مسأله 126): مردار انسان و هر حیوانى که خون جهنده دارد نجس است چه خودش مرده باشد یا بغیر دستورى که در شرع معین شده آن را کشته باشند و ماهى چون خون جهنده ندارد اگر چه در آب بمیرد پاک است.
(مسأله 127): چیزهائى از مردار مثل پشم و مو و کرک و استخوان و دندان که روح ندارد پاک است.
(مسأله 128): اگر از بدن انسان یا حیوانى که خون جهنده دارد در حالى که زنده است گوشت یا چیز دیگرى را که روح دارد جدا کنند نجس است.
(مسأله 129): اگر پوستهاى مختصر لب و جاهاى دیگر بدن را که روح حلول نکرده باشد بکنند پاک است.
(مسأله 130): تخم مرغ که از شکم مرغ مرده بیرون مى آید، اگر پوست روى آن سفت شده باشد پاک است ولى ظاهر آن را باید آب کشید.
(مسأله 131): اگر بره و بزغاله پیش از آنکه علفخوار شوند بمیرند، پنیرمایه اى که در شیردادن آنها مى باشد پاک است. ولى ظاهر آن را باید آب کشید.
(مسأله 132): دواجات روان و عطر و روغن و واکس و صابون که از خارجه مى آورند اگر انسان یقین به نجاست آنها نداشته باشد پاک است.
(مسأله 133): گوشت و پیه و چرمى، که احتمال آن برود که از حیوانى است که بدستورى شرع کشته شده پاک است، ولى اگر از دست کافر گرفته شود یا این که دست مسلمانى باشد که از کافر گرفته و رسیدگى نکرده که از حیوانیست که بدستور شرع کشته شده یا نه خوردن آن گوشت و پیه حرام است، و نماز در آن چرم جائز نیست و نجس است. و اما آنچه از بازار مسلمانها یا از مسلمانى گرفته شود و معلوم نباشد که از کافر گرفته شده یا اینکه احتمال آن برود که تحقیق کرده اگر چه از کافر گرفته باشند نماز خواندن در آن چرم و خوردن آن گوشت و پیه نیز جائز است.