3- صاحب عادت عدديه
زنى است كه شماره روزهاى حيض اودردوماه پشت سرهم يك اندازه باشد ولى وقت خون ديدن اويكى نباشد، مثلًا درهرماه پنج روز خون ببيند امّا درماه اول پنج روز اول ماه خون ببيند و در ماه دوم پنج روزوسطماه ودرماه سوم پنج روز آخر ماه، واين زن هرگاه به عدد روزهاى عادتش يا بيشتر از آن خون ببيند داراى چهار حالت مىباشد:
اول: خونى را كه به صفت حيض مىبيند حيض قرار دهد چه مساوى با عدد روزهاى عادت باشد چه كمتر يا بيشتر وگرنه استحاضه است. معيار در عادت عدديه صفات است.
دوم: اگر زن خون را چهار روز مثلًا به صفت حيض ببيند وپاك شود ودوباره خون به صفت حيض ببيند به نحوى كه مجموعاً از ده روز تجاوز كند، آن خون اول حيض است چه مساوى با عددعادت باشد يا نباشد و چنانچه خون دوم به تنهايى از ده روز تجاوز نكند، بايد بين تروك حائض واعمال مستحاضه احتياطاً جمع كند. فرق ندارد خون اول با عدد ايام عادت مساوى باشد يا نه واگرخون دوم از ده روز تجاوزكند، به تعداد روزهاى عادت احتياط كند وبقيه را استحاضه حساب كند، ومدتى كه بين دوخون پاك بوده، بعيد نيست كه پاك باشد اگرچه احتياط بهتراست.
سوم: اگر زن، خونى را كه به صفت حيض مىبيند بيشتر از عدد روزهاى عادتش باشد، چنانچه كمتر از ده روز باشد همه را حيض قرار دهد، و اگر بيشتر از ده روز باشد به مقدار روزهاى عادتش راحيض، وبقيه را استحاضه حساب كند.
چهارم: اگر زن خون را پنج روز مثلًا به صفت حيض ببيند وپنج روز ديگر به صفت استحاضه ببيند وبار سوم پنج روز به صفت حيض ببيند، بايد در خون اول وسوم احتياطاً بين وظيفه حائض ومستحاضه جمع كند و خون دوم بعيد نيست كه استحاضه باشد، اگرچه احتياط بهتر است. زنى كه عادت ندارد و به همين كيفيت خون ببيند، همين حكم را دارد.