مسأله 2072): انسان باید زکاة فطره را به قصد قربت یعنى براى انجام فرمان خداوند عالم بدهد و موقعى که آن را مى دهد نیّت دادن فطره نماید.
(مسأله 2073): اگر پیش از ماه رمضان فطره را بدهد صحیح نیست و بهتر آنست که در ماه رمضان هم فطره ندهد. ولى اگر پیش از رمضان به فقیر قرض بدهد و بعد از آن که فطره بر او واجب شد، طلب خود را بابت فطره حساب کند مانعى ندارد.
(مسأله 2074): گندم یا چیز دیگرى را که براى فطره مى دهد باید به جنس دیگر یا خاک مخلوط نباشد و چنانچه مخلوط باشد اگر خالص آن به یک صاع که تقریباً سه کیلو است برسد، یا آنچه مخلوط شده به قدرى کم باشد که قابل اعتنا نباشد اشکال ندارد.
(مسأله 2075): اگر فطره را از چیزى معیوب بدهد، بنا بر احتیاط واجب کافى نیست.
(مسأله 2076): کسى که فطره چند نفر را مى دهد لازم نیست همه را از یک جنس بدهد مثلاً اگر فطره بعضى را گندم و فطره بعض دیگر را جو بدهد کافى است.
(مسأله 2077): کسى که نماز عید فطر مى خواند، بنا بر احتیاط واجب باید فطره را پیش از نماز عید بدهد. ولى اگر نماز عید نمى خواند، مى تواند دادن فطره را تا ظهر تأخیر بیندازد.
(مسأله 2078): اگر به نیّت فطره مقدارى از مال خود را کنار بگذارد و تا ظهر روز عید به مستحق ندهد، هر وقت آن را مى دهد نیّت فطره نماید.
(مسأله 2079): اگر موقعى که دادن زکاة فطره واجب است فطره را ندهد و کنار هم نگذارد، بعداً بنا بر احتیاط بدون اینکه نیّت ادا و قضا کند فطره را بدهد.
(مسأله 2080): اگر فطره را کنار بگذارد، نمى تواند آن را براى خودش بردارد و مالى دیگر را براى فطره بگذارد.
(مسأله 2081): اگر انسان مالى داشته باشد که قیمتش از فطره بیشتر است چنانچه فطره را ندهد و نیّت کند مقدارى از آن مال براى فطره باشد اشکال دارد. پس باید فطره را تنها کنار بگذارد.
(مسأله 2082): اگر مالى را که براى فطره کنار گذاشته از بین برود چنانچه دسترسى به فقیر داشته باشد و دادن فطره را تأخیر انداخته، باید عوض آن را بدهد و اگر دسترسى به فقیر نداشته ضامن نیست.
(مسأله 2083): اگر در محل خودش مستحق پیدا شود، احتیاط واجب آنست که فطره را جاى دیگر نبرد و اگر بجاى دیگر ببرد و تلف شود، باید عوض آن را بدهد.
منو