشد و اذان را در جای بلندی بگوید .

جوادی آملی: مسأله 991- مستحب است كسی كه برای اذان تعیین میشود، عادل و وقت‌شناس و دارای صدای مناسب و رسا بوده و جای پخش اذان بلند باشد.

مسائل اختصاصي

بهجت: مسأله 777- مؤذّن در مقابل اذان گفتن بنابراحتياط واجب نبايد مزد بگيرد و امّا چيزي كه عنوان مزد ندارد جايز است، مثل ارتزاق از بيت المال و يا موقوفه اي كه از درآمد آن براي مؤذّن سهمي در نظر گرفته شده است.

مكارم: مسأله 859- فاضل: مسأله  959- شنيدن اذان از راديو و ضبط صوت و مانند آن براي نماز كافي نيست ،بلكه خود نمازگزاران بايد اذان بگويند.

مكارم: مسأله 861- فاضل: مسأله 960-  احتياط واجب آن است كه اذان را هميشه به قصد نماز بگويند و گفتن اذان براي اعلام دخول وقت بدون قصد نماز بعد از آن مشكل است.

فاضل: مسأله 961- اگر اذان و اقامه را به قصد نماز فرادي بگويد بعد جماعتي از او تقاضا كنند تا امام جماعت انان شود يا بخواهد به عنوان مأموم نمازش را به جماعت بخواند آن اذان و اقامه كافي نيست و مستحب است دوباره بگويند.