(مسأله 1403): مسافر مى تواند در مسجد الحرام و مسجد پیغمبر ((صلى الله علیه وآله)) بلکه در تمام شهر مکه و مدینه و مسجد کوفه نمازش را تمام بخواند، و نیز مسافر مى تواند در حرم سیدالشهداء ((علیه السلام)) نماز را تمام بخواند اگر چه دورتر از اطراف ضریح مقدس نماز بخواند.
(مسأله 1404): کسى که مى داند مسافر است و باید نماز را شکسته بخواند. اگر در غیر چهار جائى که در مسأله پیش گفته شد عمداً تمام بخواند نمازش باطل است، و همچنین است اگر فراموش کند که نماز مسافر شکسته است و تمام بخواند. و در صورت فراموشى اگر بعد از وقت یادش بیاید قضا بنابر احتیاط واجب لازم است.
(مسأله 1405): کسى که مى داند مسافر است و باید نماز را شکسته بخواند ولى اگر سهواً تمام بخواند در اثناء وقت ملتفت شود نمازش باطل است; و باید شکسته بخواند ولى اگر در خارج وقت ملتفت شود قضاء ندارد.
(مسأله 1406): مسافرى که نمى داند باید نماز را شکسته بخواند اگر تمام بخواند نمازش صحیح است.
(مسأله 1407): مسافرى که مى داند باید نمازش را شکسته بخواند و اگر بعضى از خصوصیات آن را نداند، مثلاً نداند که در سفر هشت فرسخى باید شکسته بخواند چنانچه تمام بخواند و در وقت بفهمد لازم است اعاده نماید و چنانچه اعاده نکرده باید قضا نماید ولى اگر در خارج وقت بفهمد قضاء ندارد.
(مسأله 1408): مسافرى که مى داند باید نماز را شکسته بخواند، اگر به گمان این که سفر او کمتر از هشت فرسخ است تمام بخواند، وقتى که بفهمد سفرش هشت فرسخ بوده، نمازى را که تمام خوانده باید دوباره شکسته بخواند، و اگر بعد از این که وقت گذشته بفهمد قضا لازم نیست.
(مسأله 1409): اگر فراموش کند که مسافر است و نماز را تمام بخواند چنانچه در وقت یادش بیاید، باید شکسته بجا آورد و اگر بعد از وقت یادش بیاید قضاى آن بر او واجب نیست.
(مسأله 1410): کسى که باید نماز را تمام بخواند اگر شکسته بجا آورد در هر صورت نمازش باطل است، حتى مسافرى که قصد ماندن ده روز در جائى داشته باشد، و به جهت ندانستن حکم مسأله نماز را شکسته بخواند بنا بر احتیاط واجب، باید تمام اعاده نماید.
(مسأله 1411): اگر مشغول نماز چهار رکعتى شود و در بین نماز یادش بیاید که مسافر است، یا ملتفت شود که سفر او هشت فرسخ است، چنانچه به رکوع رکعت سوم نرفته، باید نماز را دو رکعتى تمام کند، و اگر به رکوع رکعت سوم رفته نمازش باطل است و در صورتى که به مقدار خواندن یک رکعت هم وقت داشته باشد، باید نماز را از سر، شکسته بخواند.
(مسأله 1412): اگر مسافر بعضى از خصوصیات نماز مسافر را نداند مثلاً نداند که اگر چهار فرسخ برود و چهار فرسخ برگردد باید شکسته بخواند، چنانچه به نیّت نماز چهار رکعتى مشغول نماز شود، و پیش از رکوع رکعت سوم مسأله را بفهمد باید نماز را دو رکعتى تمام کند، و اگر در رکوع ملتفت
شود نمازش باطل است. و در صورتى که به مقدار یک رکعت هم از وقت مانده باشد باید نماز را از سر، شکسته بخواند.
(مسأله 1413): مسافرى که باید نماز را تمام بخواند اگر به واسطه ندانستن مسأله به نیّت نماز دو رکعتى مشغول نماز شود و در بین نماز مسأله را بفهمد، باید نماز را چهار رکعتى تمام کند.
(مسأله 1414): مسافرى که نماز نخوانده، اگر پیش از تمام شدن وقت به وطنش برسد، یا به جائى برسد که مى خواهد ده روز در آنجا بماند، باید نماز را تمام بخواند. و کسى که مسافر نیست، اگر در اول وقت نماز نخواند و مسافرت کند، در سفر باید نماز را شکسته بخواند.
(مسأله 1415): اگر مسافرى که باید نماز را شکسته بخواند نماز ظهر یا عصر یا عشائى او قضا شود، باید آن را دو رکعتى قضاء نماید اگر چه در غیر سفر بخواهد قضاى آن را بجا آورد. و اگر از کسى که مسافر نیست یکى از این سه نماز قضا شود، باید چهار رکعتى قضا نماید. اگر چه در سفر بخواهد آن
را قضا نماید.
(مسأله 1416): مستحب است مسافر بعد از هر نماز، سى مرتبه بگوید (سُبْحانَ اللهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ وَلا اِلهَ اِلاَّ اللهُ وَاللهُ اَکْبَرُ) و در تعقیب نماز ظهر و عصر و عشاء بیشتر سفارش شده است بلکه بهتر است در تعقیب
این سه نماز شصت مرتبه بگوید.
منو