(مسأله 2886) ماهى در صورتى پاك و حلال است كه در بيرون آب زنده به دست آيد، چه با گرفتن آن از داخل آب باشد يا خارج از آن، چه خودش بيرون پريده باشد، يا آب پايين رفته باشد. اگر ماهى در آب بميرد ميته است و خوردنش حرام. اگر ماهى را در آب با وسيله دو قسمت كند، سپس زنده از آب خارج نمايد، بنابر آن قسمتى كه ماهى صدق مى‌كند- مثلًا سر ماهى در آن طرف باشد- حلال است و اگر بر هيچ كدام از آنها ماهى صدق نكند، در حلال بودن آنها اشكال و اظهر عدم حليّت است.
(مسأله 2887) در تذكيه ماهى، اسلام وتسميه شرط نمى‌باشد، پس اگر كافر آن را زنده از آب خارج كند يا بعد از خروج ماهى از آب، زنده او را بگيرد وبميرد، پاك است و بين كافر كتابى وغير كتابى فرقى نيست.
(مسأله 2888) اگر ماهى در دست كافر باشد و معلوم نباشد كه تذكيه كرده يا نه، پاك نيست و اگر بگويد تذكيه كرده، قولش پذيرفته نمى‌شود. امّا اگر در دست مسلمان باشد، چنان‌چه نوع تصرّف در آن بر تذكيه دلالت داشته باشد، يا بگويد كه تذكيه كرده است، پاك است.
(مسأله 2889) اگر ماهى در داخل كشتى بپرد، تا زمانى كه ماهى گرفته نشود، حقى براى كسى ايجاد نمى‌شود و اگر آن را بگيرد، گيرنده آن مالك مى‌شود، چه كشتيران باشد، يا صاحب كشتى يا شخص سوّمى. امّا اگر صاحب كشتى قصد شكار ماهى را داشته وبعضى كارهاى مقدّماتى را هم انجام داده باشد به منزله آن است كه ماهى را از آب خارج كرده وتذكيه مى‌شود. ولى به صرف اين كار، ملكيّت محقق نمى‌شود، تا زمانى كه با دست يا وسيله ديگر آن را نگيرد.
(مسأله 2890) اگر تورى را در آب قرار دهد وماهى در آن وارد شود، سپس آن را از آب خارج كندوهمه يا بعضى از آنها مرده باشند، حلال است.
(مسأله 2891) اگر تورى را نصب كند يا حوضچه‌اى براى شكار ماهى بسازد وماهى در آن داخل شود سپس آب ته نشين شود وماهيها بميرند، پاك و خوردن آنها حلال است و اگر قبل از پايين نشستن آب نيز بميرند، حلال مى‌باشند.
(مسأله 2892) اگر ماهى را زنده از آب خارج كند، سپس آن را با طناب ببندد و به آب برگرداند ودرآب بميرد، حرام است. اگر آن را از آب خارج كند و مرده بيابد وشك كند كه
مرگ آن در آب بوده يا درخارج از آب حلال مى‌باشد. اگر ناچار شود كه ماهى را به آب برگرداند، امّا بترسد كه در آب بميرد، مى‌تواند اوّل آن را بكشد، بعد در آب قرار دهد.
(مسأله 2893) اگر ماهى به سبب بلعيدن سم، يا نيش زدن حيوانى يا مانند آن، از چيزهايى كه موجب عجز ماهى از شنا مى‌شود، روى آب بيايد، اگر زنده بگيرد، پاك و خوردن آن حلال است و اگر قبل ازآن مرده باشد، حرام است.
(مسأله 2894) اگر انسان با قصد يا بدون قصد شكار، در آب زهر بريزد و ماهى آن را ببلعد وروى آب بيايد، حقى براى او ايجاد نمى‌شود، مگر اين كه آن را بگيرد و فرقى نيست كه ماهى معيّنى را قصدكرده باشد يا نه. اگر به قصد صيد، ماهى را با گلوله، تير يا نيزه بزند و در اثر آن از شنا عاجز شود وروى آب بيايد، حقى براى او ايجاد مى‌شود و اگر آن را بگيرد، مالك مى‌شود.
(مسأله 2895) ماهى كه زنده از آب خارج مى‌شود، لازم نيست خودش بميرد، پس اگر با قطعه كردن يا پاره نمودن شكم يا كوبيدن بر سرآن بميرد حلال است. بلكه اگر زنده نيز در آتش سرخ شود، حلال مى‌باشد و بنا بر اقوى خوردن آن به صورت زنده جايز است.
(مسأله 2896) اگر ماهى را زنده از آب خارج كند وقطعه‌اى از آن را جدا نمايد وباقى بدن را در آب بيندازد و در آن بميرد، قطعه‌اى كه جدا شده، حلال است وباقى حرام. امّا اگر قطعه‌اى از او را در داخل آب وقبل از خارج كردن جدا نمايد، سپس ماهى را زنده از آب خارج كند و در خارج بميرد، قطعه جداشده حرام وبقيه آن حلال مى‌باشد.