(مسأله 715): اگر از استعمال آب بر جان خود بترسد، یا بترسد که بواسطه استعمال آن مرض یا عیبى در او پیدا شود، یا مرض او طول بکشد، یا شدّت کند یا بسختى معالجه شود، باید تیمّم نماید، ولى اگر آب گرم براى او ضرر ندارد، باید با آب گرم وضو بگیرد و در مواردى که غسل لازم است غسل کند.
(مسأله 716): لازم نیست که یقین کند آب براى او ضرر دارد، بلکه اگر احتمال ضرر هم بدهد، چنانچه اگر احتمال او در نظر مردم بجا باشد، و از آن احتمال ترس براى او پیدا شود، باید تیمّم کند.
(مسأله 717): کسى که مبتلا به درد چشم است، و آب براى او ضرر دارد باید تیمّم نماید.
(مسأله 718): اگر بواسطه یقین یا ترس ضرر، تیمّم کند و پیش از نماز بفهمد که آب برایش ضرر ندارد، تیمّم او باطل است، و اگر بعد از نماز بفهمد بنا بر احتیاط واجب در صورتى که وقت باقى باشد باید دوباره نماز را با وضو یا غسل بخواند، و اگر وقت گذشته قضا ندارد.
(مسأله 719): کسى که مى داند آب برایش ضرر ندارد، چنانچه غسل کند یا وضو بگیرد و بعد بفهمد که آب براى او ضرر داشته، در صورتى که ضرر به حدّى نباشد که اقدام براى آن شرعاً حرام است وضو و غسل او صحیح است.