(مسأله 1262): کسى که نماز احتیاط بر او واجب است، بعد از سلام نماز باید فوراً نیّت نماز احتیاط کند و تکبیر بگوید و حمد را بخواند و به رکوع رود و دو سجده نماید پس اگر یک رکعت نماز احتیاط بر او واجب است، بعد از دو سجده تشهد بخواند و سلام دهد و اگر دو رکعت نماز احتیاط بر او واجب است، بعد از دو سجده، یک رکعت دیگر مثل رکعت اول بجا آورد و بعد از تشهد سلام دهد.
(مسأله 1263): نماز احتیاط سوره و قنوت ندارد و باید آن را آهسته بخواند، و نیت آن را به زبان نیاورد، و احتیاط واجب آن است که بسم الله آن را هم آهسته بگوید.
(مسأله 1264): اگر پیش از خواندن نماز احتیاط بفهمد، نمازى که خوانده درست بوده، لازم نیست نماز احتیاط را بخواند و اگر در بین نماز احتیاط بفهمد، لازم نیست آن را تمام نماید.
(مسأله 1265): اگر پیش از خواندن نماز احتیاط بفهمد که رکعتهاى نمازش کم بوده، چنانچه کارى که نماز را باطل مى کند انجام نداده، باید آنچه را از نماز نخوانده بخواند و براى سلام بیجا دو سجده سهو بنماید، و اگر کارى که نماز را باطل مى کند، انجام داده، مثلاً پشت به قبله کرده، باید نماز را دوباره بجا آورد.
(مسأله 1266): اگر بعد از نماز احتیاط بفهمد کسرى نمازش به مقدار نماز احتیاط بوده، مثلاً در شک بین سه و چهار یک رکعت نماز احتیاط بخواند بعد بفهمد نماز را سه رکعت خوانده، نمازش صحیح است.
(مسأله 1267): اگر بعد از خواندن نماز احتیاط بفهمد کسرى نماز کمتر از نماز احتیاط بوده، مثلاً در شک بین دو و چهار، دو رکعت نماز احتیاط بخواند بعد بفهمد نماز را سه رکعت خوانده باید نماز را دوباره بخواند.
(مسأله 1268): اگر بعد از خواندن نماز احتیاط بفهمد کسرى نمازش بیشتر از نماز احتیاط بوده، مثلاً در شک بین سه و چهار، یک رکعت نماز احتیاط بخواند، بعد بفهمد نماز را دو رکعت خوانده، چنانچه بعد از نماز احتیاط کارى که نماز را باطل مى کند انجام داده، مثلاً پشت به قبله کرده باید نماز را دوباره بخواند، و اگر کارى که نماز را باطل مى کند انجام نداده، نماز احتیاط محسوب است، و یک رکعت کسرى نمازش را بجا آورد، و نمازش صحیح است و براى زیادى هر یک از سلام در اصل نماز، و نماز احتیاط دو
سجده سهو بجا آورد و احتیاط در اعاده اصل نماز ترک نشود.
(مسأله 1269): اگر بین دو و سه و چهار شک کند، و بعد از خواندن دو رکعت نماز احتیاط ایستاده، یادش بیاید که نماز را دو رکعت خوانده لازم نیست دو رکعت نماز احتیاط نشسته را بخواند.
(مسأله 1270): اگر بین سه و چهار شک کند و موقعى که یک رکعت نماز احتیاط ایستاده را مى خواند یادش بیاید که نماز را سه رکعت خوانده باید نماز احتیاط را تمام کند، و نمازش صحیح است، و براى سلام زیادى سجده سهو بنماید، و اگر موقعى که دو رکعت نماز احتیاط نشسته مى خواند یادش بیاید، پس اگر قبل از رکوع اول یادش بیاید، بایستد و نماز را مطابق کسرى که دارد تمام نماید، و اگر بعد از رکوع یادش بیاید نمازش باطل است.
(مسأله 1271): اگر بین دو و سه و چهار شک کند و موقعى که دو رکعت نماز احتیاط ایستاده را مى خواند، پیش از رکوع دوم یادش بیاید که نماز را سه رکعت خوانده، باید بنشیند و نماز احتیاط را یک رکعتى تمام کند، و براى سلام زیادى سجده سهو بنماید، و اگر بین سه و چهار شک کند و موقعى که دو رکعت نماز احتیاط نشسته یا یک رکعت ایستاده مى خواند یادش بیاید که نماز را سه رکعت خوانده احتیاط واجب آن است که نماز احتیاط را یک رکعت ایستاده تمام کند و نماز را دوباره بخواند و دو سجده
سهو جهت سلام بیجا انجام دهد.
(مسأله 1272): اگر در بین نماز احتیاط بفهمد کسرى نمازش بیشتر یا کمتر از نماز احتیاط بوده، چنانچه نتواند نماز احتیاط را مطابق کسرى نمازش تمام کند، باید آن را رها کند، و در این صورت اگر ممکن باشد کسرى نماز را بجا آورد و اگر ممکن نباشد، نماز را دوباره بخواند، مثلاً در شک بین سه و چهار اگر موقعى که دو رکعت نماز احتیاط نشسته را مى خواند، یادش بیاید که نماز را دو رکعت خوانده، چون نمى تواند دو رکعت نشسته را بجاى دو رکعت ایستاده حساب کند، باید نماز احتیاط نشسته را رها کند، پس اگر
قبل از رکوع اول نماز احتیاط یادش آمده بود باید کسرى نمازش را بخواند و اگر بعد از آن بوده باید نماز را دوباره بجا آورد.
(مسأله 1273): اگر شک کند نماز احتیاطى را که بر او واجب بوده بجا آورده یا نه، چنانچه وقت نماز گذشته به شک خود اعتناء نکند، و اگر وقت دارد در صورتى که بین شک و نماز زیاد طول نکشیده و کارى هم مثل رو گرداندن از قبله که نماز را باطل مى کند انجام نداده، باید نماز احتیاط را بخواند، و اگر کارى که نماز را باطل مى کند بجا آورده، یا بین نماز و شک او زیاد طول کشیده بنا بر احتیاط واجب باید نماز را دوباره بخواند.
(مسأله 1274): اگر در نماز احتیاط، رکنى را زیاد کند، یا مثلاً بجاى یک رکعت دو رکعت بخواند، نماز احتیاط باطل مى شود، و باید دوباره اصل نماز را بخواند.
(مسأله 1275): موقعى که مشغول نماز احتیاط است اگر در یکى از کارهاى آن شک کند، چنانچه محل آن نگذشته، باید بجا آورد، و اگر محلش گذشته، باید به شک خود اعتنا نکند، مثلاً اگر شک کند که حمد خوانده یا نه، چنانچه به رکوع نرفته باید بخواند، و اگر به رکوع رفته باید به شک خود اعتنا نکند.
(مسأله 1276): اگر در شماره رکعتهاى نماز احتیاط شک کند، چنانچه طرف بیشتر شک نماز را باطل مى کند، باید بنا را بر کمتر بگذارد، و اگر طرف بیشتر شک نماز را باطل نمى کند، باید بنا را بر بیشتر بگذارد، مثلاً موقعى که مشغول خواندن دو رکعت نماز احتیاط است اگر شک کند که دو رکعت خوانده یا سه رکعت، چون طرف بیشتر شک نماز را باطل مى کند، باید بنا بگذارد که دو رکعت خوانده، و اگر شک کند که یک رکعت خوانده یا دو رکعت، چون طرف بیشتر شک نماز را باطل نمى کند باید بنا بگذارد که دو
رکعت خوانده است.
(مسأله 1277): اگر در نماز احتیاط چیزى که رکن نیست، سهواً کم یا زیاد شود، سجده سهو را احتیاطاً بجا آورد.
(مسأله 1278): اگر بعد از سلام نماز احتیاط شک کند که یکى از اجزاء یا شرائط آن را، بجا آورده یا نه، به شک خود اعتنا نکند.
(مسأله 1279): اگر در نماز احتیاط، تشهد یا یک سجده را فراموش کند و در جاى خود تدارکش ممکن نباشد، احتیاط واجب آن است که بعد از سلام نماز همان فراموش شده را قضا نماید و دو سجده سهو احتیاطاً انجام دهد.
(مسأله 1280): اگر نماز احتیاط و قضاى یک سجده یا قضاى یک تشهّد یا دو سجده سهو بر او واجب شود، باید اول نماز احتیاط را بجا آورد.
(مسأله 1281): حکم گمان در نماز نسبت به رکعات مثل حکم یقین است مثلاً اگر نداند که یک رکعت خوانده، یا دو رکعت و گمان داشته باشد که دو رکعت خوانده بنا مى گذارد که دو رکعت است، و اگر در نماز چهار رکعتى گمان دارد که چهار رکعت خوانده، نباید نماز احتیاط بخواند. و امّا نسبت به افعال گمان حکم شک را دارد، پس اگر گمان دارد، رکوع کرده در صورتى که داخل سجده نشده است، باید آن را بجا آورد و اگر گمان دارد حمد را نخوانده، چنانچه در سوره داخل شده باشد اعتنا به گمان ننماید و نمازش صحیح است.
(مسأله 1282): حکم شک و سهو و گمان در نمازهاى واجب یومیّه و نمازهاى واجب دیگر فرق ندارد، مثلاً اگر در نماز آیات شک کند که یک رکعت خوانده یا دو رکعت، چون شک او در نماز دو رکعتى است، نمازش باطل مى شود. و اگر گمان داشته باشد که دو رکعت است یا یک رکعت بر طبق گمان خود نماز را تمام مى نماید.