(مسأله 2823) عهد آن است كه انسان بگويد: «با خدا عهد مى‌بندم كه فلان كارى- مثلًا نماز اول وقت- را انجام دهم، يا حرامى را ترك كنم «. يا بگويد: «عهد خدا بر من است كه اگر فلان حاجت من بر آورده شد، فلان كار خيرى را انجام دهم». ظاهر آن است كه عهد مطلق و بدون تعليق هم منعقد مى‌شود. عهدعقد لازم است و بعيد نيست كه متعلّق عهد مانند متعلق نذر امر راجح باشد. نذر وعهد با لفظ منعقد مى‌شود، ولى اگر تنها نيت كرده و به لفظ نياورده باشد احتياط آن است كه از آنچه قصد كرده، تخلّف نكند.
(مسأله 2824) اگر با خدا عهد كند كه همه آنچه را كه مالك است، صدقه دهد و از ضرر آن بترسد، ابتداآن را قيمت‌گذارى نموده، سپس كم كم پرداخت نمايد يا به شخص ثقه وصيّت كند كه بعد از وفاتش، همه ملكش را صدقه دهد.