(مسأله 1608): در هر رکعت بعد از قرائت باید به اندازه اى خم شود که بتواند دست را به زانو بگذارد، و این عمل را رکوع مى گویند.
(مسأله 1069): اگر به اندازه رکوع خم شود، ولى دستها را به زانو نگذارد اشکال ندارد.
(مسأله 1070): هر گاه رکوع را به طور غیر معمول بجا آورد، مثلاً به چپ یا راست خم شود، اگر چه دستهاى او به زانو برسد، صحیح نیست.
(مسأله 1071): خم شدن باید به قصد رکوع باشد، پس اگر به قصد کار دیگر مثلاً براى کشتن جانورى خم شود، نمى تواند آن را رکوع حساب کند، بلکه باید بایستد و دوباره براى رکوع خم شود، و به واسطه این عمل، رکن زیاد نشده و نماز باطل نمى شود.
(مسأله 1072): کسى که دست یا زانوى او با دست و زانوى دیگران فرق دارد، مثلاً دستش خیلى بلند است که اگر کمى خم شود به زانو مى رسد یا زانوى او پائین تر از مردم دیگر است که باید خیلى خم شود تا دستش به زانو برسد، باید به اندازه معمول خم شود.
(مسأله 1073): کسى که نشسته رکوع مى کند، باید به قدرى خم شود که صورتش مقابل زانوها برسد، و بهتر است به قدرى خم شود که صورت نزدیک جاى سجده برسد.
(مسأله 1074): بهتر آن است که در حال اختیار در رکوع، سه مرتبه “سبحان الله” یا یک مرتبه (سُبْحانَ رَبِّىَ الْعَظِیمِ وَبِحَمْدِهْ) بگوید و ظاهر این است که گفتن هر ذکر که به این مقدار باشد کفایت مى کند، ولى در تنگى وقت و در حال ناچارى گفتن یک سبحان الله کافى است.
(مسأله 1075): ذکر رکوع باید دنبال هم و به عربى صحیح گفته شود. و مستحب است آن را سه یا پنج یا هفت مرتبه بلکه بیشتر بگوید.
(مسأله 1076): در رکوع باید به مقدار ذکر واجب، بدن آرام باشد و در ذکر مستحب هم آرام بودن بدن در صورتى که قصد خصوصیت نماید احوط است.
(مسأله 1077): اگر موقعى که ذکر واجب رکوع را مى گوید، بى اختیار به قدرى حرکت کند که از حال آرام بودن بدن خارج شود، احوط این است که بعد از آرام گرفتن بدن، دوباره ذکر را بگوید، ولى اگر کمى حرکت کند که از حال آرام بودن بدن خارج نشود، یا انگشتان را حرکت دهد ضررى ندارد.
(مسأله 1078): اگر پیش از آنکه به مقدار رکوع خم شود و بدن آرام گیرد عمداً ذکر رکوع را بگوید، نمازش باطل است.
(مسأله 1079): اگر پیش از تمام شدن ذکر واجب، عمداً سر از رکوع بردارد نمازش باطل است، و اگر سهواً سر بردارد، چنانچه پیش از آنکه از حال رکوع خارج شود، یادش بیاید که ذکر رکوع را تمام نکرده، باید در حال آرامى بدن ذکر را بگوید، و اگر بعد از آنکه از حال رکوع خارج شد یادش بیاید نمازش صحیح است.
(مسأله 1080): اگر نتواند به مقدار ذکر در رکوع بماند، احتیاط واجب آن است که بقیه آن را در حال برخواستن بگوید.
(مسأله 1081): اگر بواسطه مرض و مانند آن در رکوع آرام نگیرد، نمازش صحیح است، ولى باید پیش از آنکه از حال رکوع خارج شود، ذکر واجب را به نحوى که گذشت بگوید.
(مسأله 1082): هر گاه نتواند به اندازه رکوع خم شود، باید به چیزى تکیه دهد و رکوع کند، و اگر موقعى هم که تکیه داده نتواند به طور معمول رکوع کند بنا بر احتیاط باید به هر اندازه مى تواند خم شود و اشاره به رکوع نیز بنماید، و اگر هیچ نتواند خم، شود باید براى رکوع با سر اشاره نماید.
(مسأله 1083): کسى که براى رکوع باید با سر اشاره کند، اگر نتواند با سر اشاره کند، باید به نیت رکوع چشمها را بهم بگذارد و ذکر آن را بگوید و به نیت برخواستن از رکوع چشمها را باز کند، و اگر از این هم عاجز است بنا بر احتیاط در قلب خود نیت رکوع کند و ذکر آن را بگوید.
(مسأله 1084): کسى که نمى تواند ایستاده رکوع کند، ولى براى رکوع مى تواند در حالى که نشسته است خم شود، باید ایستاده نماز بخواند و براى رکوع با سر اشاره نماید، و احتیاط واجب آن است که نماز دیگرى هم بخواند و موقع رکوع آن بنشیند و براى رکوع خم شود.
(مسأله 1085): اگر بعد از رسیدن به حد رکوع و آرام گرفتن بدن سر بردارد و دو مرتبه به اندازه رکوع خم شود، نمازش باطل است.
(مسأله 1086): بعد از تمام شدن ذکر رکوع، باید راست بایستد و بعد از آنکه بدن آرام گرفت به سجده رود، و اگر عمداً پیش از ایستادن، یا پیش از آرام گرفتن بدن به سجده رود نمازش باطل است.
(مسأله 1087): اگر رکوع را فراموش کند، و پیش از آنکه به سجده برسد یادش بیاید باید بایستد بعد به رکوع رود، و چنانچه به حال خمیدگى به رکوع برگردد نمازش باطل است.
(مسأله 1088): اگر بعد از آنکه پیشانى به زمین رسید، یادش بیاید رکوع نکرده، بنا بر احتیاط لازم است برگردد و رکوع را بعد از ایستادن بجا آورد، و نماز را تمام کند و دو سجده سهو براى سجده زیادى بجا آورد و بعد از آن نماز را اعاده کند و در صورتى که در سجده دوم یادش بیاید نمازش باطل است.
(مسأله 1089): مستحب است پیش از رفتن به رکوع در حالى که راست ایستاده تکبیر بگوید، و در رکوع زانوها را به عقب دهد، و پشت را صاف نگهدارد، و گردن را بکشد و مساوى پشت نگهدارد، و بین دو قدم را نگاه کند، و پیش از ذکر یا بعد از آن صلوات بفرستد، و بعد از آنکه از رکوع برخاست و راست ایستاده، در حال آرامى بدن بگوید، (سَمِعَ اللهُ لِمَنْ حَمِدَه).
(مسأله 1090): مستحب است در رکوع زنها دست را از زانو بالاتر بگذارند و زانوها را به عقب ندهند.