(مسأله 1214): شکهاى که نباید به آنها اعتنا کرد از این قرار است.
“اول”: شک در چیزى که محل بجا آوردن آن گذشته است: مثل آنکه در رکوع شک کند که حمد را خوانده یا نه.
“دوم”: شک بعد از سلام نماز.
“سوم”: شک بعد از گذشتن وقت نماز.
“چهارم”: شک کثیر الشک یعنى کسى که زیاد شک مى کند.
“پنجم”: شک امام در شماره رکعتهاى نماز، در صورتى که مأموم شماره آنها را بداند، و همچنین شک مأموم در صورتى که امام شماره رکعتهاى نماز را بداند.
“ششم”، شک در نمازهاى مستحبى و نماز احتیاط.