مسأله 134): خون انسان و هر حیوانى که خون جهنده دارد یعنى: حیوانى که اگر رگ آن را ببرند خون از آن جستن مى کند نجس است پس خون حیوانى که مانند ماهى و پشه خون جهنده ندارد پاک مى باشد.
(مسأله 135): اگر حیوان حلال گوشت را بدستورى که در شرع معین شده بکشند و خون آن بمقدار معمول بیرون آید خونى که در بدنش مى ماند پاک است ولى اگر بعلت نفس کشیدن یا بواسطه اینکه سر حیوان در جاى بلند بوده خون ببدن حیوان برگردد، آن خون نجس است.
(مسأله 136): بنا بر احتیاط واجب از تخم مرغى که ذره اى خون در آن است باید اجتناب کرد، اگر بداند با زرده ملاقات کرده است و اگر احتمال بدهد اینکه غلاف نازک دارد و با زرده ملاقات نکرده زرده پاک است ولى اگر خون مثلاً در زرده باشد تا پوست نازک روى آن پاره نشده زرده و سفیده
پاک مى باشد.
(مسأله 137): خونى که گاهى موقع دوشیدن شیر دیده مى شود نجس است و شیر را نجس مى کند.
(مسأله 138): اگر خونى که از لاى دندانها مى آید، بواسطه مخلوط شدن با آب دهان از بین برود اجتناب از آب دهان لازم نیست.
(مسأله 139): خونى که بواسطه کوبیده شدن، زیر ناخن یا زیر پوست مى میرد اگر طورى شود که دیگر به آن خون نگویند پاک و اگر به آن خون بگویند نجس است، و در این صورت چنانچه ناخن یا پوست سوراخ شود اگر بیرون آوردن خون و تطهیر، محل جهت وضو یا غسل مشقت زیاد دارد باید تیمم نماید. و بنا بر احتیاط وضو هم بگیرد، بنحوى که وقت وضو گرفتن آب وضو نجس نشود.
(مسأله 140): اگر انسان نداند که خون زیر پوست مرده یا گوشت بواسطه کوبیده شدن به آن حالت درآمده پاک است.
(مسأله 141): اگر موقع جوشیدن غذا ذره اى خون در آن بیفتد، تمام غذا و ظرف آن نجس مى شود. و جوشیدن و حرارت و آتش پاک کننده نیست.
(مسأله 142): زردابه اى که در حال بهبودى زخم در اطراف آن پیدا مى شود اگر معلوم نباشد که با خون مخلوط است پاک مى باشد.
منو